روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۵۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر

ما رواه محمد بن اسماعيل بن بزيع عن ابي الحسن الرضا ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يُقَصِّرُ فِي ضَيْعَتِهِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ مَا لَمْ يَنْوِ مُقَامَ عَشَرَةِ أَيَّامٍ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ لَهُ بِهَا مَنْزِلٌ يَسْتَوْطِنُهُ قَالَ قُلْتُ لَهُ مَا اَلاِسْتِيطَانُ فَقَالَ أَنْ يَكُونَ لَهُ بِهَا مَنْزِلٌ يُقِيمُ فِيهِ سِتَّةَ أَشْهُرٍ فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ يُتِمُّ فِيهَا مَتَى دَخَلَهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۲

محمّد بن اسماعيل بن بزيع از امام رضا عليه السّلام روايت كرده گويد: از آن حضرت پرسيدم آيا شخص در مزرعه و زمين خود نماز را كوتاه (شكسته) ميخواند؟ فرمود: مادام كه قصد ده روز ماندن در آنجا نكرده اشكالى ندارد (شكسته‏ بخواند) مگر اينكه در آن محلّ داراى منزلى باشد كه آن را بعنوان اقامتگاه دائمى يا وطن خود اختيار كرده باشد، گويد: به آن حضرت عرض كردم: اختيار وطن يا اقامتگاه گزيدن چگونه محقّق مى‏شود؟ فرمود: باين ترتيب كه در آن زمين يا مزرعه خانه‏اى داشته باشد كه شش ماه (از سال را) در آنجا اقامت كند، اگر چنين وضعى پيدا كرد در اين صورت هر زمان كه وارد آنجا شد نماز را تمام ميكند.