روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۱۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي موسي بن بكر عن الحكم قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ وَالِدِي تَصَدَّقَ عَلَيَّ بِدَارٍ ثُمَّ بَدَا لَهُ أَنْ يَرْجِعَ فِيهَا وَ إِنَّ قُضَاتَنَا يَقْضُونَ لِي بِهَا فَقَالَ نِعْمَ مَا قَضَتْ بِهِ قُضَاتُكُمْ وَ لَبِئْسَ مَا صَنَعَ وَالِدُكَ إِنَّمَا اَلصَّدَقَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَا جُعِلَ لِلَّهِ فَلاَ رَجْعَةَ فِيهِ لَهُ‏ فَإِنْ أَنْتَ خَاصَمْتَهُ فَلاَ تَرْفَعْ عَلَيْهِ صَوْتَكَ وَ إِنْ رَفَعَ صَوْتَهُ‏ فَاخْفِضْ أَنْتَ صَوْتَكَ قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّهُ قَدْ تُوُفِّيَ قَالَ فَأَطِبْ بِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۳

و موسى بن بكر، از حكم روايت كرده كه گفت: به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: پدرم خانه‏اى را بمن صدقه داد، و آنگاه انديشيد كه در اين باره رجوع كند، و قضات ما در اين باره بنفع من رأى ميدهند، امام فرمود:قضات شما نيكو داورى كرده‏اند، و هر آينه پدرت كار بدى كرده است، زيرا صدقه براى خداوند عزّ و جلّ است، پس چيزى كه براى خدا صورت پذيرد بازگشتى در آن نيست، اگر تو با او بمرافعه برخاستى بانگ بر او مزن، و اگر او بانگ بر تو زد از صدايت فرو كاه. گفت: گفتم: او وفات يافته است، فرمود: پس تو بخوبى و خوشى از آن بهره بردار.