الصافات ٧٥: تفاوت میان نسخهها
(افزودن سال نزول) |
(←تفسیر) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَقَد|لَقَدْ]] [[شامل این ریشه::قد| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::نَادَانَا|نَادَانَا]] [[کلمه غیر ربط::نَادَانَا| ]] [[شامل این ریشه::نا| ]][[ریشه غیر ربط::نا| ]][[شامل این ریشه::ندو| ]][[ریشه غیر ربط::ندو| ]][[شامل این ریشه::ندى| ]][[ریشه غیر ربط::ندى| ]][[شامل این کلمه::نُوح|نُوحٌ]] [[کلمه غیر ربط::نُوح| ]] [[شامل این ریشه::نوح| ]][[ریشه غیر ربط::نوح| ]][[شامل این کلمه::فَلَنِعْم|فَلَنِعْمَ]] [[کلمه غیر ربط::فَلَنِعْم| ]] [[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]][[شامل این کلمه::الْمُجِيبُون|الْمُجِيبُونَ]] [[کلمه غیر ربط::الْمُجِيبُون| ]] [[شامل این ریشه::جوب| ]][[ریشه غیر ربط::جوب| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَقَد|لَقَدْ]] [[شامل این ریشه::قد| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::نَادَانَا|نَادَانَا]] [[کلمه غیر ربط::نَادَانَا| ]] [[شامل این ریشه::نا| ]][[ریشه غیر ربط::نا| ]][[شامل این ریشه::ندو| ]][[ریشه غیر ربط::ندو| ]][[شامل این ریشه::ندى| ]][[ریشه غیر ربط::ندى| ]][[شامل این کلمه::نُوح|نُوحٌ]] [[کلمه غیر ربط::نُوح| ]] [[شامل این ریشه::نوح| ]][[ریشه غیر ربط::نوح| ]][[شامل این کلمه::فَلَنِعْم|فَلَنِعْمَ]] [[کلمه غیر ربط::فَلَنِعْم| ]] [[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]][[شامل این کلمه::الْمُجِيبُون|الْمُجِيبُونَ]] [[کلمه غیر ربط::الْمُجِيبُون| ]] [[شامل این ریشه::جوب| ]][[ریشه غیر ربط::جوب| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و همانا نوح، ما را بهدرستی ندا در داد. پس بهراستی چه نیک اجابتکنندگان بودهایم. | |-|صادقی تهرانی=و همانا نوح، ما را بهدرستی ندا در داد. پس بهراستی چه نیک اجابتکنندگان بودهایم. | ||
|-|معزی=و همانا خواند ما را نوح پس چه خوبند پاسخدهندگان | |-|معزی=و همانا خواند ما را نوح پس چه خوبند پاسخدهندگان | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">And Noah called out to Us, and We are the Best of responders.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/037075.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/037075.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::75|٧٥]] | قبلی = الصافات ٧٤ | بعدی = الصافات ٧٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::75|٧٥]] | قبلی = الصافات ٧٤ | بعدی = الصافات ٧٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link137 | آيات ۷۱ - ۱۱۳ سوره | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link138 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link137 | آيات ۷۱ - ۱۱۳ سوره صافّات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link138 | مقام و منزلت نوح«ع»، و اجابت دعاى او]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link140 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۷#link140 | چرا ابراهیم«ع»، شیعۀ حضرت نوح«ع» است؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link142 | چرا ابراهيم«ع»، به ستارگان نظر افكند و گفت: من بیمارم؟]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link142 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link143 | سخنان ابراهيم«ع»، با بت ها!]