روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۸۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابيه عن ابي البختري عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ يَحْزَنُ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنُ إِنْ قَتَّرْتُ عَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَقْرَبُ لَهُ مِنِّي‏ وَ يَفْرَحُ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنُ إِنْ وَسَّعْتُ‏ عَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَبْعَدُ لَهُ مِنِّي

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۲۱

از امام صادق (ع) كه فرمود: خدا عز و جل مى‏فرمايد: بنده مؤمنم غمناك مى‏شود اگر بر او تنگ گيرم و اين تنگى روزى او را به من نزديكتر سازد و بنده مؤمنم‏ شاد مى‏شود اگر به او وسعت روزى دهم و آن وى را از من دورتر كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۱۱

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى عز و جل ميفرمايد: اگر بر بنده مؤمنم تنگ گيرم، غمگين شود در صورتى كه اين تنگى او را بمن نزديكتر سازد و اگر بر بنده مؤمنم وسعت دهم شادمان گردد، در صورتى كه آن وسعت او را از من دورتر كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۶۵

از او، از پدرش، از ابوالبخترى، از امام جعفر صادق صلى الله عليه و آله روايت است كه فرمود:

«به درستى كه خداى عز و جل مى‏فرمايد كه: بنده مؤمن من اندوهناك مى‏شود اگر نفقه را بر او تنگ كنم، و حال آنكه آن تنگ‏گيرى او را به من نزديك‏تر مى‏گرداند، و بنده مؤمن من شاد مى‏شود اگر بر او توسعه و گشادى دهم و روزى او را فراخ گردانم، با آنكه آن توسعه او را از من دورتر مى‏گرداند».