روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۶۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن منصور بن يونس عن صالح بن رزين و محمد بن مروان و غيرهما عن ابي عبد الله ع قال :

كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ ثَلاَثَةً عَيْنٌ‏ غُضَّتْ‏ عَنْ مَحَارِمِ‏ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ سَهِرَتْ‏ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ بَكَتْ فِي جَوْفِ اَللَّيْلِ‏ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۷

از امام صادق (ع)، فرمود: هر چشمى در قيامت، گريان است جز سه تا: چشمى كه از آنچه خدا حرام كرده بر هم نهفته شده و چشمى كه در راه طاعت خدا بيدارى كشيده و چشمى كه در دل شب از ترس خدا گريسته‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳۴

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر چشمى در روز قيامت گريان است جز سه چشم: چشمى كه از (ديدن و نظر به) آنچه خداوند حرام كرده بر هم نهاده شده، و چشمى كه در راه طاعت خداوند بيدارى كشيده، و چشمى كه در دل شب از ترس خدا گريسته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۳۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از منصور بن يونس، از صالح بن رزين و محمد بن مروان و غير ايشان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر چشمى گريان است در روز قيامت، مگر سه چشم: چشمى كه از محرّمات خدا پوشيده شده باشد، و چشمى كه در طاعت خدا بيدار خوابى كشيده باشد، و چشمى كه در دل شب از ترس خدا گريسته باشد».