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link143 | سخنان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link146 | فصلى ديگر از داستان حضرت ابراهيم«ع»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link149 | آزمایش بزرگ ابراهيم«ع» و قربانی فرزندش اسماعيل«ع»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link150 | بحث روايتى]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link146 | فصلى ديگر از داستان | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link149 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۸#link150 | | |||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۶#link37 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۶#link37 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ «75» وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ «76» | |||
و همانا نوح، ما را (به فرياد رسى) ندا داد، (و نداى او را اجابت كرديم) پس چه خوب پاسخ دهندهاى هستيم. و او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) | |||
بعد از اجمال حال امم سابقه، تفصيل قصص ايشان فرمود: | |||
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ: و هر آينه بتحقيق خواند ما را نوح به نصرت خود و هلاك قوم بعد از اتمام حجت به موعظه و ارشاد و نوميدى از آنها، و ما نداى او را اجابت نموديم، فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ: پس نيك اجابت كنندهايم ما چون او را نصرت داديم و قوم او را به طوفان غرق كرديم. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (72) فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (73) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) | |||
وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ (77) وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78) سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ (79) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80) | |||
إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81) ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82) | |||
ترجمه | |||
و بتحقيق گمراه شدند پيش از آنها بيشتر پيشينيان | |||
و بتحقيق فرستاديم در آنها بيمدهندگان را | |||
پس بنگر چگونه بود سر انجام بيم دادهشدگان | |||
مگر بندگان خدا كه خالصشدگانند | |||
و بتحقيق خواند ما را نوح پس هر آينه خوب اجابت كنندگانيم | |||
و نجات داديم او و اهلش را از اندوه بزرگ | |||
و قرار داديم فرزندان او را آنانكه بازماندگانند | |||
و باقى گذارديم براى او در آيندگان | |||
ذكر خير سلام بر نوح در جهانيانرا | |||
همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا | |||
همانا او است از بندگان ما كه گروندگانند | |||
پس غرق نموديم ديگران را. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال براى تسليت خاطر مبارك پيغمبر خود از اصرار قومش بر كفر ميفرمايد قسم بخدا پيشتر از اينها بيشتر مردم سابق گمراه شدند و اين دليل است بر آنكه هميشه در دنيا اكثريّت با كفّار و فجّار بوده و بتحقيق فرستاديم در ميان آنها انبياء عظام و اوصياء كرام را كه بيم ميدادند آنانرا از عذاب خدا و بخرج آنها نميرفت پس ملاحظه كن و ببين چگونه شد عاقبت آنها كه بيم داده شدند و متنبّه نشدند و اصرار بر معصيت نمودند چنانچه قوم تو هم ديدند آثار باقيه آنانرا كه معذّب شدند و شنيدند اخبار آنها را و متأثر نشدند با آنكه بايد به بينند و متنبّه شوند بلى در ميان آنانكه بيم داده شدند كسانى بودند كه خداوند موفق فرمود آنها را بقبول ايمان و اعمال صالحه با نيّت خالص كه نجات يافتند از عذاب و از جمله اقوام سابقه كه معذّب بعذاب الهى شدند قوم نوح اول پيغمبر اولو العزم است كه او خواند ما را بعد از آنكه از ايمان آنها مأيوس شد و نفرين فرمود در باره آنان و ما هم قسم بخدا