الصافات ٣٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(←تفسیر) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّا|إِنَّا]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این ریشه::نا| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این کلمه::نَفْعَل|نَفْعَلُ]] [[کلمه غیر ربط::نَفْعَل| ]] [[شامل این ریشه::فعل| ]][[ریشه غیر ربط::فعل| ]][[شامل این کلمه::بِالْمُجْرِمِين|بِالْمُجْرِمِينَ]] [[کلمه غیر ربط::بِالْمُجْرِمِين| ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::جرم| ]][[ریشه غیر ربط::جرم| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّا|إِنَّا]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این ریشه::نا| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این کلمه::نَفْعَل|نَفْعَلُ]] [[کلمه غیر ربط::نَفْعَل| ]] [[شامل این ریشه::فعل| ]][[ریشه غیر ربط::فعل| ]][[شامل این کلمه::بِالْمُجْرِمِين|بِالْمُجْرِمِينَ]] [[کلمه غیر ربط::بِالْمُجْرِمِين| ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::جرم| ]][[ریشه غیر ربط::جرم| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|إِنَّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=(آری،) ما بهراستی با مجرمان چنان میکنیم! | |-|صادقی تهرانی=(آری،) ما بهراستی با مجرمان چنان میکنیم! | ||
|-|معزی=همانا ما بدینسان کنیم با گنهکاران | |-|معزی=همانا ما بدینسان کنیم با گنهکاران | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Thus We deal with the sinners.</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/037034.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/037034.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = الصافات ٣٣ | بعدی = الصافات ٣٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ»: با همه بزهکاران تاریخ چنین میکنیم. | «کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ»: با همه بزهکاران تاریخ چنین میکنیم. | ||
خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۵#link123 | آيات ۱۲ - ۷۰ سوره | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۵#link124 | حكايت استهزاء | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۵#link123 | آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافّات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۵#link124 | حكايت انکار و استهزاء معاد، توسط مشرکان]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link126 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link126 | مراد از محشور شدن کافران با ازواج خود، در دوزخ چیست؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link128 | وجه تعبير به «هدايت»، در راندن کافران به سوی جحیم]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link128 | وجه تعبير به | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link129 | کافران در قیامت، از چه چیز بازخواست می شوند؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link129 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link132 | جایگاه ویژه و مقام والای «مُخلَصین»، در بهشت برین]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶# | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link133 | توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى «مُخلَصين» آماده مى شود]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link134 | گفتگوى اهل بهشت، با يكديگر]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link135 | توصیف شجرۀ «زقّوم»، و عذاب های دوزخ]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link133 | توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link136 | بحث روايتى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۶#link134 | گفتگوى اهل | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link135 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link136 | | |||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۵#link19 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۵#link19 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ «34» | |||
