روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۳۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن اسماعيل بن مرار قال كتب الحسن بن العباس المعروفي الي الرضا ع :

جُعِلْتُ فِدَاكَ أَخْبِرْنِي مَا اَلْفَرْقُ بَيْنَ اَلرَّسُولِ وَ اَلنَّبِيِّ وَ اَلْإِمَامِ قَالَ فَكَتَبَ أَوْ قَالَ اَلْفَرْقُ بَيْنَ اَلرَّسُولِ وَ اَلنَّبِيِّ وَ اَلْإِمَامِ أَنَّ اَلرَّسُولَ اَلَّذِي يُنْزَلُ عَلَيْهِ‏ جَبْرَئِيلُ‏ فَيَرَاهُ وَ يَسْمَعُ كَلاَمَهُ‏ وَ يُنْزَلُ عَلَيْهِ اَلْوَحْيُ وَ رُبَّمَا رَأَى فِي مَنَامِهِ نَحْوَ رُؤْيَا إِبْرَاهِيمَ ع‏ وَ اَلنَّبِيُّ رُبَّمَا سَمِعَ اَلْكَلاَمَ وَ رُبَّمَا رَأَى اَلشَّخْصَ وَ لَمْ يَسْمَعْ وَ اَلْإِمَامُ هُوَ اَلَّذِي يَسْمَعُ اَلْكَلاَمَ وَ لاَ يَرَى اَلشَّخْصَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۴۵

حسن بن عباس معروفى به امام رضا (ع) نوشت: قربانت، بفرمائيد كه فرق ميان رسول و نبى و امام چيست؟، گويد: در پاسخ نوشت يا فرمود: فرق ميان رسول و نبى و امام اين است كه رسول كسى است كه جبرئيل بر او نازل شود و او را ببيند و سخنش را هم بشنود و بدو وحى فرود آورد و بسا باشد كه در خواب بيند، چون خواب ابراهيم (ع) نبى بسا همان كلام بشنود و چيزى نبيند و بسا شخص را بيند و چيزى نشنود، امام كسى باشد كه كلام فرشته را بشنود و شخص او را نبيند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۴۸

معروفى بامام رضا (ع) نوشت: قربانت گردم، بفرمائيد، چه فرقست بين رسول و نبى و امام؟ حضرت نوشت- يا شفاها فرمود- فرق ميان رسول و نبى و امام اينست كه رسول جبرئيل بر او نازل شود و او را به بيند و سخنش را بشنود و بر او وحى نازل شود [كند] و گاهى باشد كه در خواب بيند مانند خواب ديدن ابراهيم (دستور سر بريدن پسرش را) و نبى گاهى سخن جبرئيل را ميشنود و گاهى شخص او را ميبيند و سخنش را نميشنود و امام آنست كه سخن را شنود و شخص را نبيند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۵۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از اسماعيل بن مرّار روايت كرده است كه گفت: حسن بن عباس معروفى، به خدمت حضرت امام رضا عليه السلام نوشت كه: فداى تو گردم، مرا خبر ده كه فرق ميان رسول و نبى و امام چه چيز است؟ گفت كه: پس آن حضرت نوشت كه- يا زبانى فرمود كه-: «فرق ميان رسول و نبى و امام، آن است كه رسول، آن است كه جبرئيل بر او فرود آيد، و او جبرئيل را ببيند، و سخن او را بشنود، و وحى بر او نازل شود، و بساست كه در خواب ديده، مانند خواب ديدن ابراهيم عليه السلام كه فرزند خود را سر بُرد. و نبى، بسا است كه سخن فرشته را مى‏شنود، و بساست كه شخص و جثّه او را ديده و چيزى نشنيده. و امام، آن است كه سخن را مى‏شنود و شخص را نمى‏بيند».