بخوبى اجابت نموديم ملتمس او را و نجات داديم او و خانوادهاش را از آزار قوم و اندوه غرق و مشاهده معصيت كه براى اولياء خدا اندوه بزرگ است و قرار داديم اولاد او را آنانكه نام و آثار و ذكر خير ايشان در جهان باقى و برقرار خواهد ماند يا قرار داديم اولاد او را فقط باقى در جهان چون گفتهاند بعد از آنكه نوح عليه السّلام از كشتى فرود آمد تمام كسانيكه با او بودند مردند جز زنان و فرزندان او لذا او را ابو البشر ثانى ناميدند و فعلا تمام مردم از نسل آنحضرتند | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 436 | |||
ولى قمّى ره از امام باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه نقل نموده كه مراد بقاء حقّ و نبوّت و كتاب و ايمان است در اولاد او و تمام اهل زمين از بنى آدم اولاد نوح عليه السّلام نيستند خدا باو فرمود كه حمل كن در آن از هر جفتى دو عدد و اهلت را مگر كسيكه سبقت گرفته است بر او عذاب از آنان و هر كه ايمان آورده و ايمان نيآورده بودند با او مگر كمى و نيز فرموده در احوال امم سابقه ذرّية من حملنا مع نوح و ظاهرا امام عليه السّلام بآيه اوّل استدلال فرموده براى ردّ بعضى كه گفتهاند غير از اولاد و زنان آنحضرت همه در كشتى مردند چون مناسب نيست كه كشتى براى نجات اهل ايمان باشد و آنجا بميرند و بآيه دوم استدلال فرموده براى ردّ كسانيكه گفتهاند بعد از فرود آمدن مردند چون ظاهر ذريّة من حملنا مع نوح ذريّه اهل ايمان از غير اولاد او ميباشد و الّا ذريّة نوح بايد گفته شود در هر حال خداوند فرموده و باقى گذارديم بعد از او نام نيك و ذكر خير او را در امم انبياء تا پيغمبر آخر الزّمان و سلامتى از ما براى او بود در دنيا و آخرت و بنابراين مفعولتر كنا محذوف است و سلام از جانب خدا است بر او و قويّا محتمل است مراد آن باشد كه ما باقى گذارديم ذكر خيرى را كه آنسلام و تحيّت مردم و دعاى ملائكه است براى او تا روز قيامت و بنابراين مفعولتر كنا جمله سلام على نوح فى العالمين است كه عبارت از تسليم ميباشد و همان ذكر خير است كه باحتمال اوّل حذف شده بود و گفتهاند براى دفع گزند مار و عقرب گفتن اين سلام نافع است و خدا ميفرمايد ما نيكوكارانرا باين نحو جزاى خير ميدهيم در دنيا چه رسد بآخرت كه دار جزا است همانا او از بندگان مؤمن ما بود كه بالاتر از آن مقامى نيست و بعد از اين مطالب بدانيد كه ما كفّار قوم او را تماما غرق نموديم كه عبرت براى جهانيان باشد و شرح اين قضايا در سور سابقه ذكر شده است. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 437 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَد نادانا نُوحٌ فَلَنِعمَ المُجِيبُونَ (75) | |||
و هر آينه خواند ما را نوح پس ما خوب اجابت كرديم. | |||
نداء نوح اينکه بود که گفت فَافتَح بَينِي وَ بَينَهُم فَتحاً وَ نَجِّنِي وَ مَن مَعِيَ مِنَ المُؤمِنِينَ شعراء آيه 119 وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَر عَلَي الأَرضِ مِنَ الكافِرِينَ دَيّاراً نوح آيه 27. | |||
وَ لَقَد نادانا نُوحٌ و اجابت خداوند اينکه بود که تمام صفحه زمين را از كفار و مشركين ببلاء غرق هلاك كرد فقط نوح و مؤمنين باو را نجات داد در كشتي حتي زن نوح و پسرش كنعان را هلاك فرمود فَلَنِعمَ المُجِيبُونَ. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 75)- گوشهای از داستان نوح: از اینجا شرح داستان نه نفر از پیامبران بزرگ خدا آغاز میشود که در آیات پیشین بطور سر بسته به آن اشاره شده بود، نخست از «نوح» شیخ الانبیا و نخستین پیامبر اولوا العزم شروع میکند، و قبل از هر چیز به دعای پر سوز او هنگامی که از هدایت قومش مأیوس شد اشاره کرده، میفرماید: «و نوح ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم) و چه خوب اجابت کنندهای هستیم» (وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ). | |||
