ریشه عيش: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
زندگى [حاقة:21]. [قارعة:7]. او در يك زندگى پسنديدهاى است. راغب گفته: عيش زندگى مخصوص به حيوان است (اعم از انسان و حيوان) و آن از حيات اخّص است كه حيات در خدا و فرشته و حيوان به كار مىرود. معاش و معيشت هر دو مصدراند مثل [طه:124]. هر كه از ياد من اعراض كند براى اوست زندگيى تنگ. معيشت گاهى اسم است و به طعام و شراب و غيره كه وسيله زندگىاند گفته مىشود. عبارت قاموس چنين است: «المعيشة التى تعيش بها من المطعم و المشرب و ما يكون به الحياة و مايعاش به او فيه» در آيه [زخرف:32]. مراد وسائل زندگى و يا استعدادهاى آدميان است كه آنها نيز وسائل زندگىاند رجوع شود به «سخر» ذيل آيه فوق. جمع معشيت معايش است [اعراف:10]. در آيه [نباء:11]. معاش را مصدر گرفته و مضاف مقدّر كردهاند مثل «وقت معاش» و نظير آن ولى مىشود آن را اسم زمان گرفت يعنى: شب را لباس و زمان ستر قرار داديم كه با ظلمت خود اشياء را مىپوشاند و مردم را به استراحت مجبور مىكند و روز را زمان زندگى قرار داديم كه از فضل خدا روزى بجوئيد. مثل [فرقان:47]. در الميزان فرموده: معاش در آيه اسم زمان يا مكان است. | زندگى [حاقة:21]. [قارعة:7]. او در يك زندگى پسنديدهاى است. راغب گفته: عيش زندگى مخصوص به حيوان است (اعم از انسان و حيوان) و آن از حيات اخّص است كه حيات در خدا و فرشته و حيوان به كار مىرود. معاش و معيشت هر دو مصدراند مثل [طه:124]. هر كه از ياد من اعراض كند براى اوست زندگيى تنگ. معيشت گاهى اسم است و به طعام و شراب و غيره كه وسيله زندگىاند گفته مىشود. عبارت قاموس چنين است: «المعيشة التى تعيش بها من المطعم و المشرب و ما يكون به الحياة و مايعاش به او فيه» در آيه [زخرف:32]. مراد وسائل زندگى و يا استعدادهاى آدميان است كه آنها نيز وسائل زندگىاند رجوع شود به «سخر» ذيل آيه فوق. جمع معشيت معايش است [اعراف:10]. در آيه [نباء:11]. معاش را مصدر گرفته و مضاف مقدّر كردهاند مثل «وقت معاش» و نظير آن ولى مىشود آن را اسم زمان گرفت يعنى: شب را لباس و زمان ستر قرار داديم كه با ظلمت خود اشياء را مىپوشاند و مردم را به استراحت مجبور مىكند و روز را زمان زندگى قرار داديم كه از فضل خدا روزى بجوئيد. مثل [فرقان:47]. در الميزان فرموده: معاش در آيه اسم زمان يا مكان است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
فى:100, ه:78, ل:68, من:66, ها:64, ف:61, جعل:59, هم:59, کم:59, رضو:39, وزن:37, هو:35, فوق:27, دنو:27, بنى:25, ى:24, انن:24, أما:24, ضنک:24, بطر:24, قسم:24, نهر:24, قلل:24, سکن:24, ما:22, حشر:22, تلک:22, ليس:22, جنن:22, لبس:22, بين:22, قرى:22, حيى:20, ربب:20, قطف:20, شکر:20, سبع:20, قد:20, خفف:20, ليل:20, علو:20, نحن:18, سبت:18, حسب:18, شدد:18, هلک:18, يوم:18, لقى:17, ثقل:17, ب:17, نوم:17, سرج:17, خلق:17, قوم:17, ک:17, امم:17, علم:17, رفع:17, بعض:17, شىء:15, لم:15, رزق:15, لا:15, عمى:15, ارض:15, قول:15, ذکر:15, ان:15, عن:13, رحم:13, ثم:13, کلل:13, عرض:12, مکن:12, بعد:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۴
تکرار در قرآن: ۸(بار)
قاموس قرآن
زندگى [حاقة:21]. [قارعة:7]. او در يك زندگى پسنديدهاى است. راغب گفته: عيش زندگى مخصوص به حيوان است (اعم از انسان و حيوان) و آن از حيات اخّص است كه حيات در خدا و فرشته و حيوان به كار مىرود. معاش و معيشت هر دو مصدراند مثل [طه:124]. هر كه از ياد من اعراض كند براى اوست زندگيى تنگ. معيشت گاهى اسم است و به طعام و شراب و غيره كه وسيله زندگىاند گفته مىشود. عبارت قاموس چنين است: «المعيشة التى تعيش بها من المطعم و المشرب و ما يكون به الحياة و مايعاش به او فيه» در آيه [زخرف:32]. مراد وسائل زندگى و يا استعدادهاى آدميان است كه آنها نيز وسائل زندگىاند رجوع شود به «سخر» ذيل آيه فوق. جمع معشيت معايش است [اعراف:10]. در آيه [نباء:11]. معاش را مصدر گرفته و مضاف مقدّر كردهاند مثل «وقت معاش» و نظير آن ولى مىشود آن را اسم زمان گرفت يعنى: شب را لباس و زمان ستر قرار داديم كه با ظلمت خود اشياء را مىپوشاند و مردم را به استراحت مجبور مىكند و روز را زمان زندگى قرار داديم كه از فضل خدا روزى بجوئيد. مثل [فرقان:47]. در الميزان فرموده: معاش در آيه اسم زمان يا مكان است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مَعَايِشَ | ۲ |
| مَعِيشَةً | ۱ |
| مَعِيشَتَهَا | ۱ |
| مَعِيشَتَهُمْ | ۱ |
| عِيشَةٍ | ۲ |
| مَعَاشاً | ۱ |
