روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۰۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي صفوان بن يحيي عن اسحاق بن عمار قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا إِبْرَاهِيمَ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَرْهَنُ اَلْعَبْدَ أَوِ اَلثَّوْبَ أَوِ اَلْحُلِيَّ أَوْ مَتَاعَ اَلْبَيْتِ فَيَقُولُ صَاحِبُ اَلْمَتَاعِ لِلْمُرْتَهِنِ أَنْتَ فِي حِلٍّ مِنْ لُبْسِ هَذَا اَلثَّوْبِ اِلْبَسِ اَلثَّوْبَ وَ اِنْتَفِعْ بِالْمَتَاعِ وَ اِسْتَخْدِمِ اَلْخَادِمَ قَالَ هُوَ لَهُ حَلاَلٌ إِذَا أَحَلَّهُ لَهُ وَ مَا أُحِبُّ أَنْ يَفْعَلَ قُلْتُ فَارْتَهَنَ دَاراً لَهَا غَلَّةٌ لِمَنِ اَلْغَلَّةُ قَالَ لِصَاحِبِ اَلدَّارِ قُلْتُ فَارْتَهَنَ أَرْضاً بَيْضَاءَ فَقَالَ لَهُ صَاحِبُ اَلْأَرْضِ اِزْرَعْهَا لِنَفْسِكَ فَقَالَ هَذَا حَلاَلٌ‏ لَيْسَ هَذَا مِثْلَ هَذَا يَزْرَعُهَا بِمَالِهِ فَهُوَ لَهُ حَلاَلٌ كَمَا أَحَلَّهُ لِأَنَّهُ يَزْرَعُ بِمَالِهِ وَ يَعْمُرُهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۹

اسحاق بن عمّار گويد: از موسى بن جعفر عليهما السّلام پرسيدم: شخصى برده خود يا جامه يا جواهرات يا اسباب و اثاثه خانه را نزد كسى گرو مى‏گذارد و به گروگيرنده اجازه تصرّف اين اشياء را مى‏دهد و مى‏گويد بر تو حلال است جامه را بپوشى، آن را در بر كن و از اثاث خانه استفاده كن، و خادم (برده) را به كار گمار و به او فرمان بده، نظرتان چيست؟ فرمود: اينها بر او حلال است، در صورتى كه او (راهن) اجازه مى‏دهد، امّا من خوش ندارم كه (مرتهن) چنين كند. عرض كردم: كسى خانه‏اى به گرو گرفته كه درآمد دارد، منافع آن متعلّق به كيست؟ فرمود: از آن صاحب خانه، عرض كردم: زمين بايرى را به گرو گرفته و صاحب زمين گفته است: آن را براى خود بذرافشانى كن. فرمود: اين بر او حلال است و مانند آن كه گذشت نيست، با مال خود در آنجا بذرافشانى كرده و براى او حلال است همچنان كه راهن بر او حلال كرده است چون بدست خود آن را كاشته و باير را معمور ساخته است.