همانا ما با مجرمان اين گونه رفتار مىكنيم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) | |||
إِنَّا كَذلِكَ: بدرستى كه ما مانند اين عذاب، نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ: پاداش | |||
جلد 11 - صفحه 116 | |||
مىدهيم مشركان را يا اين چنين جزا مىدهيم مجرمان فرمان خود را، زيرا سبب عقوبت اجرام است، پس هر كه مرتكب شود مستوجب عقوبت گردد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَحَقَّ عَلَيْنا قَوْلُ رَبِّنا إِنَّا لَذائِقُونَ (31) فَأَغْوَيْناكُمْ إِنَّا كُنَّا غاوِينَ (32) فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (33) إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35) | |||
وَ يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِكُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ (36) بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ (38) وَ ما تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (39) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40) | |||
ترجمه | |||
پس لازم شد بر ما وعده پروردگار ما همانا ما چشندگانيم | |||
پس گمراه كرديم شما را همانا ما بوديم گمراهان | |||
پس بدرستيكه آنها در چنين روز در عذاب شريكانند | |||
همانا ما اين چنين رفتار ميكنيم با گناهكاران | |||
بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند | |||
و ميگفتند آيا همانا ما ترككنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى ديوانه | |||
نه چنين است بلكه آورد دين حقّ را و تصديق نمود پيمبران را | |||
همانا شما هر آينه چشندگان عذاب دردناكيد | |||
و جزا داده نميشويد جز آنچه بوديد كه ميكرديد | |||
مگر بندگان خدا كه خالص شدگانند. | |||
تفسير | |||
بعد از معارضه گمراهشدگان با گمراه كنندگان كه در آيات سابقه ذكر شد گمراه كنندگان اوّلا اقرار نمودهاند كه ما مستحق عذاب شديم و لازم شد كه بچشيم طعم آتش جهنّم را كه خداوند قول داده بود بكفار بچشاند و ثانيا اعتراف كردهاند كه ما گمراهشدگان را گمراه نموديم چون خودمان گمراه بوديم خواستيم آنها را هم مثل خودمان كنيم تا امثال ما در دنيا كم نباشند ولى خدا بآنها عقل داده بود نبايد گوش بحرف ما بدهند بايد بعقل خودشان رجوع نمايند و دريابند بطلان قول ما را و خدا فرموده هر دو دسته امروز با يكديگر در عذاب شريكند نهايت آنكه گمراه كنندگان بيشتر براى گناه گمراه شدن و گمراه كردن و بعدا خدا ميفرمايد ما كلّيّه گناهكاران را باين نحو مجازات ميكنيم كه عذر غير موجّه آنها را نمىپذيريم چه رسد بمشركين مكّه چون آنها اشخاصى بودند كه وقتى پيغمبر صلى اللّه عليه و اله بآنها فرمود بگوئيد لا اله الا اللّه رستگار شويد تكبّر و سركشى و تعصّب بيجا و عناد و لجاج وادار نمود آنها را كه بگويند آيا ما دست از بتها و معبودهاى خود و پدرانمان برداريم بقول يكنفر شاعر ديوانه با آنكه ديده بودند معجزات او را و او دين حق ثابت محقّق بادلّه و براهين عقليّه آورده بود و تصديق نموده بود انبياء سابق را بقول و بوجود خود و كتابش چون منطبق بودند با معرّفى ايشان از آندو در كتب خودشان و بطريقهاش كه دعوت بتوحيد نمود چنانچه انبياء عليهم السلام مينمودند و از اعاظم ايشان حضرت ابراهيم و اسمعيل عليهما السلام جدّ اعلاى اينها بودند كه مؤسّس توحيد در عالم شدند و اين ناخلفان | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 430 | |||
