روایت:الکافی جلد ۲ ش ۸۱۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن الربيع بن محمد المسلي عن عبد الله بن سليمان عن ابي عبد الله ع قال قال لي :

مَا زَالَ سِرُّنَا مَكْتُوماً حَتَّى صَارَ فِي يَدَيْ وُلْدِ كَيْسَانَ‏ فَتَحَدَّثُوا بِهِ فِي اَلطَّرِيقِ وَ قُرَى‏ اَلسَّوَادِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۵۹

از عبد اللَّه بن سليمان، از امام صادق (ع)، گويد: فرمود به من: هميشه راز ما نهان بود تا به دست اولاد كيسان افتاد و آن را در سر راه و در دهات كوفه باز گفتند (و آشكار كردند).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۱۶

عبد اللَّه بن سليمان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: راز ما همواره پوشيده بود تا زمانى كه بدست اولاد كيسان افتاد، آنها در بين راه و دهات اطراف عراق بازگو كردند. شرح- كيسان همان مختار بن ابى عبيده ثقفى است كه بخونخواهى حضرت سيد الشهداء عليه السّلام قيام كرد و طايفه كيسانيه باو منسوبند، و برخى گفته‏اند: مقصود از اولاد كيسان مكاران و دغلبازانى هستند كه خود را بتشيع نسبت دهند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۵۵

از او، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از ربيع بن محمد مسلى، از عبداللَّه بن سليمان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه گفت: حضرت به من فرمود كه:

«پيوسته راز ما پوشيده بود، تا آنكه در دست فرزندان كيسان افتاد، پس در كوچه و راه و دهات و شهر به آن حديث كردند».