آل عمران ٩٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن سال نزول)
(افزودن جزییات آیه)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول‌| ]][[ریشه غیر ربط::قول‌| ]][[شامل این کلمه::يَا|يَا]] [[شامل این ریشه::يا| ]][[شامل این کلمه::أَهْل|أَهْلَ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَهْل| ]] [[شامل این ریشه::اهل‌| ]][[ریشه غیر ربط::اهل‌| ]][[شامل این کلمه::الْکِتَاب|الْکِتَابِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکِتَاب| ]] [[شامل این ریشه::کتب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کتب‌| ]][[شامل این کلمه::لِم|لِمَ‌]] [[شامل این ریشه::ل‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تَصُدّون|تَصُدُّونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَصُدّون| ]] [[شامل این ریشه::صدد| ]][[ریشه غیر ربط::صدد| ]][[شامل این کلمه::عَن|عَنْ‌]] [[شامل این ریشه::عن‌| ]][[شامل این کلمه::سَبِيل|سَبِيلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::سَبِيل| ]] [[شامل این ریشه::سبل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سبل‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::آمَن|آمَنَ‌]] [[کلمه غیر ربط::آمَن| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::تَبْغُونَهَا|تَبْغُونَهَا]] [[کلمه غیر ربط::تَبْغُونَهَا| ]] [[شامل این ریشه::بغى‌| ]][[ریشه غیر ربط::بغى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::عِوَجا|عِوَجاً]] [[کلمه غیر ربط::عِوَجا| ]] [[شامل این ریشه::عوج‌| ]][[ریشه غیر ربط::عوج‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْتُم|أَنْتُمْ‌]] [[شامل این ریشه::انتم‌| ]][[شامل این کلمه::شُهَدَاء|شُهَدَاءُ]] [[کلمه غیر ربط::شُهَدَاء| ]] [[شامل این ریشه::شهد| ]][[ریشه غیر ربط::شهد| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::بِغَافِل|بِغَافِلٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِغَافِل| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::غفل‌| ]][[ریشه غیر ربط::غفل‌| ]][[شامل این کلمه::عَمّا|عَمَّا]] [[شامل این ریشه::عن‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تَعْمَلُون|تَعْمَلُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَعْمَلُون| ]] [[شامل این ریشه::عمل‌| ]][[ریشه غیر ربط::عمل‌| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قُل|قُلْ‌]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول‌| ]][[ریشه غیر ربط::قول‌| ]][[شامل این کلمه::يَا|يَا]] [[شامل این ریشه::يا| ]][[شامل این کلمه::أَهْل|أَهْلَ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَهْل| ]] [[شامل این ریشه::اهل‌| ]][[ریشه غیر ربط::اهل‌| ]][[شامل این کلمه::الْکِتَاب|الْکِتَابِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکِتَاب| ]] [[شامل این ریشه::کتب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کتب‌| ]][[شامل این کلمه::لِم|لِمَ‌]] [[شامل این ریشه::ل‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تَصُدّون|تَصُدُّونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَصُدّون| ]] [[شامل این ریشه::صدد| ]][[ریشه غیر ربط::صدد| ]][[شامل این کلمه::عَن|عَنْ‌]] [[شامل این ریشه::عن‌| ]][[شامل این کلمه::سَبِيل|سَبِيلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::سَبِيل| ]] [[شامل این ریشه::سبل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سبل‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::مَن|مَنْ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::آمَن|آمَنَ‌]] [[کلمه غیر ربط::آمَن| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::تَبْغُونَهَا|تَبْغُونَهَا]] [[کلمه غیر ربط::تَبْغُونَهَا| ]] [[شامل این ریشه::بغى‌| ]][[ریشه غیر ربط::بغى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::عِوَجا|عِوَجاً]] [[کلمه غیر ربط::عِوَجا| ]] [[شامل این ریشه::عوج‌| ]][[ریشه غیر ربط::عوج‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْتُم|أَنْتُمْ‌]] [[شامل این ریشه::انتم‌| ]][[شامل این کلمه::شُهَدَاء|شُهَدَاءُ]] [[کلمه غیر ربط::شُهَدَاء| ]] [[شامل این ریشه::شهد| ]][[ریشه غیر ربط::شهد| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::بِغَافِل|بِغَافِلٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِغَافِل| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::غفل‌| ]][[ریشه غیر ربط::غفل‌| ]][[شامل این کلمه::عَمّا|عَمَّا]] [[شامل این ریشه::عن‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::تَعْمَلُون|تَعْمَلُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَعْمَلُون| ]] [[شامل این ریشه::عمل‌| ]][[ریشه غیر ربط::عمل‌| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|قُلْ‌ يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لِمَ‌ تَصُدُّونَ‌ عَنْ‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ مَنْ‌ آمَنَ‌ تَبْغُونَهَا عِوَجاً وَ أَنْتُمْ‌ شُهَدَاءُ وَ مَا اللَّهُ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=بگو: «هان ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز می‌دارید، (و) آن (راه) را به کجی (و نابسامانی) می‌جویید، با آنکه خود (به‌راستی آن) گواهید؟» و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست.