مشرك شدند پس ميگوئيم بايد بچشيد عذاب اليم آتش دائم جهنّم را و دم نزنيد اين جزاى اعمال شما است كه مرتكب شديد نه زيادتر از آن چون خداوند زياده از ميزان استحقاق جزا نميدهد مگر به بندگان خالص شده از لوث معاصى كه بفضل خود بآنها زيادتر از ميزان استحقاق هم جزاء ميدهد و بنابراين استثناء متّصل و مستثنا مفهوم از كلام است يا خطاب بعموم بندگان ميباشد و محتمل است منقطع باشد يعنى شما معذّب خواهيد بود ليكن بندگانيكه خالص نمودند وجود خود و نيّات خودشان را براى عبادت و اطاعت خدايا خدا ايشانرا موفّق بخلوص نيّت فرموده براى خود مثاب و مأجورند بتفصيلى كه بيايد انشاء اللّه تعالى. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنّا كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمِينَ (34) | |||
و محققا ما همين نحو معامله ميكنيم با كساني که مجرم هستند. | |||
مجرم كسي را گويند که مخالفت كند فرمان خداوند را مخالفتي که استحقاق جرم داشته باشد و كلمه بالمجرمين و لو جمع محلّي بالف و لام است و افاده عموم ميدهد شامل تمام مشركين از عبده اصنام و شمس و قمر و ستاره و گاو و گوساله و آتش و شجر و ملك و جن و انس ميشود بلكه لفظ مشرك شامل جميع انحاء شرك ميشود شرك ذاتي صفاتي افعالي عبادتي نظري و تمام كفار از يهود نصاري مجوس اهل بدعت منكر ضروري که تمام اينها كافر و نجس هستند و تمام اهل ضلالت منكرين ولايت و امامت و لو نسبت بحضرت بقية اللّه و معاندين و مخالفين و اهانت كنندگان بمقدسات ديني حتي كساني که يك واجب ديني را ترك كنند مثل صلوة و صوم زكاة خمس حج جهاد امر بمعروف و نهي از منكر تحصيل علم واجب حتي مثل حب و بغض نسبت بائمه طاهرين که در خبر است سؤال مي- كند هل الحب و البغض من الايمان حضرت جواب ميفرمايد | |||
هل الايمان الا الحب و البغض | |||
و شامل ميشود فعل يك معصيت و حرام ديني که در معني واجب گفتند که در تركش استحقاق عذاب و جرم دارد و معني حرام در فعلش استحقاق عذاب است لكن قطعا در اينکه آيه شريفه مراد اينکه عموم نيست چنانچه در آيه بعد تعيين ميفرمايد که مراد از بالمجرمين كيان هستند بعلاوه در حق مؤمن عاصي و لو استحقاق عذاب دارد و صدق مجرم ميكند لكن قابليت عفو و مغفرت و شفاعت را دارد و بر فرض اگر مشمول اينها نشد براي ايمانش مسلما مصداق إِنّا كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمِينَ نيست و بالاخره بواسطه ايمان نجات | |||
جلد 15 - صفحه 143 | |||
پيدا ميكند لكن مشروط باينست که معاصي باعث زوال ايمان نشود. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 34)- سپس برای تأکید بیشتر میافزاید: «ما این گونه با مجرمان رفتار | |||
ج4، ص139 | |||
میکنیم» (إِنَّا کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ). | |||
این سنّت همیشگی ماست، سنتی که از قانون عدالت نشأت گرفته است. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۷۱: | خط ۱۸۲: | ||
[[رده:وعیدهاى خدا]][[رده:جرم رهبران شرک]][[رده:جرم رهبران کفر]][[رده:حتمیت عذاب رهبران شرک]][[رده:حتمیت عذاب رهبران کفر]][[رده:جرم کافران]][[رده:حتمیت عذاب کافران]][[رده:حتمیت عذاب مجرمان]][[رده:عذاب اخروى مجرمان]][[رده:جرم مشرکان]][[رده:حتمیت عذاب مشرکان]] | [[رده:وعیدهاى خدا]][[رده:جرم رهبران شرک]][[رده:جرم رهبران کفر]][[رده:حتمیت عذاب رهبران شرک]][[رده:حتمیت عذاب رهبران کفر]][[رده:جرم کافران]][[رده:حتمیت عذاب کافران]][[رده:حتمیت عذاب مجرمان]][[رده:عذاب اخروى مجرمان]][[رده:جرم مشرکان]][[رده:حتمیت عذاب مشرکان]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 34 سوره صافات | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 34 سوره صافات,صافات 34,إِنَّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ,وعیدهاى خدا,جرم رهبران شرک,جرم رهبران کفر,حتمیت عذاب رهبران شرک,حتمیت عذاب رهبران کفر,جرم کافران,حتمیت عذاب کافران,حتمیت عذاب مجرمان,عذاب اخروى مجرمان,جرم مشرکان,حتمیت عذاب مشرکان,آیات قرآن سوره الصافات | |||
|description=إِنَّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۰۷
کپی متن آیه |
---|
إِنَّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ |
ترجمه
الصافات ٣٣ | آیه ٣٤ | الصافات ٣٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ»: با همه بزهکاران تاریخ چنین میکنیم.
