روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الحسن بن محبوب عن سيف بن عميره عن ابي بكر الحضرمي قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رَجُلٌ كَانَ لَهُ عَلَى رَجُلٍ مَالٌ فَجَحَدَهُ إِيَّاهُ وَ ذَهَبَ بِهِ مِنْهُ ثُمَّ صَارَ إِلَيْهِ بَعْدَ ذَلِكَ مِنْهُ‏ لِلرَّجُلِ اَلَّذِي ذَهَبَ بِمَالِهِ مَالٌ مِثْلُهُ أَ يَأْخُذُهُ مَكَانَ مَالِهِ اَلَّذِي ذَهَبَ بِهِ مِنْهُ قَالَ نَعَمْ يَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنِّي إِنَّمَا آخُذُ هَذَا مَكَانَ مَالِيَ اَلَّذِي أَخَذَهُ مِنِّي

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۹

سيف بن عميره از ابو بكر حضرمى روايت كرده كه گفت: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى مالى بر عهده ديگرى دارد و آن شخص دين را انكار كرده و مال را از او برده است، پس از چندى مالى از منكر نزد طلبكار آمده همانند آنچه از وى برده است، آيا مى‏تواند آن را به جاى مال خويش تصاحب نمايد؟ فرمود: آرى، و بگويد: «خداوندا، من اين مال را بجاى مال خودم كه او از من گرفته بود صاحب مى‏شوم».