روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۷۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و روي :

أَنَّهُ مَنْ تَكَلَّمَ‏ فِي صَلاَتِهِ نَاسِياً كَبَّرَ تَكْبِيرَاتٍ‏ وَ مَنْ تَكَلَّمَ فِي صَلاَتِهِ مُتَعَمِّداً فَعَلَيْهِ إِعَادَةُ اَلصَّلاَةِ وَ مَنْ أَنَّ فِي صَلاَتِهِ فَقَدْ تَكَلَّمَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵۰

و در روايتى منقولست در مورد كسى كه در اثناى نماز از روى فراموشى سخن بگويد بايد نماز را تمام كند و بعد تكبير بسيار گويد. و هر كه در ميان نماز عمدا سخنى خارج از نماز بگويد بايد نمازش را اعاده كند. (يعنى نمازش باطل است) و هر كه در نماز ناله كند يا آه بكشد در حكم كسيست كه غير از ذكر سخن گفته باشد يا چنانست كه سخنى گفته است (يعنى آه كشيدن و ناله كردن در نماز حكم سخن گفتن را دارد در صورتى كه عمدى نباشد مبطل نيست). و هر گاه نماز ظهر را فراموش كنى تا آفتاب غروب كند ولى نماز عصر را از روى نسيان و بدون عمد خوانده باشى در اين صورت اگر برايت امكان دارد كه قضاى نماز ظهر را پيش از آنكه نماز مغرب فوت شود بخوانى آن را بجاى آور و گر نه اوّل نماز مغرب را بخوان و بعد قضاى ظهر را بجاى آور، و هر گاه نماز ظهر را فراموش كنى و در اثناى نماز عصر بخاطر آوردى، همان نماز عصر را نيّت نماز ظهر كن و با نيّت نماز ظهر آن را به اتمام برسان، مشروط بر اينكه بيم فوت شدن وقت نماز عصر نباشد، در غير اين صورت نماز عصر را بپايان برسان و بعد قضاى ظهر را بجاى آور، و هر گاه نماز ظهر و عصر هر دو را فراموش كردى بخوانى و هنگام غروب خورشيد بخاطرت آمد، ابتدا نماز ظهر را بخوان و پس از آن نماز عصر را در صورتى كه بيم نداشته باشى كه يكى از آن دو فوت شود، پس اگر خوف يكى از آن دو نماز را داشتى اوّل نماز عصر را بخوان، و در اين كار هيچ تأخير مكن كه هر دو نمازت فوت شود، و بعد از نماز عصر قضاى نماز ظهر را بخوان، و هر گاه نمازى از تو فوت شد هر زمان كه بخاطرت رسيد همانوقت قضاى آن را بجاى آور، و اگر هنگامى بخاطرت رسيد كه در وقت فريضه ديگرى قرار دارى ابتدا آن فريضه را بخوان و بعد نماز قضا شده را بجاى آور، و كسى كه نماز ظهر و عصرش هر دو با هم فوت شده و او زمانى آن را بياد آورده كه از روز به اندازه‏اى كه بتواند هر دو نماز را بخواند باقى است در اين صورت ابتدا نماز ظهر و بعد نماز عصر را بخواند، و اگر وقت تنها به اندازه ايست كه يكى از آن دو را مى‏تواند بخواند، ابتدا نماز عصر را بجاى آورد، و هر گاه وقت باندازه خواندن شش ركعت نماز باقى است نماز ظهر را شروع كند.