|-|صادقی تهرانی=بگو: «هان ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز می‌دارید، (و) آن (راه) را به کجی (و نابسامانی) می‌جویید، با آنکه خود (به‌راستی آن) گواهید؟» و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست.
|-|معزی=بگو ای اهل کتاب چرا باز می‌دارید از راه خدا آن را که ایمان آورده است خواهیدش کج و شما خود گواهید و نیست خدا غافل از آنچه می‌کنید
|-|معزی=بگو ای اهل کتاب چرا باز می‌دارید از راه خدا آن را که ایمان آورده است خواهیدش کج و شما خود گواهید و نیست خدا غافل از آنچه می‌کنید
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">Say, “O People of the Scripture, why do you hinder from Allah’s path those who believe, seeking to distort it, even though you are witnesses? Allah is not unaware of what you do.”</div>
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/003099.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/003099.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::99|٩٩]] | قبلی = آل عمران ٩٨ | بعدی = آل عمران ١٠٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::99|٩٩]] | قبلی = آل عمران ٩٨ | بعدی = آل عمران ١٠٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
خط ۲۶: خط ۳۴:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۵#link404 | سوره آل عمران آيات ۱۰۱ - ۹۸<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۵#link404 | سوره آل عمران آيات ۱۰۱ - ۹۸<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۵#link405 | بيان ارتباط اين آيات با آيات سابق مربوط به يهود<br> ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۳_بخش۴۵#link405 | بيان ارتباط اين آيات با آيات سابق مربوط به يهود<br> ]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۰#link15 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۰#link15 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
«99» قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌
بگو: اى اهل‌كتاب! چرا كسانى را كه ايمان آورده‌اند از راه خدا باز مى‌داريد و مى‌خواهيد كه آن (طريقه‌ى الهى) كج باشد، در حالى كه خود شما گواهيد (كه راه آنان درست است) و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد غافل نيست.
===نکته ها===
در آيه‌ى قبل، سؤال از كفر ورزى اهل‌كتاب بود؛ «لِمَ تَكْفُرُونَ» و در اين آيه، انتقاد از اين‌كه اگر خودتان ايمان نمى‌آوريد و به آيات الهى كفر مى‌ورزيد، به چه دليل مانع رفتن ديگران به راه خدا مى‌شويد؟! «لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ»
===پیام ها===
1- اهل كتاب براى پيشرفت اسلام، مانع‌تراشى واخلال‌گرى مى‌كرند. «لِمَ تَصُدُّونَ»
2- كج‌نشان دادن اسلام، از راههاى مبارزه با اسلام است. «تَبْغُونَها عِوَجاً»
3- دشمنان، هر لحظه براى انحراف شما تلاش مى‌كنند. «تَبْغُونَها عِوَجاً»
4- دشمنان، بر حقّانيت آيين شما آگاه و گواهند. «وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ»
5- سرچشمه‌ى فتنه، دانشمندان منحرفند. «وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ»
6- اگر بدانيم كه خداوند لحظه‌اى از ما غافل نيست، دست از خطاكارى برمى‌داريم. «مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99)
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌: بگو اى اهل كتاب، چرا باز مى‌داريد و منع مى‌كنيد از راه خدا كه اسلام و ايمان به پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و قرآن و آنچه پيغمبر از جانب خدا آورده، مَنْ آمَنَ‌: كسى را كه ايمان آورده به خدا و قبول نموده دين حق را.
نكته: تكرار از خطاب و استفهام، مبالغه است در توبيخ و نفى عذر آنها؛ و اشعار به آنكه هر يك از اين دو امر، قبيح است ذاتا. و مستقل در استحقاق عذاب، مراد يهودند كه ميان «اوس» و «خزرج» كه مسلمان بودند فتنه مى‌انداختند، و منازعه سابقه جاهليت را كه ميان آنها بود تذكر مى‌دادند و آتش فتنه ميان آنها مشتعل مى‌نمودند. و نزد بعضى مراد، يهود و نصارى هستند القاء شبهه مى‌نمودند در ميان عرب، اين پيغمبرى نيست كه صفات او را ما در كتاب خود خوانده‌ايم.
تَبْغُونَها عِوَجاً: در حالتى كه طلب مى‌كنيد راه خدا و طريق مستقيم را به‌
تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 189
