روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۷۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد عن علي بن الحكم عن صفوان الجمال عن ابي عبد الله ع قال قال لي :

مَا أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بِنِعْمَةٍ صَغُرَتْ أَوْ كَبُرَتْ فَقَالَ‏ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ إِلاَّ أَدَّى شُكْرَهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۳

از صفوان جمال، كه امام صادق (ع) به من فرمود: خدا هر نعمتى به بنده‏اى دهد، خرد يا بزرگ و آن بنده بگويد: الحمد للَّه، شكرش را ادا كرده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۱

صفوان جمال گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: خدا نعمتى كوچك يا بزرگ به بنده‏ئى ندهد كه او بگويد: الحمد للَّه جز آنكه شكرش را ادا كرده باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۱

محمد بن احمد، از على بن حكم، از صفوان جمّال، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت به من فرمود كه: «خدا نعمتى را بر هيچ بنده‏اى انعام‏ نفرموده؛ خواه آن نعمت كوچك باشد و خواه بزرگ، كه آن بنده گفته باشد كه: الْحَمْدُلِلَّهِ، مگر آنكه شكر آن نعمت را به جا آورده است».