تفسیر
- آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافّات
- حكايت انکار و استهزاء معاد، توسط مشرکان
- مراد از محشور شدن کافران با ازواج خود، در دوزخ چیست؟
- وجه تعبير به «هدايت»، در راندن کافران به سوی جحیم
- کافران در قیامت، از چه چیز بازخواست می شوند؟
- جایگاه ویژه و مقام والای «مُخلَصین»، در بهشت برین
- توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى «مُخلَصين» آماده مى شود
- گفتگوى اهل بهشت، با يكديگر
- توصیف شجرۀ «زقّوم»، و عذاب های دوزخ
- بحث روايتى
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ «34»
همانا ما با مجرمان اين گونه رفتار مىكنيم.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
إِنَّا كَذلِكَ: بدرستى كه ما مانند اين عذاب، نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ: پاداش
جلد 11 - صفحه 116
مىدهيم مشركان را يا اين چنين جزا مىدهيم مجرمان فرمان خود را، زيرا سبب عقوبت اجرام است، پس هر كه مرتكب شود مستوجب عقوبت گردد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
فَحَقَّ عَلَيْنا قَوْلُ رَبِّنا إِنَّا لَذائِقُونَ (31) فَأَغْوَيْناكُمْ إِنَّا كُنَّا غاوِينَ (32) فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (33) إِنَّا كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
وَ يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَتارِكُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ (36) بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) إِنَّكُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ (38) وَ ما تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (39) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
ترجمه
پس لازم شد بر ما وعده پروردگار ما همانا ما چشندگانيم
پس گمراه كرديم شما را همانا ما بوديم گمراهان
پس بدرستيكه آنها در چنين روز در عذاب شريكانند
همانا ما اين چنين رفتار ميكنيم با گناهكاران
بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند
و ميگفتند آيا همانا ما ترككنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى ديوانه
نه چنين است بلكه آورد دين حقّ را و تصديق نمود پيمبران را
همانا شما هر آينه چشندگان عذاب دردناكيد
و جزا داده نميشويد جز آنچه بوديد كه ميكرديد
مگر بندگان خدا كه خالص شدگانند.
تفسير
بعد از معارضه گمراهشدگان با گمراه كنندگان كه در آيات سابقه ذكر شد گمراه كنندگان اوّلا اقرار نمودهاند كه ما مستحق عذاب شديم و لازم شد كه بچشيم طعم آتش جهنّم را كه خداوند قول داده بود بكفار بچشاند و ثانيا اعتراف كردهاند كه ما گمراهشدگان را گمراه نموديم چون خودمان گمراه بوديم خواستيم آنها را هم مثل خودمان كنيم تا امثال ما در دنيا كم نباشند ولى خدا بآنها عقل داده بود نبايد گوش بحرف ما بدهند بايد بعقل خودشان رجوع نمايند و دريابند بطلان قول ما را و خدا فرموده هر دو دسته امروز با يكديگر در عذاب شريكند نهايت آنكه گمراه كنندگان بيشتر براى گناه گمراه شدن و گمراه كردن و بعدا خدا ميفرمايد ما كلّيّه گناهكاران را باين نحو مجازات ميكنيم كه عذر غير موجّه آنها را نمىپذيريم چه رسد بمشركين مكّه چون آنها اشخاصى بودند كه وقتى پيغمبر صلى اللّه عليه و اله بآنها فرمود بگوئيد لا اله الا اللّه رستگار شويد تكبّر و سركشى و تعصّب بيجا و عناد و لجاج وادار نمود آنها را كه بگويند آيا ما دست از بتها و معبودهاى خود و پدرانمان برداريم بقول يكنفر شاعر ديوانه با آنكه ديده بودند معجزات او را و او دين حق ثابت محقّق بادلّه و براهين عقليّه آورده بود و تصديق نموده بود انبياء سابق را بقول و بوجود خود و كتابش چون منطبق بودند با معرّفى ايشان از آندو در كتب خودشان و بطريقهاش كه دعوت بتوحيد نمود چنانچه انبياء عليهم السلام مينمودند و از اعاظم ايشان حضرت ابراهيم و اسمعيل عليهما السلام جدّ اعلاى اينها بودند كه مؤسّس توحيد در عالم شدند و اين ناخلفان
جلد 4 صفحه 430
مشرك شدند پس ميگوئيم بايد بچشيد عذاب اليم آتش دائم جهنّم را و دم نزنيد اين جزاى اعمال شما است كه مرتكب شديد نه زيادتر از آن چون خداوند زياده از ميزان استحقاق جزا نميدهد مگر به بندگان خالص شده از لوث معاصى كه بفضل خود بآنها زيادتر از ميزان استحقاق هم جزاء ميدهد و بنابراين استثناء متّصل و مستثنا مفهوم از كلام است يا خطاب بعموم بندگان ميباشد و محتمل است منقطع باشد يعنى شما معذّب خواهيد بود ليكن بندگانيكه خالص نمودند وجود خود و نيّات خودشان را براى عبادت و اطاعت خدايا خدا ايشانرا موفّق بخلوص نيّت فرموده براى خود مثاب و مأجورند بتفصيلى كه بيايد انشاء اللّه تعالى.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنّا كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمِينَ (34)
و محققا ما همين نحو معامله ميكنيم با كساني که مجرم هستند.