این دعا ممکن است اشاره به همان دعایی باشد که در سوره نوح آیه 26 و 27 آمده است «نوح گفت: پروردگارا! احدی از کافران را بر روی زمین مگذار، چرا که اگر آنها را به حال خود واگذاری بندگانت را گمراه میکنند ...» | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۸۳: | خط ۱۸۸: | ||
[[رده:بهترین اجابت کننده]][[رده:استمداد از خدا]][[رده:اجابتهاى خدا]][[رده:تشویقهاى خدا]][[رده:آثار دعا]][[رده:تشویق به دعا]][[رده:زمینه اجابت دعا]][[رده:اجابت استغاثه نوح]][[رده:اجابت دعاى نوح]][[رده:استغاثه نوح]][[رده:استمداد نوح]][[رده:دعاى نوح]][[رده:قصه نوح]][[رده:نفرین نوح]] | [[رده:بهترین اجابت کننده]][[رده:استمداد از خدا]][[رده:اجابتهاى خدا]][[رده:تشویقهاى خدا]][[رده:آثار دعا]][[رده:تشویق به دعا]][[رده:زمینه اجابت دعا]][[رده:اجابت استغاثه نوح]][[رده:اجابت دعاى نوح]][[رده:استغاثه نوح]][[رده:استمداد نوح]][[رده:دعاى نوح]][[رده:قصه نوح]][[رده:نفرین نوح]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 75 سوره صافات | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 75 سوره صافات,صافات 75,وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ,بهترین اجابت کننده,استمداد از خدا,اجابتهاى خدا,تشویقهاى خدا,آثار دعا,تشویق به دعا,زمینه اجابت دعا,اجابت استغاثه نوح,اجابت دعاى نوح,استغاثه نوح,استمداد نوح,دعاى نوح,قصه نوح,نفرین نوح,آیات قرآن سوره الصافات | |||
|description=وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۷
کپی متن آیه |
---|
وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ |
ترجمه
الصافات ٧٤ | آیه ٧٥ | الصافات ٧٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لَقَدْ نَادَانَا ...»: (نگا: قمر / ، مؤمنون / ، نوح / و ).
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ «75» وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ «76»
و همانا نوح، ما را (به فرياد رسى) ندا داد، (و نداى او را اجابت كرديم) پس چه خوب پاسخ دهندهاى هستيم. و او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
بعد از اجمال حال امم سابقه، تفصيل قصص ايشان فرمود:
وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ: و هر آينه بتحقيق خواند ما را نوح به نصرت خود و هلاك قوم بعد از اتمام حجت به موعظه و ارشاد و نوميدى از آنها، و ما نداى او را اجابت نموديم، فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ: پس نيك اجابت كنندهايم ما چون او را نصرت داديم و قوم او را به طوفان غرق كرديم.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (72) فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (73) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ (77) وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78) سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ (79) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81) ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
ترجمه
و بتحقيق گمراه شدند پيش از آنها بيشتر پيشينيان
و بتحقيق فرستاديم در آنها بيمدهندگان را
پس بنگر چگونه بود سر انجام بيم دادهشدگان
مگر بندگان خدا كه خالصشدگانند
و بتحقيق خواند ما را نوح پس هر آينه خوب اجابت كنندگانيم
و نجات داديم او و اهلش را از اندوه بزرگ
و قرار داديم فرزندان او را آنانكه بازماندگانند
و باقى گذارديم براى او در آيندگان
ذكر خير سلام بر نوح در جهانيانرا
همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا
همانا او است از بندگان ما كه گروندگانند
پس غرق نموديم ديگران را.