كجى و انحراف، به اين وجه كه تلبيس آنها مى‌نمائيد و شبهه مى‌اندازيد كه در آن انحراف و كجى از حق است، وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ: و حال آنكه شما شاهد و گواه هستيد بر آنكه راه راست و دين پسنديده اسلام، و منع مردمان از آن، ضلالت است. يا آنكه شما عدول ملت خود هستيد، و ايشان اعتماد به قول شما دارند، در قضايا و در عظائم امور از شما استشهاد مى‌نمايند، با اين وصف شما خلاف رفتار كنيد. وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌: و نيست خداى تعالى غافل از آنچه شما مى‌كنيد از تدليس و كتمان و خدعه و القاء شبهه در دين و منع مردمان از راه حق.
تنبيه: اين مقدمه ثابت شده كه آيات قرآنى، عبرت به عموم لفظ است نه خصوص سبب. بنابراين آيه شريفه تعريض و شامل است تمام كسانى را كه باز دارند و منع نمايند مردم را از دين اسلام و القاء شبهه كنند در ميان عوام ضعيف الايمان، تا بدان سبب از راه حق منحرف شوند يا اختلاف كلمه ايجاد كنند تا در نتيجه مودّت و الفتى كه خداى تعالى ميان مؤمنين قرار داده، مبدل به افتراق گردد.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99)
ترجمه‌
بگو اى اهل كتاب چرا باز ميداريد از راه خدا كسى را كه ايمان آورده و ميخواهيد آن راه را كج با آنكه شما گواهانيد و نيست خدا غافل از آنچه ميكنيد.
تفسير
تكرار خطاب براى مبالغه و تأكيد و رفع عذر است و اشعار بآنكه هر دو امر استقلالا قبيح و موجب غضب الهى است و راه خدا دين حق است كه آن اسلام است گفته شده است يهود سنگ تفرقه و فساد بين مؤمنين مى‌انداختند و سعى مينمودند كه اختلاف و نزاعى را كه از قديم بين دو قبيله اوس و خزرج بود و خداوند ببركت اسلام تأليف قلوب آنها را فرموده بود و از كينه‌هاى ديرينه صرف نظر نموده بودند تجديد نمايند و نيز شبهاتى براى اضلال اهل اسلام كه هنوز رسوخ در دين پيدا نكرده بودند مى‌نمودند و آنها را براه كج وادار مى‌كردند از اين قبيل كه اين چه دينى است كه احكام آن نسخ ميشود و تغيير پيدا ميكند دين حضرت موسى نسخ نداشته و اوصاف پيغمبر در تورية اين اوصاف نيست كه در اين شخص است و نوعا اين اشخاص احبار يهود بودند كه مورد وثوق عامه بودند و براى حفظ عنوان و رياست خود دست و پا ميزدند كه شايد تفرقه و اختلافى بين مسلمين پيدا شود و دين اسلام رواج پيدا نكند و رسوم و رياست آنها محفوظ بماند و ميدانستند حقيقت دين اسلام را نهايت اينكه مست دنيا بودند و غافل از خدا ولى خداوند غافل از حال و اعمال آنها نبود و نيست و نخواهد بود و چون در آيه قبل بيان كفر ظاهرى آنها را فرموده از علم خود تعبير بشهادت نموده كه مناسب با امور جليه است و چون در اين آيه كشف مكر و حيله و اسرار آنها را نموده از اين معنى تعبير بعدم غفلت فرموده كه ملائم با امور خفيه است و لطف و مناسبت اين دو تعبير با اين دو مقام بر
----
جلد 1 صفحه 465
ارباب ذوق و سليقه ادبى پوشيده نيست.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
قُل‌ يا أَهل‌َ الكِتاب‌ِ لِم‌َ تَصُدُّون‌َ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ مَن‌ آمَن‌َ تَبغُونَها عِوَجاً وَ أَنتُم‌ شُهَداءُ وَ مَا اللّه‌ُ بِغافِل‌ٍ عَمّا تَعمَلُون‌َ (99)
بگو اي‌ اهل‌ كتاب‌ چرا مانع‌ ميشويد ‌از‌ راه‌ الهي‌ راه‌ حق‌ كساني‌ ‌را‌ ‌که‌ ايمان‌ آوردند و ميخواهيد و ميطلبيد ‌از‌ ‌آنها‌ راه‌ كج‌ و انحراف‌ ‌از‌ حق‌ ‌را‌ ‌با‌ اينكه‌ ‌خود‌ ‌شما‌ حقانيت‌ ‌را‌ دست‌ آورده‌ايد و خداوند غافل‌ نيست‌ ‌از‌ آنچه‌ ميكنيد.
توضيح‌ كلام‌ اينكه‌ اهل‌ ضلال‌ ‌که‌ ‌در‌ مقام‌ اضلال‌ مؤمنين‌ كوشش‌ دارند ‌بر‌ چند قسم‌ هستند: يك‌ قسم‌ آنان‌ ‌که‌ تبليغات‌ سوء دارند و دعوت‌ ميكنند ‌آنها‌ ‌را‌ بدين‌ ‌خود‌ مثل‌ تبليغات‌ مسيحي‌ها و بهائيها و ساير فرقه‌ ضالّه‌ و يك‌ قسم‌ الغاء شبهات‌ ‌در‌ دين‌ اسلام‌ ميكنند ‌که‌ مسلمين‌ ‌در‌ اسلام‌ شك‌ كنند و ‌از‌ اسلام‌ بيرون‌ روند و ‌لو‌ بكيش‌ ‌آنها‌ ‌در‌ نيايند. يك‌ قسم‌ ايجاد اختلاف‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ ‌تا‌ ضعف‌ ‌آنها‌ زياد شود و قوّه‌ و قدرت‌ ‌آنها‌ كم‌ گردد ‌تا‌ بتوانند ‌بر‌ ‌آنها‌ مسلّط گردند، يك‌ قسم‌ تطميع‌ ‌آنها‌ بزخارف‌ دنيوي‌ ‌از‌ مال‌ و جاه‌ و منصب‌ ‌تا‌ ‌از‌ دين‌ ‌براي‌ دنيا دست‌ بردارند، يك‌ قسم‌ ترويج‌ معاصي‌ و تشويق‌ ‌بر‌ قبايح‌ و اشاعه‌ فحشاء ‌در‌ ‌بين‌ ‌آنها‌، يك‌ قسم‌ اشتغال‌ ‌آنها‌ بامور
جلد 4 - صفحه 296
بي‌هوده‌ ‌از‌ لهو و لعب‌ و لغويات‌ ‌تا‌ ‌از‌ تحصيل‌ علم‌ و كمال‌ و عبادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ باز دارند و ‌غير‌ اينها ‌از‌ حيله‌ها و تزويرها ‌که‌ طرق‌ شيطانيست‌ و تمام‌ اينها صدّ ‌عن‌ سبيل‌ اللّه‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ ‌هم‌ دو قسم‌ ‌است‌: تارة ‌از‌ روي‌ جهالت‌ ‌است‌ ‌که‌ حقانيت‌ اسلام‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ معلوم‌ نشده‌ ‌از‌ روي‌ تقصير ‌ يا ‌ قصور، و اخري‌ ‌با‌ علم‌ بحقانيت‌ اسلام‌ ‌از‌ روي‌ عناد و عصبيت‌ ‌است‌ ‌که‌ اغلب‌ رؤساي‌ اهل‌ ضلالت‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ ‌است‌ لذا خطاب‌ ميفرمايد باهل‌ كتاب‌.
قُل‌ يا أَهل‌َ الكِتاب‌ِ ‌که‌ ‌آنها‌ معجزات‌ ‌را‌ مشاهده‌ كرده‌اند و بشارات‌ ‌را‌ ‌در‌ كتب‌ ‌خود‌ ديده‌اند.
