آل عمران ٤٦: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::يُکَلّم|يُکَلِّمُ]] [[کلمه غیر ربط::يُکَلّم| ]] [[شامل این ریشه::کلم| ]][[ریشه غیر ربط::کلم| ]][[شامل این کلمه::النّاس|النَّاسَ]] [[کلمه غیر ربط::النّاس| ]] [[شامل این ریشه::انس| ]][[ریشه غیر ربط::انس| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::الْمَهْد|الْمَهْدِ]] [[کلمه غیر ربط::الْمَهْد| ]] [[شامل این ریشه::مهد| ]][[ریشه غیر ربط::مهد| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کَهْلا|کَهْلاً]] [[کلمه غیر ربط::کَهْلا| ]] [[شامل این ریشه::کهل| ]][[ریشه غیر ربط::کهل| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::الصّالِحِين|الصَّالِحِينَ]] [[کلمه غیر ربط::الصّالِحِين| ]] [[شامل این ریشه::صلح| ]][[ریشه غیر ربط::صلح| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::يُکَلّم|يُکَلِّمُ]] [[کلمه غیر ربط::يُکَلّم| ]] [[شامل این ریشه::کلم| ]][[ریشه غیر ربط::کلم| ]][[شامل این کلمه::النّاس|النَّاسَ]] [[کلمه غیر ربط::النّاس| ]] [[شامل این ریشه::انس| ]][[ریشه غیر ربط::انس| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::الْمَهْد|الْمَهْدِ]] [[کلمه غیر ربط::الْمَهْد| ]] [[شامل این ریشه::مهد| ]][[ریشه غیر ربط::مهد| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کَهْلا|کَهْلاً]] [[کلمه غیر ربط::کَهْلا| ]] [[شامل این ریشه::کهل| ]][[ریشه غیر ربط::کهل| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::الصّالِحِين|الصَّالِحِينَ]] [[کلمه غیر ربط::الصّالِحِين| ]] [[شامل این ریشه::صلح| ]][[ریشه غیر ربط::صلح| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ يُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=«و در گهواره و میانسالی با مردمان سخنی (وحیانی) گوید و از شایستگان (ویژه) است.» | |-|صادقی تهرانی=«و در گهواره و میانسالی با مردمان سخنی (وحیانی) گوید و از شایستگان (ویژه) است.» | ||
|-|معزی=و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان | |-|معزی=و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">He will speak to the people from the crib, and in adulthood, and will be one of the righteous.”</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/003046.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/003046.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::46|٤٦]] | قبلی = آل عمران ٤٥ | بعدی = آل عمران ٤٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی می‌باشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح. | «مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی می‌باشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۸: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۳#link197 | آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۳#link197 | آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران<br> ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۳#link198 | منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۳#link198 | منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها<br> ]] | ||
| خط ۷۳: | خط ۸۲: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۷#link238 | توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))<br> ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۲۷#link238 | توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))<br> ]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۵#link446 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۸۵#link446 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«46» وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِينَ | |||