مجرم كسي را گويند که مخالفت كند فرمان خداوند را مخالفتي که استحقاق جرم داشته باشد و كلمه بالمجرمين و لو جمع محلّي بالف و لام است و افاده عموم ميدهد شامل تمام مشركين از عبده اصنام و شمس و قمر و ستاره و گاو و گوساله و آتش و شجر و ملك و جن و انس ميشود بلكه لفظ مشرك شامل جميع انحاء شرك ميشود شرك ذاتي صفاتي افعالي عبادتي نظري و تمام كفار از يهود نصاري مجوس اهل بدعت منكر ضروري که تمام اينها كافر و نجس هستند و تمام اهل ضلالت منكرين ولايت و امامت و لو نسبت بحضرت بقية اللّه و معاندين و مخالفين و اهانت كنندگان بمقدسات ديني حتي كساني که يك واجب ديني را ترك كنند مثل صلوة و صوم زكاة خمس حج جهاد امر بمعروف و نهي از منكر تحصيل علم واجب حتي مثل حب و بغض نسبت بائمه طاهرين که در خبر است سؤال مي- كند هل الحب و البغض من الايمان حضرت جواب ميفرمايد
هل الايمان الا الحب و البغض
و شامل ميشود فعل يك معصيت و حرام ديني که در معني واجب گفتند که در تركش استحقاق عذاب و جرم دارد و معني حرام در فعلش استحقاق عذاب است لكن قطعا در اينکه آيه شريفه مراد اينکه عموم نيست چنانچه در آيه بعد تعيين ميفرمايد که مراد از بالمجرمين كيان هستند بعلاوه در حق مؤمن عاصي و لو استحقاق عذاب دارد و صدق مجرم ميكند لكن قابليت عفو و مغفرت و شفاعت را دارد و بر فرض اگر مشمول اينها نشد براي ايمانش مسلما مصداق إِنّا كَذلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمِينَ نيست و بالاخره بواسطه ايمان نجات
جلد 15 - صفحه 143
پيدا ميكند لكن مشروط باينست که معاصي باعث زوال ايمان نشود.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 34)- سپس برای تأکید بیشتر میافزاید: «ما این گونه با مجرمان رفتار
ج4، ص139
میکنیم» (إِنَّا کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ).
این سنّت همیشگی ماست، سنتی که از قانون عدالت نشأت گرفته است.
نکات آیه
۱ - عذاب اخروى مجرمان، وعده حتمى خداوند (إنّا کذلک نفعل بالمجرمین)
۲ - سردمداران شرک و کفر و توده هاى کافر و مشرک، در پیشگاه عدل الهى مجرم اند. (إنّا کذلک نفعل بالمجرمین) مقصود از «مجرمین» دو گروه پیشوایان شرک و توده هاى مشرک اند که در آیات پیشین از آنان سخن به میان آمد.
۳ - اشتراک عذاب و کیفر رهبران شرک و کفر و توده هاى مشرک و کافر، وعده حتمى خداوند (إنّا کذلک نفعل بالمجرمین)
موضوعات مرتبط
- خدا: وعیدهاى خدا ۱، ۳
- رهبران: جرم رهبران شرک ۲; جرم رهبران کفر ۲; حتمیت عذاب رهبران شرک ۳; حتمیت عذاب رهبران کفر ۳
- کافران: جرم کافران ۲; حتمیت عذاب کافران ۳
- مجرمان :۲ حتمیت عذاب مجرمان ۲ ۱; عذاب اخروى مجرمان ۲ ۱
- مشرکان: جرم مشرکان ۲; حتمیت عذاب مشرکان ۳
منابع