روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۸۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن ابيه عمن حدثه عن المفضل بن عمر قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ رُوِّينَا عَنْ‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَنَّهُ قَالَ إِنَّ عِلْمَنَا غَابِرٌ وَ مَزْبُورٌ وَ نَكْتٌ فِي اَلْقُلُوبِ وَ نَقْرٌ فِي اَلْأَسْمَاعِ فَقَالَ أَمَّا اَلْغَابِرُ فَمَا تَقَدَّمَ مِنْ عِلْمِنَا وَ أَمَّا اَلْمَزْبُورُ فَمَا يَأْتِينَا وَ أَمَّا اَلنَّكْتُ فِي اَلْقُلُوبِ فَإِلْهَامٌ وَ أَمَّا اَلنَّقْرُ فِي اَلْأَسْمَاعِ فَأَمْرُ اَلْمَلَكِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۱۷

مفضل بن عمر گويد: به ابو الحسن (ع) گفتم: از امام صادق (ع) براى ما روايت شده است كه فرموده: علم ما يا راجع به گذشته است و يا ثبت شده است و يا انداختن در دل و اثر كردن در گوش است، فرمود: راجع به گذشته يعنى آنچه در امور پيشين مى‏دانيم و ثبت شده، يعنى آنچه بيايد و اما انداختن در دل: الهام است، و اثر كردن در گوش: از امر فرشته است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۹۴

مفضل بن عمر گويد بحضرت ابو الحسن عليه السلام عرضكردم: براى ما از امام صادق عليه السلام روايت كرده‏اند كه فرموده است: همانا علم ما يا مربوط بگذشته است و يا نوشته شده و يا وارد شدن در دل و تأثير در گوش. فرمود: اما گذشته مربوط بامور پيشين است كه ميدانيم و اما نوشته شده مربوط بآينده است و اما وارد شدن بدل الهامست و اما تأثير در گوش امر فرشته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۳۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از آن‏كه او را حديث كرده، از مُفضّل بن عمر روايت كرده است كه گفت: به امام موسى كاظم عليه السلام عرض كردم كه: از امام جعفر صادق عليه السلام روايت به ما رسيده كه آن حضرت فرمود كه: «علم ما گذشته و نوشته و زدنى است در دل‏ها و دميدنى است در گوش‏ها». حضرت فرمود: «امّا گذشته، آن چيزى است كه تقدّم يافته از علم ما، و امّا نوشته، آن چيزى است كه ما را مى‏آيد، و امّا زدن در دل‏ها، الهام است كه خدا آن را در دل ما مى‏اندازد، و امّا دميدن در گوش‏ها، كار فرشته است كه در گوش ما مى‏گويد».