(آن فرزندى كه به تو بشارت داده شد) در گهواره، (به اعجاز) و در ميانسالى (به وحى) با مردم سخن مى‌گويد و از شايستگان است. | |||
===نکته ها=== | |||
سخن گفتن در گهواره و پيشگويى از آينده، معجزه‌ى است از حضرت مسيح. گفتگو در بزرگى، پيشگويى ديگرى است كه او تا بزرگى زنده خواهد بود. همان گونه‌كه خبر از شايستگى و وارستگى او نيز يك پيشگويى و بشارت است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- كسى‌كه مى‌تواند به مريم، بدون داشتن همسر فرزند دهد، مى‌تواند در گهواره، زبان كودك او را به سخن گفتن باز كند. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» | |||
2- گاهى كه خدا بخواهد شخص پاكدامنى را باامدادهاى غيبى از اتهام پاك مى‌كند. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» | |||
3- با اعجاز خدايى كودكى مى‌تواند پيام‌رسان الهى باشد. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» چنانكه امام جواد و امام هادى و امام زمان عليهم السلام در كودكى به امامت رسيدند. | |||
3- آنجا كه خدا بخواهد، كودك همانند بزرگسالان سخن مى‌گويد. «فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا» | |||
4- از مادرى صالحه چون مريم، فرزندى مثل عيسى پديد مى‌آيد. «من‌الصالحين» | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 515 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (46) | |||
و نيز در وصف حضرت عيسى عليه السّلام و مزيت او مى‌فرمايد: | |||
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ: و تكلم نمايد مردمان را در حالى كه در كنار تو باشد كه به منزله گهواره است، يا در زمان كوچكى كه شايسته گهواره است. | |||
وَ كَهْلًا: و در حالت كهولت. مراد آنكه تكلم او در طفوليت و كهولت مساوى باشد بدون تفاوت، و زمان كهولت را اختلاف است: 1- كهل، شخصى است كه جوانى خود را تمام كرده باشد. 2- كسى كه تجاوز از سى سال نموده باشد. | |||
3- از سى و چهار تا پنجاه و يك سال. 4- موهايش سفيد و سياه باشد. وَ مِنَ الصَّالِحِينَ: و در حالتى كه او از جمله شايستگان باشد، يعنى از پيغمبران عظام. نزد بعضى مراد زمان كهولت، بعد از نزول او از آسمان باشد؛ چنانچه احاديث وارد است كه زمان ظهور حضرت حجة بن الحسن امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه، حضرت عيسى عليه السّلام از آسمان نازل و به آنحضرت اقتدا | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 102 | |||
خواهد كرد؛ «1» و لذا از جمله شايستگان، مهدى آخر الزمان عليه السّلام است. | |||
تنبيه: ذكر احوال مختلفه متنافيه، ارشاد است بر آنكه ميان عيسى عليه السّلام و مرتبه الوهيت، غايت تنافى و تباعد است؛ پس چرا او را به الهيت ستايش و پرستش كنيد؟ | |||
تبصره: طبرسى رحمه الله در «مجمع» فرمايد: در ظهور معجزه تكلم از حضرت عيسى عليه السّلام در «مهد» دو قول است: 1- ظهور معجزه از او در زمان طفوليت بنابر تأسيس و ارهاص «2» نبوت بوده. 2- صدور اين معجزه، مقرون به نبوت او بوده؛ زيرا حق تعالى اكمال عقل او فرمود در اين حال، و او را مرتبه نبوت عنايت و به وحى الهى تكلّم نمود با مردمان؛ و ممكن است صدور معجزه تكلم، به جهت تبرى ساحت قدس مريم و اثبات طهارت و برائت او بوده باشد. | |||
تتمه: مجاهد از مفسرين عامه نقل نموده: چون مريم تنها بودى، حضرت عيسى عليه السّلام در رحم با او سخن گفتى، و چون مشغول امرى شدى، حضرت عيسى عليه السّلام تسبيح نمودى. | |||
