روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ ثَوَابِ تَحْلِيلِ الْمَيِّت

قيل للصادق ع :

إِنَ‏ لِعَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ سَيَابَةَ دَيْناً عَلَى رَجُلٍ قَدْ مَاتَ وَ كَلَّمْنَاهُ أَنْ يُحَلِّلَهُ فَأَبَى فَقَالَ وَيْحَهُ أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةً إِذَا حَلَّلَهُ وَ إِذَا لَمْ يُحَلِّلْهُ فَإِنَّمَا لَهُ دِرْهَمٌ بَدَلَ دِرْهَمٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۵

به امام صادق عليه السّلام گفتند: عبد الرّحمن بن سيابه دينى بر ذمّه مردى دارد كه او وفات يافته است، و ما با او گفتگو كرديم كه او را حلال كند، ولى امتناع كرد، پس امام عليه السّلام فرمود: واى بر او! آيا نميداند كه چون او را حلال كند در برابر هر درهمى ده درهم به او داده مى‏شود، و اگر او را حلال نكند، درهمى بجاى درهمى نصيب او خواهد شد؟!.