روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ اللِّعَان

في خبر اخر :

وَ ثُمَّ يَقُومُ اَلرَّجُلُ فَيَحْلِفُ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ بِاللَّهِ‏ إِنَّهُ لَمِنَ اَلصََّادِقِينَ‏ فِيمَا رَمَاهَا بِهِ ثُمَّ يَقُولُ اَلْإِمَامُ لَهُ اِتَّقِ اَللَّهَ فَإِنَّ لَعْنَةَ اَللَّهِ شَدِيدَةٌ ثُمَّ يَقُولُ اَلرَّجُلُ لَعْنَةُ اَللَّهِ عَلَيْهِ‏ إِنْ كََانَ مِنَ اَلْكََاذِبِينَ‏ فِيمَا رَمَاهَا بِهِ ثُمَّ تَقُومُ اَلْمَرْأَةُ فَتَحْلِفُ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ بِاللَّهِ‏ إِنَّهُ لَمِنَ اَلْكََاذِبِينَ‏ فِيمَا رَمَاهَا بِهِ ثُمَّ يَقُولُ لَهَا اَلْإِمَامُ اِتَّقِي اَللَّهَ فَإِنَّ غَضَبَ اَللَّهِ شَدِيدٌ ثُمَّ تَقُولُ اَلْمَرْأَةُ غَضَبُ‏ اَللََّهِ عَلَيْهََا إِنْ كََانَ مِنَ اَلصََّادِقِينَ‏ فِيمَا رَمَاهَا بِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۸

و در خبر ديگر: سپس مرد برمى‏خيزد و چهار بار بخدا سوگند ياد مى‏كند بلفظ جلاله كه در اين ماجرا كه بزنش نسبت داده، راست مى‏گويد، آنگاه امام به او خطاب كرده مى‏گويد: اى مرد از خدا بترس لعنت خداوند بسيار سخت و دشوار است، سپس مرد مى‏گويد: لعنت خدا بر من اگر از دروغگويان باشم در آنچه با زن بسته‏ام، بعد زن برمى‏خيزد و بلفظ جلاله يعنى «اللَّه» سوگند ياد مى‏كند چهار بار كه اين مرد دروغ مى‏گويد در آنچه بوى نسبت داده، آنگاه امام باو خطاب كرده: اى زن از خداوند بترس زيرا غضب و خشم خداوند شديد است، پس زن ميگويد: غضب خداوند بر من باد اگر اين مرد در سخنش راست گفته باشد بآنچه مرا متّهم ساخته است. پس اگر زن به لعان حاضر نشد رجم مى‏شود و از پشت سر او را سنگسار مى‏كنند نه از پيش رو زيرا ضرب و رجم نبايد بصورت رسد بلكه به بدن و جاهاى ديگر اعضاء بدن است، و صورت و عورتين را مستثنى دانند و نزنند، و زن حامله رجم نمى‏شود، و چنانچه زن به لعان حاضر شد حدّ آن كه رجم است از او برداشته مى‏شود و ميان آن زن و شوهر براى هميشه جدائى مى‏افتد و ديگر بر او حلال نخواهد شد.