لِم‌َ تَصُدُّون‌َ صدّ بمعني‌ منع‌ و جلوگيري‌ ‌است‌ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ سبيل‌ اللّه‌ راه‌ حق‌ ‌است‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ دين‌ اسلام‌ ‌است‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 17‌من‌‌به‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 79.
‌من‌ آمن‌ اهل‌ ايمان‌ ‌را‌ ‌که‌ مسلمين‌ باشند و ‌اينکه‌ جمله‌ مفعول‌ تصدّون‌ ‌است‌. تَبغُونَها عِوَجاً ابتغاء بمعني‌ طلب‌ نمودن‌ چيزي‌ ‌از‌ ‌غير‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ دارد ابتِغاءَ مَرضات‌ِ اللّه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 203.
(عوج‌) بمعني‌ كج‌ ‌است‌ و اينجا مراد راه‌ كج‌ و معوج‌ ‌است‌ و راه‌ كج‌ بسيار ‌است‌ ‌که‌ تعبير بسبل‌ شيطان‌ ‌شده‌ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُل‌َ انعام‌ ‌آيه‌ 153، و راه‌ حق‌ يك‌ راه‌ ‌است‌ ‌که‌ صراط مستقيم‌ ‌است‌.
وَ أَنتُم‌ شُهَداءُ ظاهرا اشاره‌ بيهود ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ مدينه‌ قبل‌ ‌از‌ بعثت‌ خبر ميدادند و بشارت‌ باهل‌ مدينه‌ ‌که‌ پيغمبري‌ باين‌ اوصاف‌ ‌در‌ مكه‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ زمان‌ ظاهر ميشود و هجرت‌ بمدينه‌ ميفرمايد و ‌در‌ كتب‌ ‌ما خبر داده‌ ‌شده‌ و خيال‌ ميكردند ‌که‌ ‌او‌ ‌از‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌باشد‌ چون‌ ديدند ‌از‌ بني‌ اسمعيل‌ ‌است‌ ‌از‌ روي‌ حسد و عداوت‌ و عصبيت‌ و لجاج‌ انكار كردند و ‌آيه‌ و ‌لو‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ مورد ‌باشد‌ منافات‌ ‌با‌ عموم‌ ندارد.
جلد 4 - صفحه 297
وَ مَا اللّه‌ُ بِغافِل‌ٍ عَمّا تَعمَلُون‌َ غفلت‌ ‌از‌ عوارض‌ ‌است‌ ‌که‌ بسا ‌بر‌ انسان‌ عارض‌ ميشود مثل‌ سهو و نسيان‌ و شك‌ و بكلّي‌ ‌از‌ ذهن‌ خارج‌ ميشود ‌که‌ هيچ‌ توجه‌ ندارد و خداوند محل‌ حوادث‌ نيست‌ چون‌ تغيير ‌در‌ ساحت‌ قدس‌ ‌او‌ روا نيست‌ و تغيير ‌از‌ ذاتيات‌ حوادث‌ ماديست‌ و واجب‌ الوجود ‌از‌ حوادث‌ عري‌ و بريست‌.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 99)- در این آیه آنها را ملامت می‌کند و می‌فرماید: «بگو: ای اهل کتاب! چرا افرادی را که ایمان آورده‌اند از راه خدا باز می‌دارید و می‌خواهید
ج1، ص313
این راه را کج سازید در حالی که شما (به درستی این راه) گواه هستید» (قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ).
چرا علاوه بر انحراف خود بار سنگینی مسؤولیت انحراف دیگران را نیز بر دوش می‌کشید؟ در حالی که شما باید نخستین دسته‌ای باشید که این منادی الهی را «لبیک» گویید، زیرا بشارت ظهور این پیامبر قبلا در کتب شما داده شده و شما گواه بر آنید.
در پایان آیه آنها را تهدید می‌کند که: «خداوند هرگز از اعمال شما غافل نیست» (وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ).
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۹۸: خط ۲۲۹:
[[رده:عوامل اختلاف]][[رده:دین اسلام]][[رده:اخلالگرى اهل کتاب]][[رده:سرزنش اهل کتاب]][[رده:توطئه اهل کتاب]][[رده:علماى اهل کتاب]][[رده:اهل کتاب و اضلال مردم]][[رده:اهل کتاب و کتمان حق]][[رده:عوامل تحریف]][[رده:سرزنشهاى خدا]][[رده:علم خدا]][[رده:نظارت خدا]][[رده:هشدارهاى خدا]][[رده:سد از سبیل الله]][[رده:عمل ناشایست]][[رده:عوامل گمراهى]][[رده:مؤمنان و دشمنان]][[رده:توطئه یهود]]
[[رده:عوامل اختلاف]][[رده:دین اسلام]][[رده:اخلالگرى اهل کتاب]][[رده:سرزنش اهل کتاب]][[رده:توطئه اهل کتاب]][[رده:علماى اهل کتاب]][[رده:اهل کتاب و اضلال مردم]][[رده:اهل کتاب و کتمان حق]][[رده:عوامل تحریف]][[رده:سرزنشهاى خدا]][[رده:علم خدا]][[رده:نظارت خدا]][[رده:هشدارهاى خدا]][[رده:سد از سبیل الله]][[رده:عمل ناشایست]][[رده:عوامل گمراهى]][[رده:مؤمنان و دشمنان]][[رده:توطئه یهود]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره آل عمران ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره آل عمران ]]
{{#seo:
|title=آیه 99 سوره آل عمران
|title_mode=replace
|keywords=آیه 99 سوره آل عمران,آل عمران 99,قُلْ‌ يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لِمَ‌ تَصُدُّونَ‌ عَنْ‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ مَنْ‌ آمَنَ‌ تَبْغُونَهَا عِوَجاً وَ أَنْتُمْ‌ شُهَدَاءُ وَ مَا اللَّهُ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌,عوامل اختلاف,دین اسلام,اخلالگرى اهل کتاب,سرزنش اهل کتاب,توطئه اهل کتاب,علماى اهل کتاب,اهل کتاب و اضلال مردم,اهل کتاب و کتمان حق,عوامل تحریف,سرزنشهاى خدا,علم خدا,نظارت خدا,هشدارهاى خدا,سد از سبیل الله,عمل ناشایست,عوامل گمراهى,مؤمنان و دشمنان,توطئه یهود,آیات قرآن سوره آل عمران
|description=قُلْ‌ يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لِمَ‌ تَصُدُّونَ‌ عَنْ‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ مَنْ‌ آمَنَ‌ تَبْغُونَهَا عِوَجاً وَ أَنْتُمْ‌ شُهَدَاءُ وَ مَا اللَّهُ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۷

