يونس ٣٤

قُلْ‌ هَلْ‌ مِنْ‌ شُرَکَائِکُمْ‌ مَنْ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌ يُعِيدُهُ‌ قُلِ‌ اللَّهُ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌ يُعِيدُهُ‌ فَأَنَّى‌ تُؤْفَکُونَ‌

ترجمه

بگو: «آیا هیچ یک از معبودهای شما، آفرینش را ایجاد می‌کند و سپس بازمی‌گرداند؟!» بگو: «تنها خدا آفرینش را ایجاد کرده، سپس بازمی‌گرداند؛ با این حال، چرا از حق روی‌گردان می‌شوید؟!»

|بگو: آيا از معبودان شما كسى هست كه آفرينش را آغاز كند و سپس آن را برگرداند؟ بگو: خداست كه آفرينش را آغاز مى‌كند و باز آن را بر مى‌گرداند، پس به كجا منحرف مى‌شويد

بگو: «آيا از شريكان شما كسى هست كه آفرينش را آغاز كند و سپس آن را برگرداند؟» بگو: «خداست كه آفرينش را آغاز مى‌كند و باز آن را برمى‌گرداند. پس چگونه [از حق‌] بازگردانيده مى‌شويد؟»

بگو که آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما بر این کار قادر است که در آغاز خلق را بیافریند و سرانجام برگرداند؟ بگو: تنها خدای یکتاست که در اول خلایق را خلق کرده آن گاه همه را (به سوی خود) بازمی‌گرداند، پس کجا می‌گردانندتان؟

بگو: آیا از معبودهای شما کسی هست که جهان آفرینش را ایجاد نماید و سپس آن را [پس ازفانی شدن، به قیامت] بازگرداند؟ بگو: فقط خداست که جهان آفرینش را می آفریند سپس آن را [پس از فنا] بازمی گرداند، پس چگونه [از حق] منصرفتان می کنند؟

بگو: آيا از اين بتان شما كسى هست كه چيزى را بيافريند، و باز زنده كند؟ بگو: خداى يكتا مخلوقات را مى‌آفريند و باز زنده مى‌كند. پس چگونه از حق منحرفتان مى‌كنند؟

بگو آیا از شریکانی که قائل شده‌اید کسی هست که آفرینش را آغاز کند و سپس باز گرداند؟ بگو [فقط] خداوند است که آفرینش را آغاز می‌کند و سپس باز می‌گرداند، پس چگونه به بیراهه می‌روید؟

بگو: آيا كسى از شريكان شما- يعنى بُتان كه شريك خدا مى‌گيريد- هست كه آفرينش آفريدگان را آغاز كند سپس بازشان گرداند؟ بگو: خدا آفرينش آفريدگان را آغاز مى‌كند و سپس بازشان مى‌گرداند؟ پس به كجا [از حق‌] گردانيده مى‌شويد؟

بگو: آیا از این انبازان (خیالی) شما کسی هست که آفرینش را آغاز کند، و بار دیگر آن آفرینش را از سر گیرد؟ بگو: تنها خدا آفرینش را آغاز می‌کند و سپس بار دیگر آن را از سر می‌گیرد. (یعنی: پدید آورنده‌ی جهان خدا و گرداننده‌ی هستی خدا و برگشت دهنده‌ی حیات و ممات در چرخه‌ی کائنات او است، و سرانجام بازگشت انام، به سوی خدای لاینام است). پس چگونه (بعد از این بیان، از عبادت یزدان به عبادت دیگران می‌گرائید، و از حق) منحرف می‌شوید؟

بگو: «آیا از شریکانتان کسی هست که آفرینش را آغاز کند، سپس آن را برگرداند؟» بگو: «خداست که آفرینش را آغاز می‌کند، و سپس آن را باز پس می‌گرداند. پس کی و کجا (از حق) به گزاف بازگردانیده می‌شوید؟»

بگو آیا هست از شریکان شما آنکه آغاز کند آفرینش را و سپس بازش گرداند بگو خدا است که آغاز کند آفرینش را و سپس باز همی‌گرداند پس کجا به دروغ رانده می‌شوید

يونس ٣٣	آیه ٣٤	يونس ٣٥
سوره : سوره يونس نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبْدَأُ الْخَلْقَ ...»: نیستی را هستی می‌بخشد و هستی را به نیستی تبدیل می‌کند، و جان به پیکر خاک می‌دمد و جان را از آن باز پس می‌گیرد. پیدایش جهان از او و برگشت همگان بدو است (نگا: یونس / . «فَأَنَّی تَوْفَکُونَ»: چگونه از حق و ایمان، به سوی باطل و بی‌دینی منحرف و منصرف می‌شوید (نگا: انعام / ).

