روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۰۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِه

و روي معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا خِفْتَ اَلْجَنَابَةَ فَقُلْ فِي فِرَاشِكَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ اَلاِحْتِلاَمِ وَ مِنْ سُوءِ اَلْأَحْلاَمِ وَ مِنْ أَنْ يَتَلاَعَبَ بِيَ اَلشَّيْطَانُ فِي اَلْيَقَظَةِ وَ اَلْمَنَامِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۷

معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر گاه نگران بودى كه مبادا در خواب محتلم شوى، وقتى به بستر خواب رفتى اين دعا را بخوان: «اللّهمّ انّى اعوذ بك من الاحتلام، و من سوء الاحلام، و من ان يتلاعب بى الشّيطان في اليقظة و المنام» كه معنى آن اينست: (بار خدايا همانا كه من پناه بتو مى‏آورم از محتلم شدن و از رؤياهاى بد و نامطلوب، و از اينكه شيطان مرا در بيدارى و خواب بازيچه سازد).