روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۱۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي هشام بن سالم عن عمار الساباطي عن ابي عبد الله ع :

فِي رَجُلٍ قَالَ لِرَجُلٍ يَا اِبْنَ اَلْفَاعِلَةِ يَعْنِي اَلزِّنَا فَقَالَ إِنْ كَانَتْ أُمُّهُ حَيَّةً شَاهِدَةً ثُمَّ جَاءَتْ تَطْلُبُ حَقَّهَا ضُرِبَ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَ إِنْ كَانَتْ غَائِبَةً اُنْتُظِرَ بِهَا حَتَّى تَقْدَمَ فَتَطْلُبَ حَقَّهَا وَ إِنْ كَانَتْ قَدْ مَاتَتْ وَ لَمْ يُعْلَمْ مِنْهَا إِلاَّ خَيْرٌ ضُرِبَ اَلْمُفْتَرِي عَلَيْهَا اَلْحَدَّ ثَمَانِينَ جَلْدَةً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۰

عمّار ساباطى گويد: امام صادق عليه السّلام در باره مرديكه بديگرى گفته بود اى پسر زن زناكار، فرمود: اگر مادرش در قيد حيات است و خود شاهد گفتار آن مرد بود سپس آمد و بقاضى شكايت كرد، هشتاد تازيانه ميخورد، و چنانچه غائب بود منتظر ميمانند تا او بيايد و خود حقّ عرضى خود را مطالبه كند، و اگر از دنيا رفته است و جز خوبى از وى ديده نشده بود، قاذف را هشتاد تازيانه ميزنند.