ابن عباس روايت نموده كه چون حضرت خديجه طاهره به حضرت فاطمه سلام اللّه عليها حامله شد، شبى حضرت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نزد او بود، يافت كه خديجه سخن گويد. پرسيد: با كه تكلم كنى؟ گفت: با اين جنين كه در شكم من است. حضرت فرمود: بشارت باد تو را اى خديجه كه جبرئيل مرا مژده داد كه اين فرزند دختر، و مادر امامان، و از نسل او ائمه دين پيدا شوند كه خلقان به ايشان اقتدا نمايند. «3» | |||
---- | |||
«1» منتخب الاثر، فصل دوّم، باب 48 از صفحه 316 تا 318- كمال الدين، جزء اوّل، صفحه 160 | |||
«2» ارهاص بمعنى آماده شدن. | |||
«3» احقاق الحقّ، جلد دهم، صفحه 12- بحار الانوار، جلد 43، صفحه 2 حديث اوّل. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 103 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (46) | |||
ترجمه | |||
و سخن ميگويد با مردم در گهواره و در ميانه سالى و باشد از شايستگان. | |||
تفسير | |||
حضرت عيسى (ع) در گهواره تكلم فرمود و شهادت داد بر بندگى خود و برائت ساحت مادرش از تهمت يهود و اينكه رسول خداوند و داراى شريعت و كتاب است و در سن كهولت كه ميانه سالى است و زمان كمال و وقوف قواى بدنى است هم مقصد خود را تقرير و بهمان نحو با مردم تكلم فرمود و آنها را دعوت بدين حق و انجيل نمود و تفاوتى در طرز سخن او در اين دو حال روى نداد و اين يكى از معجزات آن حضرت بشمار مى‌آيد و بعضى گفته‌اند ابتداء سن كهولت چهل سالگى است | |||
---- | |||
جلد 1 صفحه 417 | |||
و آن حضرت در سن سى سالگى مبعوث برسالت شد و سى ماه يا سه سال و نيم هم دعوت فرمود و بآسمان رفت پس اين آيه دليل بر نزول او است كه ميايد در سن كهولت و بهمان نحو با مردم سخن ميگويد و در ركاب امام زمان دعوت بدين حق مينمايد و اقتداء بآن حضرت ميفرمايد و شايد اشاره باشد باين معنى كه خداوند فرموده و از صالحين است يعنى آن وقت ديگر پيغمبر نيست بلكه از شايستگان از براى تأييد و ترويج دين پيغمبر آخر الزمان است و از ابن عباس روايت شده كه وقتى حضرت خديجه بحضرت زهرا (ع) حامل شد شبى حضرت رسول (ص) وارد خانه شد ديد حضرت خديجه مشغول بصحبت است فرمود با كه صحبت ميدارى عرض كرد با طفلى كه در رحم دارم پيغمبر (ص) فرمود مژده باد تو را بمقدم دخترى كه مادر امامان و پيشوايان خلق است چنانچه در باره حضرت مريم و عيسى على نبينا و آله و عليه السلام هم بهمين نحو روايت شده كه در شكم مادر با هم تكلم ميفرمودند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُكَلِّمُ النّاس‌َ فِي المَهدِ وَ كَهلاً وَ مِنَ الصّالِحِين‌َ (46) | |||
و تكلّم ميكند با مردم در حالي که بچه در گهواره باشد چنانچه در حال كهولت و بزرگي با آنها تكلّم ميكند و از بنده‌گان صالح خداوند است. | |||
وَ يُكَلِّمُ النّاس‌َ فِي المَهدِ اشاره بآيه شريفه است که در سوره مريم فَأَشارَت إِلَيه‌ِ قالُوا كَيف‌َ نُكَلِّم‌ُ مَن كان‌َ فِي المَهدِ صَبِيًّا قال‌َ إِنِّي عَبدُ اللّه‌ِ آتانِي‌َ الكِتاب‌َ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا الآيات. | |||
وَ كَهلًا يعني در حال كهولت هم تكلّم ميكند و مراد از كهولت سن‌ّ ما بين شباب و شيخوخيّت است و گفتند سن‌ّ سي و چهار سال اول كهولتست، و مفسّرين در تكلّم در مهد و كهولت وجوهي گفتند که در مهد چه بوده و در كهولت چه بوده لكن اصلا مفهوم آيه را دست نياوردند زيرا تكلّم در سن‌ّ كهولت معجزه نيست و آيه در مقام بيان معجزه و شئونات حضرت عيسي عليه السّلام است و ظاهرا مراد اينکه باشد که حضرت عيسي همان نحوي که در سن‌ّ كهولت تكلّم ميكند که اعلا درجات رشد و قوّه است در سن‌ّ طفوليّت تكلّم فرمود يعني در مهد و كهولت تفاوتي نداشت و در همان گهواره بمقام نبوّت نائل شد و انجيل بر او نازل گرديد. | |||
