حُسُوما: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/حُسُوما | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/حُسُوما | آیات شامل این کلمه ]]'''
«حُسُوماً» از مادّه «حسم» (بر وزن رسم) به معناى از بین بردن آثار چیزى است; و اگر به شمشیر «حُسام» (بر وزن غلام) گفته مى شود به همین مناسبت است. و گاه به داغ نهادن بر زخم، براى سوزاندن ریشه آن نیز، «حسم» گفته مى شود، و در اینجا منظور این است که این هفت شب و هشت روز پى درپى زندگى گسترده و با رونق این قوم عظیم را درهم کوبید، متلاشى کرد و ریشه کن ساخت.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه حسم‌ | حسم‌]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: حسم‌| ]]
*[[ریشه حسم‌ | حسم‌]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: حسم‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
از بين بردن اثر شى‏ء. گويند: «قَطَعَهُ فَحَسَمَهُ» يعنى آن را بريد و مادّه‏اش را زايل كرد به همين علّت شمشيررا حسام گفته‏اند (مفردات) [حاقة:7] طبرسى و زمخشرى گفته‏اند: ممكن است آن مصدر و يا جمع حاسم باشد مثل شهود و رقود كه جمع شاهد و راقداست. بنابر فرض اوّل مفعول مطلق يعنى «يحسمهم حسوماً و بنابر فرض دوّم صفت «سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ اَيّامٍ»است . معنى آيه چنين مى‏شود: خدا باد را هفت شب و هشت روز بر آنها مسلّط كرد كه به طرز عجيبى آنها را ريشه كن مى‏نمود. و نيز آن را به معنى متوالى گفته‏اند در مجمع كويد: ريشه آن از حسم الداء است كه باداغ پى در پى آن را معالجه مى‏كنند. على هذا «حسوماً» حال است از «ريح« در آيه ما قبل. يعنى خدا باد را در حاليكه هفت شب و هشت روز مرتّب و پى در پى آنها را از بين مى‏برد مسلّطشان كرد. در اين فرض حسوم به معنى حاسم است .
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
فَتَرَى:100, أَيّام:100, ثَمَانِيَة:87, الْقَوْم:87, وَ:74, فِيهَا:74, لَيَال:61, صَرْعَى:61, سَبْع:49, کَأَنّهُم:49, عَلَيْهِم:36, أَعْجَاز:36, نَخْل:23, عَاتِيَة:23, سَخّرَهَا:23, خَاوِيَة:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::حُسُوما]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۳۷

آیات شامل این کلمه

«حُسُوماً» از مادّه «حسم» (بر وزن رسم) به معناى از بین بردن آثار چیزى است; و اگر به شمشیر «حُسام» (بر وزن غلام) گفته مى شود به همین مناسبت است. و گاه به داغ نهادن بر زخم، براى سوزاندن ریشه آن نیز، «حسم» گفته مى شود، و در اینجا منظور این است که این هفت شب و هشت روز پى درپى زندگى گسترده و با رونق این قوم عظیم را درهم کوبید، متلاشى کرد و ریشه کن ساخت.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

از بين بردن اثر شى‏ء. گويند: «قَطَعَهُ فَحَسَمَهُ» يعنى آن را بريد و مادّه‏اش را زايل كرد به همين علّت شمشيررا حسام گفته‏اند (مفردات) [حاقة:7] طبرسى و زمخشرى گفته‏اند: ممكن است آن مصدر و يا جمع حاسم باشد مثل شهود و رقود كه جمع شاهد و راقداست. بنابر فرض اوّل مفعول مطلق يعنى «يحسمهم حسوماً و بنابر فرض دوّم صفت «سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ اَيّامٍ»است . معنى آيه چنين مى‏شود: خدا باد را هفت شب و هشت روز بر آنها مسلّط كرد كه به طرز عجيبى آنها را ريشه كن مى‏نمود. و نيز آن را به معنى متوالى گفته‏اند در مجمع كويد: ريشه آن از حسم الداء است كه باداغ پى در پى آن را معالجه مى‏كنند. على هذا «حسوماً» حال است از «ريح« در آيه ما قبل. يعنى خدا باد را در حاليكه هفت شب و هشت روز مرتّب و پى در پى آنها را از بين مى‏برد مسلّطشان كرد. در اين فرض حسوم به معنى حاسم است .


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...