روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۹۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

روي الحسين بن خالد عن ابي الحسن الاول ع :

أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ أَتَى رَجُلاً وَ هُوَ رَاقِدٌ فَلَمَّا صَارَ عَلَى ظَهْرِهِ اِنْتَبَهَ فَبَعَجَهُ بَعْجَةً فَقَتَلَهُ قَالَ لاَ دِيَةَ لَهُ وَ لاَ قَوَدَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵۵

حسين بن خالد گويد: از امام هفتم عليه السلام پرسيدند: هر گاه مردى بر شخص خوابى به گناه درآيد و چون خود بر او افكند وى بيدار گشته و با كارد وارد را بكشد حكم چيست؟ فرمود: او نه ديه دارد و نه قصاص.