تفسير
خداوند متعال براى تسليت خاطر مبارك پيغمبر خود از اصرار قومش بر كفر ميفرمايد قسم بخدا پيشتر از اينها بيشتر مردم سابق گمراه شدند و اين دليل است بر آنكه هميشه در دنيا اكثريّت با كفّار و فجّار بوده و بتحقيق فرستاديم در ميان آنها انبياء عظام و اوصياء كرام را كه بيم ميدادند آنانرا از عذاب خدا و بخرج آنها نميرفت پس ملاحظه كن و ببين چگونه شد عاقبت آنها كه بيم داده شدند و متنبّه نشدند و اصرار بر معصيت نمودند چنانچه قوم تو هم ديدند آثار باقيه آنانرا كه معذّب شدند و شنيدند اخبار آنها را و متأثر نشدند با آنكه بايد به بينند و متنبّه شوند بلى در ميان آنانكه بيم داده شدند كسانى بودند كه خداوند موفق فرمود آنها را بقبول ايمان و اعمال صالحه با نيّت خالص كه نجات يافتند از عذاب و از جمله اقوام سابقه كه معذّب بعذاب الهى شدند قوم نوح اول پيغمبر اولو العزم است كه او خواند ما را بعد از آنكه از ايمان آنها مأيوس شد و نفرين فرمود در باره آنان و ما هم قسم بخدا بخوبى اجابت نموديم ملتمس او را و نجات داديم او و خانوادهاش را از آزار قوم و اندوه غرق و مشاهده معصيت كه براى اولياء خدا اندوه بزرگ است و قرار داديم اولاد او را آنانكه نام و آثار و ذكر خير ايشان در جهان باقى و برقرار خواهد ماند يا قرار داديم اولاد او را فقط باقى در جهان چون گفتهاند بعد از آنكه نوح عليه السّلام از كشتى فرود آمد تمام كسانيكه با او بودند مردند جز زنان و فرزندان او لذا او را ابو البشر ثانى ناميدند و فعلا تمام مردم از نسل آنحضرتند
جلد 4 صفحه 436
ولى قمّى ره از امام باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه نقل نموده كه مراد بقاء حقّ و نبوّت و كتاب و ايمان است در اولاد او و تمام اهل زمين از بنى آدم اولاد نوح عليه السّلام نيستند خدا باو فرمود كه حمل كن در آن از هر جفتى دو عدد و اهلت را مگر كسيكه سبقت گرفته است بر او عذاب از آنان و هر كه ايمان آورده و ايمان نيآورده بودند با او مگر كمى و نيز فرموده در احوال امم سابقه ذرّية من حملنا مع نوح و ظاهرا امام عليه السّلام بآيه اوّل استدلال فرموده براى ردّ بعضى كه گفتهاند غير از اولاد و زنان آنحضرت همه در كشتى مردند چون مناسب نيست كه كشتى براى نجات اهل ايمان باشد و آنجا بميرند و بآيه دوم استدلال فرموده براى ردّ كسانيكه گفتهاند بعد از فرود آمدن مردند چون ظاهر ذريّة من حملنا مع نوح ذريّه اهل ايمان از غير اولاد او ميباشد و الّا ذريّة نوح بايد گفته شود در هر حال خداوند فرموده و باقى گذارديم بعد از او نام نيك و ذكر خير او را در امم انبياء تا پيغمبر آخر الزّمان و سلامتى از ما براى او بود در دنيا و آخرت و بنابراين مفعولتر كنا محذوف است و سلام از جانب خدا است بر او و قويّا محتمل است مراد آن باشد كه ما باقى گذارديم ذكر خيرى را كه آنسلام و تحيّت مردم و دعاى ملائكه است براى او تا روز قيامت و بنابراين مفعولتر كنا جمله سلام على نوح فى العالمين است كه عبارت از تسليم ميباشد و همان ذكر خير است كه باحتمال اوّل حذف شده بود و گفتهاند براى دفع گزند مار و عقرب گفتن اين سلام نافع است و خدا ميفرمايد ما نيكوكارانرا باين نحو جزاى خير ميدهيم در دنيا چه رسد بآخرت كه دار جزا است همانا او از بندگان مؤمن ما بود كه بالاتر از آن مقامى نيست و بعد از اين مطالب بدانيد كه ما كفّار قوم او را تماما غرق نموديم كه عبرت براى جهانيان باشد و شرح اين قضايا در سور سابقه ذكر شده است.
جلد 4 صفحه 437
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَد نادانا نُوحٌ فَلَنِعمَ المُجِيبُونَ (75)
و هر آينه خواند ما را نوح پس ما خوب اجابت كرديم.
نداء نوح اينکه بود که گفت فَافتَح بَينِي وَ بَينَهُم فَتحاً وَ نَجِّنِي وَ مَن مَعِيَ مِنَ المُؤمِنِينَ شعراء آيه 119 وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَر عَلَي الأَرضِ مِنَ الكافِرِينَ دَيّاراً نوح آيه 27.