وَ مِنَ الصّالِحِين‌َ صالح مطلق كسي را گويند که در جميع اخلاق و جميع افعال و اعمال بر خلاف صلاح نباشد نه صفت خبيثه در او باشد و نه عمل زشتي از او سرزند و اينکه منطبق با مقام عصمت يا تالي تلو او است و صلاح و مصلحت و صالح هر كدام صفتي است مصلحت آن فوائد و نتايج و ثمرات و حكم است که بر فعل مترتّب | |||
جلد 3 - صفحه 201 | |||
ميشود و بواسطه آنها فعل متّصف بصفت صلاح ميشود و بواسطه فعل فاعل متّصف بصالح ميشود و همين معناي عدل است که مي‌گوييم خداوند حكيم است يعني عالم بحكم و مصالح است، و مريد است يعني عالم بصلاح فعل است، و كاره است عالم بفساد فعل که اينکه سه صفت از شئونات علم است و از صفات ذات است، و عادل است يعني افعال او عين صلاح است و تابع مصالح نفس الامريّه است و از صفات فعل است و صالح و طالح حقيقيست و اضافي يعني ممكن است زيد بالنسبة بعمرو صالح باشد و بالنسبة ببكر طالح باشد و اينکه را صالح في الجمله مي‌گوييم يعني در بعض افعال و اخلاق ولي صالح مطلق همان است که بيان شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 46)- در این آیه به یکی از فضایل و معجزات حضرت مسیح (ع) اشاره می‌کند می‌گوید: «او با مردم در گهواره، و در حال کهولت (میانسال شدن) سخن خواهد گفت و او از صالحان است» (وَ یُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَ کَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِینَ). | |||
ذکر «فی المهد» و «کهلا» ممکن است اشاره به این باشد که او در گهواره همان گونه سخن می‌گفت که در موقع رسیدن به کمال عمر، سخنانی سنجیده و پرمحتوا و حساب‌شده، نه سخنانی کودکانه! | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۲۴۵: | ||
[[رده:مسؤولیت انبیا]][[رده:بشارت خدا]][[رده:قصه عیسى]][[رده:مسؤولیت عیسى]][[رده:معجزات عیسى]][[رده:مقام عیسى]][[رده:بشارت به مریم]] | [[رده:مسؤولیت انبیا]][[رده:بشارت خدا]][[رده:قصه عیسى]][[رده:مسؤولیت عیسى]][[رده:معجزات عیسى]][[رده:مقام عیسى]][[رده:بشارت به مریم]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره آل عمران ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره آل عمران ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 46 سوره آل عمران | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 46 سوره آل عمران,آل عمران 46,وَ يُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ,مسؤولیت انبیا,بشارت خدا,قصه عیسى,مسؤولیت عیسى,معجزات عیسى,مقام عیسى,بشارت به مریم,آیات قرآن سوره آل عمران | |||
|description=وَ يُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۶
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ يُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ |
ترجمه
| آل عمران ٤٥ | آیه ٤٦ | آل عمران ٤٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی می‌باشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«46» وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِينَ
(آن فرزندى كه به تو بشارت داده شد) در گهواره، (به اعجاز) و در ميانسالى (به وحى) با مردم سخن مى‌گويد و از شايستگان است.
نکته ها
سخن گفتن در گهواره و پيشگويى از آينده، معجزه‌ى است از حضرت مسيح. گفتگو در بزرگى، پيشگويى ديگرى است كه او تا بزرگى زنده خواهد بود. همان گونه‌كه خبر از شايستگى و وارستگى او نيز يك پيشگويى و بشارت است.