کپی متن آیه
قُلْ‌ يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لِمَ‌ تَصُدُّونَ‌ عَنْ‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ مَنْ‌ آمَنَ‌ تَبْغُونَهَا عِوَجاً وَ أَنْتُمْ‌ شُهَدَاءُ وَ مَا اللَّهُ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌

ترجمه

بگو: «ای اهل کتاب! چرا افرادی را که ایمان آورده‌اند، از راه خدا بازمی‌دارید، و می‌خواهید این راه را کج سازید؟! در حالی که شما (به درستی این راه) گواه هستید؛ و خداوند از آنچه انجام می‌دهید، غافل نیست!»

بگو: اى اهل كتاب! چرا كسى را كه ايمان آورده از راه خدا باز مى‌داريد و آن را منحرف مى‌خواهيد، در صورتى كه شما گواهيد؟ و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست
بگو: «اى اهل كتاب، چرا كسى را كه ايمان آورده است، از راه خدا بازمى‌داريد؛ و آن [راه‌] را كج مى‌شماريد، با آنكه خود [به راستىِ آن‌] گواهيد؟» و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.
بگو: ای اهل کتاب، چرا اهل ایمان را از راه خدا باز می‌دارید و اهل ایمان را به راه باطل می‌خوانید در صورتی که (به زشتی این عمل) آگاهید؟! و (بترسید که) خدا از کردار شما غافل نیست.
بگو: ای اهل کتاب! چرا کسانی را که ایمان آورده اند از راه خدا ـ در حالی که خواهان کج نشان دادن آن هستید ـ بازمی دارید؟ با اینکه شما [به مستقیم بودن و حقّانیّتش] گواهید، و خدا از آنچه انجام می دهید بی خبر نیست.
بگو: اى اهل كتاب، به چه سبب آنها را كه ايمان آورده‌اند از راه خدا بازمى‌داريد و مى‌خواهيد كه به راه كج روند؟ و شما خود به زشتى كار خويش آگاهيد و خدا نيز از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.
بگو ای اهل کتاب چرا مؤمنان را از راه خداوند باز می‌دارید و آن را آگاهانه [و به ناحق‌] ناهموار و ناهنجار می‌شمارید، و خداوند از کار و کردار شما غافل نیست‌
بگو: اى اهل كتاب، چرا كسانى را كه ايمان آورده‌اند از راه خدا باز مى‌داريد در حالى كه آن [راه راست‌] را كژ مى‌خواهيد؟ و شما خود [بر راستى و درستى آنچه انكار مى‌كنيد] گواهيد، و خداوند از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.
بگو: ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز می‌دارید و می‌خواهید این راه را کج نشان دهید، و حال آن که شما (از راستی و درستی این راه) آگاهید؟ و خدا از آنچه می‌کنید بی‌خبر نیست (و پاداش شما را می‌دهد).
بگو: «هان ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز می‌دارید، (و) آن (راه) را به کجی (و نابسامانی) می‌جویید، با آنکه خود (به‌راستی آن) گواهید؟» و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست.
بگو ای اهل کتاب چرا باز می‌دارید از راه خدا آن را که ایمان آورده است خواهیدش کج و شما خود گواهید و نیست خدا غافل از آنچه می‌کنید

Say, “O People of the Scripture, why do you hinder from Allah’s path those who believe, seeking to distort it, even though you are witnesses? Allah is not unaware of what you do.”
ترتیل:
ترجمه:
آل عمران ٩٨ آیه ٩٩ آل عمران ١٠٠
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَصُدُّونَ»: باز می‌دارید. «تَبْغُونَهَا عِوَجاً»: آن راه را کج می‌خواهید. مراد این است که راه خدا را در نظر مردم کج نشان می‌دهید. «عِوَجاً»: کج. «وَ أَنتُمْ شُهَدَآءُ»: همان گونه که گواهان از حقیقت قضیّه آگاهند، شما نیز از روی کتابهای خود از راه خدا قاطعانه آگاهید.


تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«99» قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌

بگو: اى اهل‌كتاب! چرا كسانى را كه ايمان آورده‌اند از راه خدا باز مى‌داريد و مى‌خواهيد كه آن (طريقه‌ى الهى) كج باشد، در حالى كه خود شما گواهيد (كه راه آنان درست است) و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد غافل نيست.

نکته ها

در آيه‌ى قبل، سؤال از كفر ورزى اهل‌كتاب بود؛ «لِمَ تَكْفُرُونَ» و در اين آيه، انتقاد از اين‌كه اگر خودتان ايمان نمى‌آوريد و به آيات الهى كفر مى‌ورزيد، به چه دليل مانع رفتن ديگران به راه خدا مى‌شويد؟! «لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ»

پیام ها

1- اهل كتاب براى پيشرفت اسلام، مانع‌تراشى واخلال‌گرى مى‌كرند. «لِمَ تَصُدُّونَ»

2- كج‌نشان دادن اسلام، از راههاى مبارزه با اسلام است. «تَبْغُونَها عِوَجاً»

3- دشمنان، هر لحظه براى انحراف شما تلاش مى‌كنند. «تَبْغُونَها عِوَجاً»

4- دشمنان، بر حقّانيت آيين شما آگاه و گواهند. «وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ»

5- سرچشمه‌ى فتنه، دانشمندان منحرفند. «وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ»

6- اگر بدانيم كه خداوند لحظه‌اى از ما غافل نيست، دست از خطاكارى برمى‌داريم. «مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99)

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌: بگو اى اهل كتاب، چرا باز مى‌داريد و منع مى‌كنيد از راه خدا كه اسلام و ايمان به پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و قرآن و آنچه پيغمبر از جانب خدا آورده، مَنْ آمَنَ‌: كسى را كه ايمان آورده به خدا و قبول نموده دين حق را.

