روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن صفوان الجمال عن ابي الحسن الاول ع قال :

يَنْبَغِي لِمَنْ عَقَلَ عَنِ اَللَّهِ أَنْ لاَ يَسْتَبْطِئَهُ فِي رِزْقِهِ‏ وَ لاَ يَتَّهِمَهُ فِي قَضَائِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۹۵

از امام كاظم (ع) كه فرمود: سزاوار است هر كه خدا را شناخته، او را در رسانيدن روزيش به كندى منسوب ندارد و او را در حكم و قضايش متهم نداند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۰۱

موسى بن جعفر عليه السّلام فرمود: كسى كه خدا را شناخت [عقل خدائى پيدا كرد] سزاوار است. روزى دادن او را كند و دير نشمارد و او را در حكمش متهم ندارد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۷۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از احمد بن محمد بن ابى‏نصر، از صفوان جمّال، از امام موسى كاظم عليه السلام كه فرمود: «سزاوار است كسى را، كه از جانب خدا دانسته و فهميده باشد، كه خدا را در باب روزى دادن خويش كاهل نشمارد، و او را در آن‏چه قضا فرموده، متّهم نسازد».