روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۱۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن خالد بن نافع بياع السابري عن يوسف البزاز قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

مَا تَدَارَأَ اِثْنَانِ‏ فِي أَمْرٍ قَطُّ فَأَعْطَى أَحَدُهُمَا اَلنَّصَفَ صَاحِبَهُ فَلَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ إِلاَّ أُدِيلَ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۳۹

مى‏فرمود (ع): دو تن هرگز باهم در امرى ستيزه نجويند و يكى از آنها حق را به رفيق خود دهد جز آنكه او را مغلوب سازد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۱۸

امام صادق عليه السّلام ميفرمود: دو تن هرگز در امرى ستيزه نكنند، كه يكى بديگرى انصاف دهد و او نپذيرد، جز آنكه او را مغلوب سازد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۷۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از خالد بن نافع، جامه سابرى‏فروش، از يوسف بزّاز روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «هرگز دو كس در امرى با يكديگر خلاف نكردند كه يكى از ايشان صاحب خود را انصاف دهد و او قبول نكند، مگر آنكه خدا او را يارى دهد، و بر صاحبش غالب گرداند».