نكته: تكرار از خطاب و استفهام، مبالغه است در توبيخ و نفى عذر آنها؛ و اشعار به آنكه هر يك از اين دو امر، قبيح است ذاتا. و مستقل در استحقاق عذاب، مراد يهودند كه ميان «اوس» و «خزرج» كه مسلمان بودند فتنه مى‌انداختند، و منازعه سابقه جاهليت را كه ميان آنها بود تذكر مى‌دادند و آتش فتنه ميان آنها مشتعل مى‌نمودند. و نزد بعضى مراد، يهود و نصارى هستند القاء شبهه مى‌نمودند در ميان عرب، اين پيغمبرى نيست كه صفات او را ما در كتاب خود خوانده‌ايم.

تَبْغُونَها عِوَجاً: در حالتى كه طلب مى‌كنيد راه خدا و طريق مستقيم را به‌

تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 189

كجى و انحراف، به اين وجه كه تلبيس آنها مى‌نمائيد و شبهه مى‌اندازيد كه در آن انحراف و كجى از حق است، وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ: و حال آنكه شما شاهد و گواه هستيد بر آنكه راه راست و دين پسنديده اسلام، و منع مردمان از آن، ضلالت است. يا آنكه شما عدول ملت خود هستيد، و ايشان اعتماد به قول شما دارند، در قضايا و در عظائم امور از شما استشهاد مى‌نمايند، با اين وصف شما خلاف رفتار كنيد. وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌: و نيست خداى تعالى غافل از آنچه شما مى‌كنيد از تدليس و كتمان و خدعه و القاء شبهه در دين و منع مردمان از راه حق.

تنبيه: اين مقدمه ثابت شده كه آيات قرآنى، عبرت به عموم لفظ است نه خصوص سبب. بنابراين آيه شريفه تعريض و شامل است تمام كسانى را كه باز دارند و منع نمايند مردم را از دين اسلام و القاء شبهه كنند در ميان عوام ضعيف الايمان، تا بدان سبب از راه حق منحرف شوند يا اختلاف كلمه ايجاد كنند تا در نتيجه مودّت و الفتى كه خداى تعالى ميان مؤمنين قرار داده، مبدل به افتراق گردد.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (99)

ترجمه‌

بگو اى اهل كتاب چرا باز ميداريد از راه خدا كسى را كه ايمان آورده و ميخواهيد آن راه را كج با آنكه شما گواهانيد و نيست خدا غافل از آنچه ميكنيد.

تفسير

تكرار خطاب براى مبالغه و تأكيد و رفع عذر است و اشعار بآنكه هر دو امر استقلالا قبيح و موجب غضب الهى است و راه خدا دين حق است كه آن اسلام است گفته شده است يهود سنگ تفرقه و فساد بين مؤمنين مى‌انداختند و سعى مينمودند كه اختلاف و نزاعى را كه از قديم بين دو قبيله اوس و خزرج بود و خداوند ببركت اسلام تأليف قلوب آنها را فرموده بود و از كينه‌هاى ديرينه صرف نظر نموده بودند تجديد نمايند و نيز شبهاتى براى اضلال اهل اسلام كه هنوز رسوخ در دين پيدا نكرده بودند مى‌نمودند و آنها را براه كج وادار مى‌كردند از اين قبيل كه اين چه دينى است كه احكام آن نسخ ميشود و تغيير پيدا ميكند دين حضرت موسى نسخ نداشته و اوصاف پيغمبر در تورية اين اوصاف نيست كه در اين شخص است و نوعا اين اشخاص احبار يهود بودند كه مورد وثوق عامه بودند و براى حفظ عنوان و رياست خود دست و پا ميزدند كه شايد تفرقه و اختلافى بين مسلمين پيدا شود و دين اسلام رواج پيدا نكند و رسوم و رياست آنها محفوظ بماند و ميدانستند حقيقت دين اسلام را نهايت اينكه مست دنيا بودند و غافل از خدا ولى خداوند غافل از حال و اعمال آنها نبود و نيست و نخواهد بود و چون در آيه قبل بيان كفر ظاهرى آنها را فرموده از علم خود تعبير بشهادت نموده كه مناسب با امور جليه است و چون در اين آيه كشف مكر و حيله و اسرار آنها را نموده از اين معنى تعبير بعدم غفلت فرموده كه ملائم با امور خفيه است و لطف و مناسبت اين دو تعبير با اين دو مقام بر


جلد 1 صفحه 465

ارباب ذوق و سليقه ادبى پوشيده نيست.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


قُل‌ يا أَهل‌َ الكِتاب‌ِ لِم‌َ تَصُدُّون‌َ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ مَن‌ آمَن‌َ تَبغُونَها عِوَجاً وَ أَنتُم‌ شُهَداءُ وَ مَا اللّه‌ُ بِغافِل‌ٍ عَمّا تَعمَلُون‌َ (99)

بگو اي‌ اهل‌ كتاب‌ چرا مانع‌ ميشويد ‌از‌ راه‌ الهي‌ راه‌ حق‌ كساني‌ ‌را‌ ‌که‌ ايمان‌ آوردند و ميخواهيد و ميطلبيد ‌از‌ ‌آنها‌ راه‌ كج‌ و انحراف‌ ‌از‌ حق‌ ‌را‌ ‌با‌ اينكه‌ ‌خود‌ ‌شما‌ حقانيت‌ ‌را‌ دست‌ آورده‌ايد و خداوند غافل‌ نيست‌ ‌از‌ آنچه‌ ميكنيد.

