نَبّأَهَا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• نب‌ء (۸۰ بار)
• ها (۱۳۹۹ بار)

قاموس قرآن

(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مى‏كند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفته‏اند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كه‏اولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مى‏پرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است.

کلمات نزدیک مکانی

بِه فَلَمّا قَالَت بَعْض عَن مَن أَنْبَأَک أَعْرَض هٰذَا وَ قَال بَعْضَه نَبّأَنِي عَرّف الْعَلِيم عَلَيْه الْخَبِير اللّه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...