روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي محمد بن الفضيل عن ابي الصباح الكناني قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلْمُضَارَبَةِ يُعْطَى اَلرَّجُلُ اَلْمَالَ فَيَخْرُجُ بِهِ إِلَى أَرْضٍ وَ يُنْهَى‏ أَنْ يَخْرُجَ بِهِ إِلَى أَرْضٍ غَيْرِهَا فَعَصَى وَ خَرَجَ إِلَى أَرْضٍ أُخْرَى فَعَطِبَ‏ اَلْمَالُ‏ فَقَالَ هُوَ ضَامِنٌ وَ إِنْ سَلِمَ وَ رَبِحَ‏ فَالرِّبْحُ بَيْنَهُمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۸

ابو الصباح كنانى گويد: از امام صادق عليه السّلام از مضاربه پرسيدم و عرض كردم: شخصى به ديگرى مالى مى‏دهد و وى آن را به مكانى ديگر مى‏برد و حال آنكه صاحب مال با او قرار كرده كه از آنجا به جاى ديگر نبرد و آن مال تلف مى‏شود. فرمود: او ضامن است و اگر سالم ماند و تلف نشد هر دو در سود آن شريكند.