روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱۲: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱۲ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱۲ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۵
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن احمد بن محمد عن ابن هلال عن ابيه عن ابي السفاتج عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع :
الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱۱ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۸۳
ابى بصير از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۴۳ سوره اعراف): «سپاس از آن خدا است كه ما را به اين رهنمود و ما راه نمىبرديم اگر خدا ما را راه نمىنمود» فرمود: چون روز قيامت شود پيغمبر (ص) را خوانند به همراه امير المؤمنين و ائمه (ع) از فرزندانش و آنها را براى مردم بر پاى دارند و چون شيعيان آنها به بينندشان گويند: «سپاس از آن خدا است كه ما را به اين رهنمود و ما راه نمىبرديم اگر خدا به ما راه نمىنمود» يعنى ما را راهنمائى كرد به ولايت امير المؤمنين و فرزندان او كه امام بودند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۸۶
امام صادق عليه السلام در باره قول خداى جل و عز «ستايش خدائى را كه ما را باين (نعمت) راهنمائى كرد و اگر خدا ما را راهنمائى نميكرد، ما راه نمييافتيم- ۴۳ سوره ۷-» فرمود: چون روز قيامت شود، پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله و امير المؤمنين و امامان از فرزندان او را بخوانند و آنها براى (رسيدگى بحساب و شفاعت) مردم منصوب شوند، چون شيعيانشان آنها را ببينند، گويند: «ستايش خدائى را كه ما را باين (نعمت) رهبرى كرد و اگر خدا ما را رهبرى نميكرد، هدايت نمىشديم» يعنى خدا ما را بولايت امير المؤمنين و امامان از فرزندانش عليهم السلام رهبرى فرمود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۳۱
حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از احمد بن محمد، از ابن هلال، از پدرش، از ابو السفاتج، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عزّوجلّ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ» «۲»، كه آن حضرت فرمود: «چون روز قيامت شود، پيغمبر صلى الله عليه و آله و امير المؤمنين و امامان از فرزندان او عليهم السلام را مىطلبند، و ايشان را براى مردم نصب مىكنند. پس، چون شيعيان ايشان، ايشان را ببينند، مىگويند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ»، يعنى: خدا ما را هدايت فرمود در باب ولايت امير المؤمنين عليه السلام و امامان از فرزندان او عليهم السلام». __________________________________________________ (۲). اعراف، ۴۳.