روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي الحسن بن محبوب عن محمد بن مارد قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ أَوْصَى إِلَى رَجُلٍ وَ أَمَرَهُ أَنْ يُعْتِقَ عَنْهُ نَسَمَةً بِسِتِّمِائَةِ دِرْهَمٍ مِنْ ثُلُثِهِ فَانْطَلَقَ اَلْوَصِيُّ فَأَعْطَى اَلسِّتَّمِائَةِ رَجُلاً يَحُجُّ بِهَا عَنْهُ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَرَى أَنْ يَغْرَمَ اَلْوَصِيُّ سِتَّمِائَةِ دِرْهَمٍ مِنْ مَالِهِ وَ يَجْعَلَهَا فِيمَا أَوْصَى بِهِ اَلْمَيِّتُ فِي نَسَمَةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳

و حسن بن محبوب، از محمّد بن مارد، روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه بشخصى وصيّت كند، و او را مأمور سازد كه برده‏اى را با صرف ششصد درهم از محلّ ثلثش از جانب او آزاد سازد، ولى وصىّ آن ششصد درهم را در اختيار مردى قرار دهد كه با صرف كردن آن حجّى بنيابت از موصى بجا آورد. امام عليه السّلام فرمود: رأى من اينست كه وصى ميبايد ششصد درهم بعنوان غرامت از مال خود را همان طور كه موصى وصيّت كرده به آزاد كردن برده اختصاص بدهد.