صَاحِبَة: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَاحِبَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَاحِبَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه صحب | صحب]] (۹۷ بار) [[کلمه با ریشه:: صحب| ]] | *[[ریشه صحب | صحب]] (۹۷ بار) [[کلمه با ریشه:: صحب| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
رفاقت. ملازمت. صاحب يعنى رفيق ملازم. راغب گويد آن در عرف زياد باشد. [يوسف:39]، [جنّ:3]. مراد از صاحبه زن است [نجم:2] و منظور از صاحب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است [انبياء:43]. بتها به خويشتن يارى نتوانند و از طرف ما هم يارى كرده نمىشوند. اصحاب: جمع صاحب است به معنى رفيقان ملازم [بقره:82]، [بقره:81]. اين كلمه 77 بار در قرآن مجيد آمده، يكبار نيز [ذاريات:59] به كار رفته و بيشتر به جنّت و نار و جحيم اضافه شده است و گاهى آمده: اصحاب البست، اصحاب مدين، اصحاب كهف، اصحاب اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, لَه:38, أَنّه:31, اتّخَذ:29, خَلَق:27, شَيْء:27, لا:27, مَا:27, تَکُن:27, رَبّنَا:24, وَلَدا:24, کُل:24, لَم:24, جَدّ:22, وَلَد:19, تَعَالَى:19, کَان:19, هُو:17, يَقُول:17, سَفِيهُنَا:15, بِکُل:15, أَحَدا:15, يَکُون:15, أَنّى:12, الْأَرْض:10, عَلِيم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَاحِبَة]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۰۹
ریشه کلمه
- صحب (۹۷ بار)
قاموس قرآن
رفاقت. ملازمت. صاحب يعنى رفيق ملازم. راغب گويد آن در عرف زياد باشد. [يوسف:39]، [جنّ:3]. مراد از صاحبه زن است [نجم:2] و منظور از صاحب رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است [انبياء:43]. بتها به خويشتن يارى نتوانند و از طرف ما هم يارى كرده نمىشوند. اصحاب: جمع صاحب است به معنى رفيقان ملازم [بقره:82]، [بقره:81]. اين كلمه 77 بار در قرآن مجيد آمده، يكبار نيز [ذاريات:59] به كار رفته و بيشتر به جنّت و نار و جحيم اضافه شده است و گاهى آمده: اصحاب البست، اصحاب مدين، اصحاب كهف، اصحاب اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره.
کلمات نزدیک مکانی
وَ لَه أَنّه اتّخَذ خَلَق شَيْء لا مَا تَکُن رَبّنَا وَلَدا کُل لَم جَدّ وَلَد تَعَالَى کَان هُو يَقُول سَفِيهُنَا بِکُل أَحَدا يَکُون أَنّى الْأَرْض عَلِيم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
