روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن الحسين بن احمد المنقري، قال سمعت أبا ابراهيم «ع» يقول: | علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن الحسين بن احمد المنقري، قال سمعت أبا ابراهيم «ع» يقول: | ||
{{قاب | متن = ''' [[مَن | مَنِ]] [[اِسْتَكْفَى | اِسْتَكْفَى]] [[بِآيَة | بِآيَةٍ]] [[مِنَ | مِنَ]] [[اَلْقُرْآنِ | اَلْقُرْآنِ]] [[مِن | مِنَ]] [[اَلشَّرْق | اَلشَّرْقِ]] [[إِلَى | إِلَى]] [[اَلْغَرْب | | {{قاب | متن = ''' [[مَن | مَنِ]] [[اِسْتَكْفَى | اِسْتَكْفَى]] [[بِآيَة | بِآيَةٍ]] [[مِنَ | مِنَ]] [[اَلْقُرْآنِ | اَلْقُرْآنِ]] [[مِن | مِنَ]] [[اَلشَّرْق | اَلشَّرْقِ]] [[إِلَى | إِلَى]] [[اَلْغَرْب | اَلْغَرْبِ،]] [[كُفِي | كُفِيَ]] [[إِذَا | إِذَا]] [[كَان | كَانَ]] [[بِيَقِينٍ | بِيَقِينٍ.]] '''}} | ||
{{حدیث | از = [[روایت شده از::امام موسى كاظم عليه السلام|امام موسى كاظم عليه السلام]] | کتاب = الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲ | بخش = كتاب الدعاء | عنوان = حدیث امام موسى كاظم (ع) در کتاب الكافي جلد ۲ كِتَابُ الدُّعَاء كِتَابُ فَضْلِ الْقُرْآن بَابُ فَضْلِ الْقُرْآنِ | موضوعات = | قبلی = الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۵ | بعدی = الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۷ }} | {{حدیث | از = [[روایت شده از::امام موسى كاظم عليه السلام|امام موسى كاظم عليه السلام]] | کتاب = الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲ | بخش = كتاب الدعاء | عنوان = حدیث امام موسى كاظم (ع) در کتاب الكافي جلد ۲ كِتَابُ الدُّعَاء كِتَابُ فَضْلِ الْقُرْآن بَابُ فَضْلِ الْقُرْآنِ | موضوعات = | قبلی = الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۵ | بعدی = الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۷ }} | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
==کمره ای، اصول کافی، ترجمه کمره ای، جلد ۶ ، ۴۵۳== | |||
از حسين بن احمد منقرى گفت: شنيدم امام كاظم (ع) می فرمود: هر كه يك آيه از قرآن را براى خود كافى شناسد، از شرق و غرب، او را بس باشد [هر گاه با عقيده باشد]. | از حسين بن احمد منقرى گفت: شنيدم امام كاظم (ع) می فرمود: هر كه يك آيه از قرآن را براى خود كافى شناسد، از شرق و غرب، او را بس باشد [هر گاه با عقيده باشد]. | ||
==مصطفوى، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، جلد ۴، ۴۳۰== | |||
حسين بن احمد منقرى گويد: از حضرت موسى بن جعفر «عليهما السلام» شنيدم كه می فرمود: هر كه به يك آيه قرآن اكتفا كند (و آن را براى نگهدارى از خود بس داند)، از شرق تا غرب، همان آيه او را بس باشد [اگر با ايمان و عقيده باشد]. | حسين بن احمد منقرى گويد: از حضرت موسى بن جعفر «عليهما السلام» شنيدم كه می فرمود: هر كه به يك آيه قرآن اكتفا كند (و آن را براى نگهدارى از خود بس داند)، از شرق تا غرب، همان آيه او را بس باشد [اگر با ايمان و عقيده باشد]. | ||
==محمدعلى اردكانى، تحفة الأولياء ( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴، ۶۶۱== | |||
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از حسين بن احمد منقرى روايت كرده است كه گفت: شنيدم از حضرت امام موسى «عليه السلام» كه می فرمود: «هر كه به آيه اى از قرآن پناه برده از شرّ دشمنان، اگر از مشرق تا مغرب دشمنش باشند، از شرّ ايشان كفايت شود و ايمن گردد، هرگاه با يقين باشد». | على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از حسين بن احمد منقرى روايت كرده است كه گفت: شنيدم از حضرت امام موسى «عليه السلام» كه می فرمود: «هر كه به آيه اى از قرآن پناه برده از شرّ دشمنان، اگر از مشرق تا مغرب دشمنش باشند، از شرّ ايشان كفايت شود و ايمن گردد، هرگاه با يقين باشد». | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن الحسين بن احمد المنقري، قال سمعت أبا ابراهيم «ع» يقول:
| الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای، اصول کافی، ترجمه کمره ای، جلد ۶ ، ۴۵۳
از حسين بن احمد منقرى گفت: شنيدم امام كاظم (ع) می فرمود: هر كه يك آيه از قرآن را براى خود كافى شناسد، از شرق و غرب، او را بس باشد [هر گاه با عقيده باشد].
مصطفوى، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، جلد ۴، ۴۳۰
حسين بن احمد منقرى گويد: از حضرت موسى بن جعفر «عليهما السلام» شنيدم كه می فرمود: هر كه به يك آيه قرآن اكتفا كند (و آن را براى نگهدارى از خود بس داند)، از شرق تا غرب، همان آيه او را بس باشد [اگر با ايمان و عقيده باشد].
محمدعلى اردكانى، تحفة الأولياء ( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴، ۶۶۱
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از حسين بن احمد منقرى روايت كرده است كه گفت: شنيدم از حضرت امام موسى «عليه السلام» كه می فرمود: «هر كه به آيه اى از قرآن پناه برده از شرّ دشمنان، اگر از مشرق تا مغرب دشمنش باشند، از شرّ ايشان كفايت شود و ايمن گردد، هرگاه با يقين باشد».