پیام ها
1- كسى‌كه مى‌تواند به مريم، بدون داشتن همسر فرزند دهد، مى‌تواند در گهواره، زبان كودك او را به سخن گفتن باز كند. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ»
2- گاهى كه خدا بخواهد شخص پاكدامنى را باامدادهاى غيبى از اتهام پاك مى‌كند. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ»
3- با اعجاز خدايى كودكى مى‌تواند پيام‌رسان الهى باشد. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» چنانكه امام جواد و امام هادى و امام زمان عليهم السلام در كودكى به امامت رسيدند.
3- آنجا كه خدا بخواهد، كودك همانند بزرگسالان سخن مى‌گويد. «فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا»
4- از مادرى صالحه چون مريم، فرزندى مثل عيسى پديد مى‌آيد. «من‌الصالحين»
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 515
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (46)
و نيز در وصف حضرت عيسى عليه السّلام و مزيت او مى‌فرمايد:
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ: و تكلم نمايد مردمان را در حالى كه در كنار تو باشد كه به منزله گهواره است، يا در زمان كوچكى كه شايسته گهواره است.
وَ كَهْلًا: و در حالت كهولت. مراد آنكه تكلم او در طفوليت و كهولت مساوى باشد بدون تفاوت، و زمان كهولت را اختلاف است: 1- كهل، شخصى است كه جوانى خود را تمام كرده باشد. 2- كسى كه تجاوز از سى سال نموده باشد.
3- از سى و چهار تا پنجاه و يك سال. 4- موهايش سفيد و سياه باشد. وَ مِنَ الصَّالِحِينَ: و در حالتى كه او از جمله شايستگان باشد، يعنى از پيغمبران عظام. نزد بعضى مراد زمان كهولت، بعد از نزول او از آسمان باشد؛ چنانچه احاديث وارد است كه زمان ظهور حضرت حجة بن الحسن امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه، حضرت عيسى عليه السّلام از آسمان نازل و به آنحضرت اقتدا
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 102
خواهد كرد؛ «1» و لذا از جمله شايستگان، مهدى آخر الزمان عليه السّلام است.
تنبيه: ذكر احوال مختلفه متنافيه، ارشاد است بر آنكه ميان عيسى عليه السّلام و مرتبه الوهيت، غايت تنافى و تباعد است؛ پس چرا او را به الهيت ستايش و پرستش كنيد؟
تبصره: طبرسى رحمه الله در «مجمع» فرمايد: در ظهور معجزه تكلم از حضرت عيسى عليه السّلام در «مهد» دو قول است: 1- ظهور معجزه از او در زمان طفوليت بنابر تأسيس و ارهاص «2» نبوت بوده. 2- صدور اين معجزه، مقرون به نبوت او بوده؛ زيرا حق تعالى اكمال عقل او فرمود در اين حال، و او را مرتبه نبوت عنايت و به وحى الهى تكلّم نمود با مردمان؛ و ممكن است صدور معجزه تكلم، به جهت تبرى ساحت قدس مريم و اثبات طهارت و برائت او بوده باشد.
تتمه: مجاهد از مفسرين عامه نقل نموده: چون مريم تنها بودى، حضرت عيسى عليه السّلام در رحم با او سخن گفتى، و چون مشغول امرى شدى، حضرت عيسى عليه السّلام تسبيح نمودى.
ابن عباس روايت نموده كه چون حضرت خديجه طاهره به حضرت فاطمه سلام اللّه عليها حامله شد، شبى حضرت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نزد او بود، يافت كه خديجه سخن گويد. پرسيد: با كه تكلم كنى؟ گفت: با اين جنين كه در شكم من است. حضرت فرمود: بشارت باد تو را اى خديجه كه جبرئيل مرا مژده داد كه اين فرزند دختر، و مادر امامان، و از نسل او ائمه دين پيدا شوند كه خلقان به ايشان اقتدا نمايند. «3»
«1» منتخب الاثر، فصل دوّم، باب 48 از صفحه 316 تا 318- كمال الدين، جزء اوّل، صفحه 160
«2» ارهاص بمعنى آماده شدن.
