نَبّأَهَا: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَبّأَهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَبّأَهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۵: | خط ۶: | ||
*[[ریشه ها | ها]] (۱۳۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ها| ]] | *[[ریشه ها | ها]] (۱۳۹۹ بار) [[کلمه با ریشه:: ها| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
بِه:100, فَلَمّا:100, قَالَت:89, بَعْض:89, عَن:78, مَن:78, أَنْبَأَک:66, أَعْرَض:66, هٰذَا:55, وَ:55, قَال:44, بَعْضَه:44, نَبّأَنِي:33, عَرّف:33, الْعَلِيم:21, عَلَيْه:21, الْخَبِير:10, اللّه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::نَبّأَهَا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۳۴
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است.