روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

: 

وَ صَلَّى‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلْفَجْرَ ذَاتَ يَوْمٍ فَلَمَّا اِنْصَرَفَ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ عَلَى أَصْحَابِهِ فَسَأَلَ عَنْ أُنَاسٍ يُسَمِّيهِمْ بِأَسْمَائِهِمْ هَلْ حَضَرُوا اَلصَّلاَةَ قَالُوا لاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ فَقَالَ غُيَّبٌ هُمْ‏ فَقَالُوا لاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ صَلاَةٍ أَثْقَلَ عَلَى اَلْمُنَافِقِينَ مِنْ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ وَ صَلاَةِ اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَةِ وَ لَوْ عَلِمُوا اَلْفَضْلَ اَلَّذِي فِيهِمَا لَأَتَوْهُمَا وَ لَوْ حَبْواً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۹

روزى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز صبح را بجا آورد و چون از نماز فارغ شد رو به اصحاب خويش فرمود و از آنان عدّه را كه يك يك نامشان را مى‏برد سؤال فرمود كه آيا اين افراد بنماز حاضر شده‏اند؟ گفتند: نه يا رسول اللَّه، آن حضرت فرمود: آيا ايشان غايب‏اند و در شهر حضور ندارند؟ عرض كردند: نه يا رسول اللَّه، آن حضرت فرمود: آگاه باشيد و بدانيد كه هيچ نمازى بر منافقان سنگين‏تر و سخت‏تر از اين نماز (نماز صبح) و نماز عشاء نيست، و اگر مردم ميدانستند چه فضيلتى در اين دو نماز است حتما در اين دو نماز شركت ميكردند هر چند با كشيدن خود بر روى دست‏ها و زانوان يا روى شكم (همچنان كه كودكان خرد راه مى‏روند) باشد.