روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

و قال امير المومنين ع :

دَخَلَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَى رَجُلٍ مِنْ‏ وُلْدِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ‏ وَ هُوَ فِي اَلسُّوقِ‏ وَ قَدْ وُجِّهَ لِغَيْرِ اَلْقِبْلَةِ فَقَالَ وَجِّهُوهُ إِلَى اَلْقِبْلَةِ فَإِنَّكُمْ إِذَا فَعَلْتُمْ ذَلِكَ أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ أَقْبَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ فَلَمْ يَزَلْ كَذَلِكَ حَتَّى يُقْبَضَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸۲

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بر مردى از فرزندان عبد المطّلب وارد شد و او در حال جان كندن بود و رويش به جانب ديگرى غير از قبله بود، رسول خدا به اطرافيان او فرمود: روى او را بسوى قبله كنيد كه اگر چنان كرديد فرشتگان رو باو آورده و متوجه‏اش ميشوند و خداوند عزّ و جلّ با نظر رحمت باو روى ميكند پس بهمان حال بماند تا قبض روح گردد.