توضيح‌ كلام‌ اينكه‌ اهل‌ ضلال‌ ‌که‌ ‌در‌ مقام‌ اضلال‌ مؤمنين‌ كوشش‌ دارند ‌بر‌ چند قسم‌ هستند: يك‌ قسم‌ آنان‌ ‌که‌ تبليغات‌ سوء دارند و دعوت‌ ميكنند ‌آنها‌ ‌را‌ بدين‌ ‌خود‌ مثل‌ تبليغات‌ مسيحي‌ها و بهائيها و ساير فرقه‌ ضالّه‌ و يك‌ قسم‌ الغاء شبهات‌ ‌در‌ دين‌ اسلام‌ ميكنند ‌که‌ مسلمين‌ ‌در‌ اسلام‌ شك‌ كنند و ‌از‌ اسلام‌ بيرون‌ روند و ‌لو‌ بكيش‌ ‌آنها‌ ‌در‌ نيايند. يك‌ قسم‌ ايجاد اختلاف‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ ‌تا‌ ضعف‌ ‌آنها‌ زياد شود و قوّه‌ و قدرت‌ ‌آنها‌ كم‌ گردد ‌تا‌ بتوانند ‌بر‌ ‌آنها‌ مسلّط گردند، يك‌ قسم‌ تطميع‌ ‌آنها‌ بزخارف‌ دنيوي‌ ‌از‌ مال‌ و جاه‌ و منصب‌ ‌تا‌ ‌از‌ دين‌ ‌براي‌ دنيا دست‌ بردارند، يك‌ قسم‌ ترويج‌ معاصي‌ و تشويق‌ ‌بر‌ قبايح‌ و اشاعه‌ فحشاء ‌در‌ ‌بين‌ ‌آنها‌، يك‌ قسم‌ اشتغال‌ ‌آنها‌ بامور

جلد 4 - صفحه 296

بي‌هوده‌ ‌از‌ لهو و لعب‌ و لغويات‌ ‌تا‌ ‌از‌ تحصيل‌ علم‌ و كمال‌ و عبادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ باز دارند و ‌غير‌ اينها ‌از‌ حيله‌ها و تزويرها ‌که‌ طرق‌ شيطانيست‌ و تمام‌ اينها صدّ ‌عن‌ سبيل‌ اللّه‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ ‌هم‌ دو قسم‌ ‌است‌: تارة ‌از‌ روي‌ جهالت‌ ‌است‌ ‌که‌ حقانيت‌ اسلام‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ معلوم‌ نشده‌ ‌از‌ روي‌ تقصير ‌ يا ‌ قصور، و اخري‌ ‌با‌ علم‌ بحقانيت‌ اسلام‌ ‌از‌ روي‌ عناد و عصبيت‌ ‌است‌ ‌که‌ اغلب‌ رؤساي‌ اهل‌ ضلالت‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ ‌است‌ لذا خطاب‌ ميفرمايد باهل‌ كتاب‌.

قُل‌ يا أَهل‌َ الكِتاب‌ِ ‌که‌ ‌آنها‌ معجزات‌ ‌را‌ مشاهده‌ كرده‌اند و بشارات‌ ‌را‌ ‌در‌ كتب‌ ‌خود‌ ديده‌اند.

لِم‌َ تَصُدُّون‌َ صدّ بمعني‌ منع‌ و جلوگيري‌ ‌است‌ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ سبيل‌ اللّه‌ راه‌ حق‌ ‌است‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ دين‌ اسلام‌ ‌است‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 17‌من‌‌به‌ وَ مَن‌ يَبتَغ‌ِ غَيرَ الإِسلام‌ِ دِيناً فَلَن‌ يُقبَل‌َ مِنه‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 79.

‌من‌ آمن‌ اهل‌ ايمان‌ ‌را‌ ‌که‌ مسلمين‌ باشند و ‌اينکه‌ جمله‌ مفعول‌ تصدّون‌ ‌است‌. تَبغُونَها عِوَجاً ابتغاء بمعني‌ طلب‌ نمودن‌ چيزي‌ ‌از‌ ‌غير‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ دارد ابتِغاءَ مَرضات‌ِ اللّه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 203.

(عوج‌) بمعني‌ كج‌ ‌است‌ و اينجا مراد راه‌ كج‌ و معوج‌ ‌است‌ و راه‌ كج‌ بسيار ‌است‌ ‌که‌ تعبير بسبل‌ شيطان‌ ‌شده‌ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُل‌َ انعام‌ ‌آيه‌ 153، و راه‌ حق‌ يك‌ راه‌ ‌است‌ ‌که‌ صراط مستقيم‌ ‌است‌.

وَ أَنتُم‌ شُهَداءُ ظاهرا اشاره‌ بيهود ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ مدينه‌ قبل‌ ‌از‌ بعثت‌ خبر ميدادند و بشارت‌ باهل‌ مدينه‌ ‌که‌ پيغمبري‌ باين‌ اوصاف‌ ‌در‌ مكه‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ زمان‌ ظاهر ميشود و هجرت‌ بمدينه‌ ميفرمايد و ‌در‌ كتب‌ ‌ما خبر داده‌ ‌شده‌ و خيال‌ ميكردند ‌که‌ ‌او‌ ‌از‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌باشد‌ چون‌ ديدند ‌از‌ بني‌ اسمعيل‌ ‌است‌ ‌از‌ روي‌ حسد و عداوت‌ و عصبيت‌ و لجاج‌ انكار كردند و ‌آيه‌ و ‌لو‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ مورد ‌باشد‌ منافات‌ ‌با‌ عموم‌ ندارد.

