روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۸۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن سحيم عن ابن ابي يعفور قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

وَ هُوَ رَافِعٌ يَدَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ رَبِّ لاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً لاَ أَقَلَّ مِنْ ذَلِكَ وَ لاَ أَكْثَرَ قَالَ فَمَا كَانَ بِأَسْرَعَ مِنْ أَنْ تَحَدَّرَ اَلدُّمُوعُ مِنْ جَوَانِبِ لِحْيَتِهِ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ يَا اِبْنَ أَبِي يَعْفُورٍ إِنَ‏ يُونُسَ بْنَ مَتَّى‏ وَكَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَفْسِهِ أَقَلَّ مِنْ طَرْفَةِ عَيْنٍ فَأَحْدَثَ ذَلِكَ اَلذَّنْبَ قُلْتُ فَبَلَغَ بِهِ كُفْراً أَصْلَحَكَ اَللَّهُ قَالَ لاَ وَ لَكِنَّ اَلْمَوْتَ عَلَى تِلْكَ اَلْحَالِ هَلاَكٌ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۳۳

از ابن يعفور گويد: شنيدم امام صادق (ع) در حالى كه دست به آسمان بر آورده بود، مى‏گفت: «پروردگارا! مرا يك چشم به هم زدن به خودم وامگذار، نه كمتر از آن و نه بيشتر، و هر چه زودتر اشك از هر سوى ريشش فرو باريد، سپس به من رو كرد و فرمود: اى پسر ابى يعفور! راستى خدا عز و جل كمتر از چشم به هم زدنى يونس بن متى را به خود وانهاد و آن ناشايسته را انجام داد، گفتم: اصلحك اللَّه، او را به حال كفر برد؟ فرمود: نه، ولى مردن در اين حالت هلاك است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۷۳

ابن أبى يعفور گويد: شنيدم از امام صادق عليه السلام كه در حالى كه دست بآسمان برداشته بود ميگفت: «رب لا تكنى الى نفسى طرفة عين ابدا لا اقل من ذلك و لا اكثر» (يعنى پروردگارا مرا چشم بهمزدنى بخودم وامگذار نه كمتر از آن و نه بيشتر) گويد: اين را گفت و اشكهايش از اطراف محاسنش مى‏ريخت، سپس رو بمن كرد و فرمود: اى پسر أبى يعفور همانا يونس بن متى را خداوند كمتر از چشم بهمزدنى بخودش واگذارد و آن گناه را (يعنى ترك اولى را) انجام داد، عرضكردم: خداوند كار شما را نيكو كند آيا آن كار او را بحد كفر رسانيد؟ فرمود: نه ولى مردن با اين حال هلاكت است (و لايق بشأن انبياء و پيمبران الهى نيست).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۵۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از سحيم، از ابن‏ ابى يعفور روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود- در حالى كه دستش را به سوى آسمان برداشته بود- كه: «رَبِّ لَاتَكِلْنِي إِلى‏ نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً، لَاأَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَ لَاأَكْثَرَ؛ پروردگار من! وا مگذار مرا به خودم يك چشم به هم زدن، هرگز، نه كمتر از آن و نه بيشتر». ابن ابى يعفور گفت: پس چيزى شتابان‏تر نبود از اينكه قطرات آب ديده از كنارهاى ريش مباركش سرازير شد. بعد از آن، رو به سوى من آورد و فرمود كه: «اى پسر ابو يعفور! به درستى كه يونس بن متّى، خداى عز و جل در كمتر از يك چشم بر هم زدن، او را به خود وا گذاشت، و يونس، آن گناه را پديد آورد». و عرض كردم كه: خدا تو را به اصلاح آورد! آيا يونس به واسطه آن به كفر رسيد و كافر شد؟ فرمود: «نه، وليكن مردن بر آن حالت، هلاكت است».