وَ لَقَد نادانا نُوحٌ و اجابت خداوند اينکه بود که تمام صفحه زمين را از كفار و مشركين ببلاء غرق هلاك كرد فقط نوح و مؤمنين باو را نجات داد در كشتي حتي زن نوح و پسرش كنعان را هلاك فرمود فَلَنِعمَ المُجِيبُونَ.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 75)- گوشهای از داستان نوح: از اینجا شرح داستان نه نفر از پیامبران بزرگ خدا آغاز میشود که در آیات پیشین بطور سر بسته به آن اشاره شده بود، نخست از «نوح» شیخ الانبیا و نخستین پیامبر اولوا العزم شروع میکند، و قبل از هر چیز به دعای پر سوز او هنگامی که از هدایت قومش مأیوس شد اشاره کرده، میفرماید: «و نوح ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم) و چه خوب اجابت کنندهای هستیم» (وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ).
این دعا ممکن است اشاره به همان دعایی باشد که در سوره نوح آیه 26 و 27 آمده است «نوح گفت: پروردگارا! احدی از کافران را بر روی زمین مگذار، چرا که اگر آنها را به حال خود واگذاری بندگانت را گمراه میکنند ...»
نکات آیه
۱ - کمک خواهى و استغاثه نوح به درگاه خداوند (و لقد نادینا نوح) مقصود از «ندا» (نادینا) - به قرینه آیه بعد (و نجیناه...) - کمک خواهى و استغاثه است که مربوط به ماجراى عذاب طوفان مى باشد.
۲ - خداوند، به استغاثه و نداى نوح(ع) به بهترین صورت پاسخ داد. (و لقد نادینا نوح فلنعم المجیبون) «فا» در جمله «فلنعم المجیبون» براى تفریع این جمله بر «نادینا» است; ولى آنچه مورد تفریع قرار گرفته، عبارت «فأجبناه» است که حذف گردیده است; زیرا «فلنعم المجیبون» متضمن معناى «فأجبناه» مى باشد.
۳ - نوح(ع)، علیه قوم خود به درگاه الهى نفرین کرده، یارى طلبید. (و لقد نادینا نوح فلنعم المجیبون) آیه بعد در پاسخ به نداى نوح(ع)، مسأله نجات آن حضرت و خاندانش را از عذاب الهى مطرح مى کند. از این مطلب به دست مى آید که آنچه آن حضرت از خدا خواسته است، نفرینى بود علیه قوم خود. آیه ۲۶ سوره «مؤمنون» (قال ربّ انصرنى بما کذّبون) مؤید همین برداشت است.
۴ - خدا، بهترین فریادرس براى فریادخواهان (فلنعم المجیبون)
۵ - تشویق خداوند به ندا کردن او و حاجت بردن، تنها به درگاه الهى (و لقد نادینا نوح فلنعم المجیبون) برداشت یاد شده از آهنگِ تشویق گونه آیه شریفه به دست مى آید.
۶ - ندا کردن خدا و حاجت بردن به درگاه او، اجابت الهى را در پى دارد. (و لقد نادینا نوح فلنعم المجیبون) برداشت یاد شده از تعبیر «بهترین پاسخ دهنده» براى خداوند به دست مى آید; زیرا بهترین اجابت کننده آن کسى است که به درخواست ها کاملاً پاسخ دهد.
موضوعات مرتبط
- اجابت کننده: بهترین اجابت کننده ۴
- استمداد: استمداد از خدا ۱، ۳
- خدا: اجابتهاى خدا ۴; تشویقهاى خدا ۵
- دعا: آثار دعا ۶; تشویق به دعا ۵; زمینه اجابت دعا ۶
- نوح(ع): اجابت استغاثه نوح(ع) ۲; اجابت دعاى نوح(ع) ۲; استغاثه نوح(ع) ۱; استمداد نوح(ع) ۱، ۳; دعاى نوح(ع) ۱; قصه نوح(ع) ۳; نفرین نوح(ع) ۳
منابع