روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و قال زراره لابي جعفر ع :

رَجُلٌ دَخَلَ مَعَ قَوْمٍ فِي صَلاَتِهِمْ وَ هُوَ لاَ يَنْوِيهَا صَلاَةً وَ أَحْدَثَ إِمَامُهُمْ فَأَخَذَ بِيَدِ ذَلِكَ اَلرَّجُلِ فَقَدَّمَهُ فَصَلَّى بِهِمْ أَ تُجْزِيهِمْ صَلاَتُهُمْ بِصَلاَتِهِ وَ هُوَ لاَ يَنْوِيهَا صَلاَةً قَالَ لاَ يَنْبَغِي لِلرَّجُلِ أَنْ يَدْخُلَ مَعَ قَوْمٍ فِي صَلاَتِهِمْ وَ هُوَ لاَ يَنْوِيهَا صَلاَةً بَلْ يَنْبَغِي لَهُ أَنْ يَنْوِيَهَا وَ إِنْ كَانَ قَدْ صَلَّى فَإِنَّ لَهُ صَلاَةً أُخْرَى وَ إِلاَّ فَلاَ يَدْخُلَنَّ مَعَهُمْ وَ قَدْ يُجْزِي عَنِ اَلْقَوْمِ صَلاَتُهُمْ وَ إِنْ لَمْ يَنْوِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۸

زرارة به امام باقر عليه السّلام عرض كرد: شخصى داخل در نماز گروهى شد و قصد نماز نداشت و امام آن قومى را حدثى سر زد، پس دست آن مرد را گرفته و او را بجاى خود پيش انداخت، و آن مرد با مردم نماز خواند، آيا نماز مردم كه با او به جماعت خوانده‏اند صحيح است در حالى كه او قصد نماز نداشته است؟ آن حضرت فرمود: سزاوار نيست كسى كه قصد نماز ندارد داخل در نماز جماعتى شود، بلكه شايسته آن است كه قصد نماز كند، اگر چه پيشتر نماز كرده باشد، كه البتّه نماز ديگرى براى او (در نامه اعمالش يا بپايش) منظور مى‏كنند، در غير اين صورت (وقتى قصد نماز نكرده است) هرگز نبايد با ايشان داخل نماز شود، ولى نماز آن جماعت درست است هر چند امام قصد نماز نكرده باشد.