روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۷۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن عيسي بن ايوب عن علي بن مهزيار عن القاسم بن محمد عن اسماعيل بن ابي الحسن عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَيْهِ بِنِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ فَقَدْ أَدَّى شُكْرَهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۳

فرمود: خدا هر نعمتى به بنده‏اى دهد و آن را از دل بفهمد، شكرش را ادا كرده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۲

امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه خدا باو نعمتى دهد و او آن را از دل بفهمد، شكرش را ادا كرده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۳

ابوعلى اشعرى، از عيسى بن ايّوب، از على بن مهزيار، از قاسم بن محمد، از اسماعيل بن ابوالحسن، از مردى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:

«هر كه خدا نعمتى را بر او انعام كند، پس آن نعمت را به دل خويش بشناسد، به حقيقت كه شكر آن را به جا آورده است».