«3» احقاق الحقّ، جلد دهم، صفحه 12- بحار الانوار، جلد 43، صفحه 2 حديث اوّل.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 103
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (46)
ترجمه
و سخن ميگويد با مردم در گهواره و در ميانه سالى و باشد از شايستگان.
تفسير
حضرت عيسى (ع) در گهواره تكلم فرمود و شهادت داد بر بندگى خود و برائت ساحت مادرش از تهمت يهود و اينكه رسول خداوند و داراى شريعت و كتاب است و در سن كهولت كه ميانه سالى است و زمان كمال و وقوف قواى بدنى است هم مقصد خود را تقرير و بهمان نحو با مردم تكلم فرمود و آنها را دعوت بدين حق و انجيل نمود و تفاوتى در طرز سخن او در اين دو حال روى نداد و اين يكى از معجزات آن حضرت بشمار مى‌آيد و بعضى گفته‌اند ابتداء سن كهولت چهل سالگى است
جلد 1 صفحه 417
و آن حضرت در سن سى سالگى مبعوث برسالت شد و سى ماه يا سه سال و نيم هم دعوت فرمود و بآسمان رفت پس اين آيه دليل بر نزول او است كه ميايد در سن كهولت و بهمان نحو با مردم سخن ميگويد و در ركاب امام زمان دعوت بدين حق مينمايد و اقتداء بآن حضرت ميفرمايد و شايد اشاره باشد باين معنى كه خداوند فرموده و از صالحين است يعنى آن وقت ديگر پيغمبر نيست بلكه از شايستگان از براى تأييد و ترويج دين پيغمبر آخر الزمان است و از ابن عباس روايت شده كه وقتى حضرت خديجه بحضرت زهرا (ع) حامل شد شبى حضرت رسول (ص) وارد خانه شد ديد حضرت خديجه مشغول بصحبت است فرمود با كه صحبت ميدارى عرض كرد با طفلى كه در رحم دارم پيغمبر (ص) فرمود مژده باد تو را بمقدم دخترى كه مادر امامان و پيشوايان خلق است چنانچه در باره حضرت مريم و عيسى على نبينا و آله و عليه السلام هم بهمين نحو روايت شده كه در شكم مادر با هم تكلم ميفرمودند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ يُكَلِّمُ النّاس‌َ فِي المَهدِ وَ كَهلاً وَ مِنَ الصّالِحِين‌َ (46)
و تكلّم ميكند با مردم در حالي که بچه در گهواره باشد چنانچه در حال كهولت و بزرگي با آنها تكلّم ميكند و از بنده‌گان صالح خداوند است.
وَ يُكَلِّمُ النّاس‌َ فِي المَهدِ اشاره بآيه شريفه است که در سوره مريم فَأَشارَت إِلَيه‌ِ قالُوا كَيف‌َ نُكَلِّم‌ُ مَن كان‌َ فِي المَهدِ صَبِيًّا قال‌َ إِنِّي عَبدُ اللّه‌ِ آتانِي‌َ الكِتاب‌َ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا الآيات.
وَ كَهلًا يعني در حال كهولت هم تكلّم ميكند و مراد از كهولت سن‌ّ ما بين شباب و شيخوخيّت است و گفتند سن‌ّ سي و چهار سال اول كهولتست، و مفسّرين در تكلّم در مهد و كهولت وجوهي گفتند که در مهد چه بوده و در كهولت چه بوده لكن اصلا مفهوم آيه را دست نياوردند زيرا تكلّم در سن‌ّ كهولت معجزه نيست و آيه در مقام بيان معجزه و شئونات حضرت عيسي عليه السّلام است و ظاهرا مراد اينکه باشد که حضرت عيسي همان نحوي که در سن‌ّ كهولت تكلّم ميكند که اعلا درجات رشد و قوّه است در سن‌ّ طفوليّت تكلّم فرمود يعني در مهد و كهولت تفاوتي نداشت و در همان گهواره بمقام نبوّت نائل شد و انجيل بر او نازل گرديد.
