سُوَاعا: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سُوَاعا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سُوَاعا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه سواع | سواع]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سواع| ]] | *[[ریشه سواع | سواع]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سواع| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
نوح:23] ظاهر آيه آن است كه اين پنج نام، نام بتهائى قوم نوح بود. ولى هشام بن محمد كلبى در كتاب الاصنام همه آنها را از بتهاى جاهليّت گفته و محل و ناريخشان را بيان كرده است و در ص 58 همان كتاب پس از تعداد اصنام كه بتهاى پنج گانه نيز در رديف آنهاست گفته: اين بتان مرتباً عبادت مىشدند تا رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم مبعوث گرديد و بگوبيدن آنها فرمان داد. طبرسى از ابن عباس و قتاده نقل كرده كه بتهاى پنجگانه را قوم نوح مىپرستيدند سپس عرب به پرستش آنها برخاست. و نيز گفته: به قولى اين نامها نام پنج نفر مرد نيكوكار بود در زمان ميان آدم و نوح، بعدها مجسمه آنها را ساختند و به تدريج در نسلهاى بعدى مورد پرستش واقع شدند. و به قولى در طوفان زير خاكها ماندند سپس بدست عربها افتادند. (العلم عنداللّه). نگارنده احتمال مىدهيم كه آيات 22و23 از سوره نوح به طور معترضه نقل قول مشركين عرب است و بتها مال آنها بود نه از قوم نوح و اللّه اعالم. بت سواع متعلق به ذيل بن مدركه بوده محل اين بت رهاط از سرزمين ينبع از قراء مدينه بود و خدّام آن بنولحيان بودند، پس از غلبه اسلام پيغمبر صلى اللّه عليه و اله وسلم عمر و بن عاص را براى شكستن آن بت اعزام فرمود. بت سواع به صورت زنى پرداخته شده بود (فرهنگ قصص قرآن) در الاصنام محل آن را رهاط و خدّام آن را بنولحيان گفته و گويد متعلق به تهذيل بود. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, لا:68, تَذَرُن:25, وَدّا:22, يَغُوث:22, يَعُوق:16, نَسْرا:10, آلِهَتَکُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::سُوَاعا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۳۹
ریشه کلمه
- سواع (۱ بار)
قاموس قرآن
نوح:23] ظاهر آيه آن است كه اين پنج نام، نام بتهائى قوم نوح بود. ولى هشام بن محمد كلبى در كتاب الاصنام همه آنها را از بتهاى جاهليّت گفته و محل و ناريخشان را بيان كرده است و در ص 58 همان كتاب پس از تعداد اصنام كه بتهاى پنج گانه نيز در رديف آنهاست گفته: اين بتان مرتباً عبادت مىشدند تا رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم مبعوث گرديد و بگوبيدن آنها فرمان داد. طبرسى از ابن عباس و قتاده نقل كرده كه بتهاى پنجگانه را قوم نوح مىپرستيدند سپس عرب به پرستش آنها برخاست. و نيز گفته: به قولى اين نامها نام پنج نفر مرد نيكوكار بود در زمان ميان آدم و نوح، بعدها مجسمه آنها را ساختند و به تدريج در نسلهاى بعدى مورد پرستش واقع شدند. و به قولى در طوفان زير خاكها ماندند سپس بدست عربها افتادند. (العلم عنداللّه). نگارنده احتمال مىدهيم كه آيات 22و23 از سوره نوح به طور معترضه نقل قول مشركين عرب است و بتها مال آنها بود نه از قوم نوح و اللّه اعالم. بت سواع متعلق به ذيل بن مدركه بوده محل اين بت رهاط از سرزمين ينبع از قراء مدينه بود و خدّام آن بنولحيان بودند، پس از غلبه اسلام پيغمبر صلى اللّه عليه و اله وسلم عمر و بن عاص را براى شكستن آن بت اعزام فرمود. بت سواع به صورت زنى پرداخته شده بود (فرهنگ قصص قرآن) در الاصنام محل آن را رهاط و خدّام آن را بنولحيان گفته و گويد متعلق به تهذيل بود.