جلد 4 - صفحه 297

وَ مَا اللّه‌ُ بِغافِل‌ٍ عَمّا تَعمَلُون‌َ غفلت‌ ‌از‌ عوارض‌ ‌است‌ ‌که‌ بسا ‌بر‌ انسان‌ عارض‌ ميشود مثل‌ سهو و نسيان‌ و شك‌ و بكلّي‌ ‌از‌ ذهن‌ خارج‌ ميشود ‌که‌ هيچ‌ توجه‌ ندارد و خداوند محل‌ حوادث‌ نيست‌ چون‌ تغيير ‌در‌ ساحت‌ قدس‌ ‌او‌ روا نيست‌ و تغيير ‌از‌ ذاتيات‌ حوادث‌ ماديست‌ و واجب‌ الوجود ‌از‌ حوادث‌ عري‌ و بريست‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 99)- در این آیه آنها را ملامت می‌کند و می‌فرماید: «بگو: ای اهل کتاب! چرا افرادی را که ایمان آورده‌اند از راه خدا باز می‌دارید و می‌خواهید

ج1، ص313

این راه را کج سازید در حالی که شما (به درستی این راه) گواه هستید» (قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ).

چرا علاوه بر انحراف خود بار سنگینی مسؤولیت انحراف دیگران را نیز بر دوش می‌کشید؟ در حالی که شما باید نخستین دسته‌ای باشید که این منادی الهی را «لبیک» گویید، زیرا بشارت ظهور این پیامبر قبلا در کتب شما داده شده و شما گواه بر آنید.

در پایان آیه آنها را تهدید می‌کند که: «خداوند هرگز از اعمال شما غافل نیست» (وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ).

نکات آیه

۱ - توبیخ اهل کتاب، به لحاظ ممانعت مؤمنان از راه خدا (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه)

۲ - اخلالگرى اهل کتاب در مسیر پیشرفت اسلام (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه) «سبیل اللّه» اطلاق بر اسلام شده است. چون منظور از «من امن» که پویندگان «سبیل اللّه» هستند همان مسلمانان مى باشند.

۳ - دین اسلام، «سبیل اللّه» است. (لم تصدّون عن سبیل اللّه)

۴ - ضرورت اعتراض و برخورد با کسانى که مانع راه خدا گشته و مؤمنان را ازآن بازمى دارند. (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه)

۵ - کوشش یهود در تفرقه افکنى میان مؤمنان (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون ... من امن) برخى از مفسّران برآنند که آیه درباره یهود نازل شده است، که سعى در اختلاف افکنى بین اوس و خزرج را داشتند. (مجمع البیان ج ۲).

۶ - منحرف نشان دادن راه خدا براى بازداشتن مؤمنان از آن، خواسته اهل کتاب (لم تصدّون عن سبیل اللّه من امن تبغونها عوجاً) جمله «تبغونها عوجاً»، یعنى شما اهل کتاب خواهان کج نشان دادن راه خدا هستید.

۷ - منحرف نشان دادن اسلام، از راههاى مبارزه اهل یهود با اسلام (لم تصدّون ... تبغونها عوجاً)

۸ - انحراف عالمان و رهبران دینى، موجب انحراف مردم و تحریف حقایق (یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه ... تبغونها عوجاً و انتم شهداء) ظاهراً مراد از اهل کتاب به دلیل «انتم شهداء» عالمان اهل کتاب هستند و مراد از «من امن» مردمان عادى; بنابراین عالمان اهل کتاب از عوامل انحراف مردم و تحریف حقایق معرفى شده اند.

۹ - مبارزه عالمان اهل کتاب با اسلام، با علم و آگاهى به حقّانیّت آن (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه ... و انتم شهداء) مقصود از «سبیل اللّه»، اسلام است.

۱۰ - آگاهى کامل عالمان اهل کتاب، به حقانیّت پیامبر اسلام (ص) (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون ... و انتم شهداء)

۱۱ - آگاهى عالمان اهل کتاب، به زشتى عمل خود (بازداشتن مؤمنان از راه خدا) (و انتم شهداء) برخى برآنند که مورد شهادت همان بازداشتن از راه خداست.

۱۲ - نظارت دقیق خداوند بر اعمال انسانها (و ما اللّه بغافل عمّا تعملون)

۱۳ - هشدار خداوند به اهل کتاب، در مورد برنامه هاى پنهانى آنان علیه اسلام و مؤمنان (قل یا اهل الکتاب ... و ما اللّه بغافل عمّا تعملون)

۱۴ - توجّه به آگاهى خداوند نسبت به اعمال، بازدارنده انسان از کردار زشت (و ما اللّه بغافل عمّا تعملون)

موضوعات مرتبط

  • اختلاف: عوامل اختلاف ۵
  • اسلام: ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۳ دین اسلام ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۳ ۳
  • اضلال: ۶، ۷
  • اهل کتاب: ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳ اخلالگرى اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱ ; توطئه اهل کتاب ۱۳ ; علماى اهل کتاب ۹، ۱۰، ۱۱ ; اهل کتاب و اضلال مردم ۶، ۷، ۸، ۱۱ ; اهل کتاب و کتمان حق ۹
  • تحریف: عوامل تحریف ۸
  • خدا: سرزنشهاى خدا ۱ ; علم خدا ۱۴ ; نظارت خدا ۱۲ ; هشدارهاى خدا ۱۳
  • دشمنان: ۴
  • سبیل اللّه: ۳ سدّ از سبیل اللّه ۱، ۴، ۱۱
  • علم: ۱۴
  • علماى دین: ۸
  • عمل: ۱۲ عمل ناشایست ۱۴
  • گمراهى: عوامل گمراهى ۶، ۸
  • مؤمنان: مؤمنان و دشمنان ۴
  • محمّد (ص): ۱۰
  • مسلمانان: ۵، ۶، ۱۱، ۱۳
  • نهى از منکر: ۴
  • یهود: ۵، ۷ توطئه یهود ۵

منابع