وَ مِنَ الصّالِحِين‌َ صالح مطلق كسي را گويند که در جميع اخلاق و جميع افعال و اعمال بر خلاف صلاح نباشد نه صفت خبيثه در او باشد و نه عمل زشتي از او سرزند و اينکه منطبق با مقام عصمت يا تالي تلو او است و صلاح و مصلحت و صالح هر كدام صفتي است مصلحت آن فوائد و نتايج و ثمرات و حكم است که بر فعل مترتّب
جلد 3 - صفحه 201
ميشود و بواسطه آنها فعل متّصف بصفت صلاح ميشود و بواسطه فعل فاعل متّصف بصالح ميشود و همين معناي عدل است که مي‌گوييم خداوند حكيم است يعني عالم بحكم و مصالح است، و مريد است يعني عالم بصلاح فعل است، و كاره است عالم بفساد فعل که اينکه سه صفت از شئونات علم است و از صفات ذات است، و عادل است يعني افعال او عين صلاح است و تابع مصالح نفس الامريّه است و از صفات فعل است و صالح و طالح حقيقيست و اضافي يعني ممكن است زيد بالنسبة بعمرو صالح باشد و بالنسبة ببكر طالح باشد و اينکه را صالح في الجمله مي‌گوييم يعني در بعض افعال و اخلاق ولي صالح مطلق همان است که بيان شد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 46)- در این آیه به یکی از فضایل و معجزات حضرت مسیح (ع) اشاره می‌کند می‌گوید: «او با مردم در گهواره، و در حال کهولت (میانسال شدن) سخن خواهد گفت و او از صالحان است» (وَ یُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَ کَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِینَ).
ذکر «فی المهد» و «کهلا» ممکن است اشاره به این باشد که او در گهواره همان گونه سخن می‌گفت که در موقع رسیدن به کمال عمر، سخنانی سنجیده و پرمحتوا و حساب‌شده، نه سخنانی کودکانه!
نکات آیه
۱ - عیسى (ع)، در گهواره، همانند زمان بزرگسالى، با مردم سخن مى گفت. (و یکلم النّاس فى المهد و کهلا و من الصالحین)
۲ - بشارت خدا به مریم، در مورد زنده ماندن عیسى (ع) تا میانسالى (یبشرک ... و یکلم الناس ... و کهلا) «کهل» به معناى میانسالى است. (مجمع البیان)
۳ - تبلیغ و ارشاد مردم، رسالت مسیح (ع) در سراسر عمرش (و یکلّم الناس فى المهد و کهلا) چون صرف سخن گفتن در بزرگسالى فضیلت ویژه اى براى مسیح نیست، الزاماً باید سخنى خاص باشد که به مناسبت مقام پیامبرى، این سخن، همان ارشاد و تبلیغ خواهد بود.
۴ - حضرت عیسى (ع)، انسانى ممتاز و استثنایى (و یکلّم الناس فى المهد و کهلا) سخن گفتن عیسى (ع) در گهواره، نشانگر شخصیّت ممتاز و استثنایى اوست.
۵ - عیسى (ع)، صالحى از نسل صالحان (اسمه المسیح عیسى ابن مریم ... و من الصالحین)
۶ - صلاح و شایستگى عیسى (ع)، مژده خداوند به مریم (یبشرک بکلمة منه ... و من الصالحین)
موضوعات مرتبط
- انبیا: مسؤولیت انبیا ۳
- خدا: بشارت خدا ۲، ۶
- زنان: ۲
- صالحان: ۵
- عیسى (ع): قصه عیسى (ع) ۲ ; مسؤولیت عیسى (ع) ۳ ; معجزات عیسى (ع) ۱ ; مقام عیسى (ع) ۴، ۵، ۶
- مریم (س): بشارت به مریم (س) ۲، ۶
منابع