تفسیر

• آيات ۳۶ - ۳۱، سوره يونس
• سه حجت قاطع بر ربوبيت خداوند متعال عليه مشركين
• معناى رزاق بودن خداوند از آسمان و زمين ، و منظور از ملكيت گوشها و چشم ها در: ((امنيملك السمع و الابصار))
• معناى حيات (زنده بودن )، و اشاره به عموميت حيات بين حيوان و نبات
• اينكه خداوند زنده را مرده و مرده را زنده بيرون مى كند، يعنى چه ؟
• احتجاج براى توحيد خداوند در ربوبيت به اينكه تنها مدبر امور مردم و امور عالمپروردگار يگانه است
• قضاء حتمى خداوند اين است كه فاسقان ايمان نخواهند آورد
• گفتار بعضى از مفسران در مقصود از لفظ (كلمه ) در آيه شريفه رد آن
• احتياج دوم براى توحيد خداوند، با استناد به مساءله ابداء و اعاده خلق
• نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى : ((افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...))استفاده مى شود
• نكته و معناى لطيفى كه از جمله پرسشى :((افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع ...)) استفادهمى شود
• چند مطلب كه از آيه شريفه استفاده مى شود
• معناى استثناء در: ((امن لا يهدى الا ان يهدى )) واقوال نادرست برخى از مفسرين در اين باره
• اشاره به اينكه هدايت به معناى ايصال به مطلوب ، شاءن انبياء و ائمه (ع ) است

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - آموزش بحث و احتجاج با مشرکان به پیامبر (ص) از جانب خداوند (قل هل من شرکائکم ... قل اللّه یبدؤا الخلق)

۲ - عربهاى جاهلى، مردمانى بودند شرک پیشه و بت پرست. (قل هل من شرکائکم من یبدؤا الخلق)

۳ - شرک وبت پرستى، آیینى است بى پایه، غیر قابل دفاع و ساخته اوهام نابخردان. (قل هل من شرکائکم ... فأنى تؤفکون) اضافه «شرکاء» به ضمیر «کم» حاکى از ساختگى بودن شرک است. و استفهام تعجبى در جمله «أنى تؤفکون» نشانگر نابخردى معتقدان به آن مى باشد.

۴ - دو چیز، معیار استحقاق معبودیت و سزاوار پرستش بودن است: «توانایى بر پدید آوردن جهان» و «قدرت بر برپا کردن دوباره آن». (قل هل من شرکائکم من یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۵ - جهان آفرینش، جهانى است حادث و ناپایدار. (قل هل من شرکائکم من یبدؤا الخلق ثم یعیده) جمله «یبدؤا الخلق» مسبوق به عدم بودن پدیده هاى جهان را مى رساند و «ثم یعیده» بیانگر این است که این جهان به سوى مرگ و انقراض در حرکت است.

۶ - برپایى جهان آخرت در پى انقراض جهان کنونى است. (یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۷ - جهان آخرت، جهانى مثال و مانند جهان کنونى است. (یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۸ - قدرت پدید آوردن جهان و توانایىِ برپا کردن جهان آخرت، در انحصار خداوند است. (قل هل من شرکائکم ... قل اللّه یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۹ - تنها خداوند، سزاوار پرستش و معبودیت است. (قل اللّه یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۱۰ - معاد، جسمانى است. (قل اللّه یبدؤا الخلق ثم یعیده) ضمیر در «یعیده» به «الخلق» بر مى گردد و معناى حقیقى «اعاده»، برگرداندن خود شىء است.

۱۱ - مرگ، و نابودى سرنوشت حتمى همه پدیده هاى جهان آفرینش (قل اللّه یبدؤا الخلق ثم یعیده) برداشت فوق مبتنى بر این است که: مراد از «الخلق» مطلق آفریده ها بوده باشد و جمله «فیهلکه» پس از «یبدؤا الخلق» - و به قرینه «ثم یعیده» - در تقدیر گرفته شود; یعنى: «اللّه یبدؤا الخلق فیهلکه ثم یعیده».

موضوعات مرتبط

• آخرت: برپایى آخرت ۶; خالق آخرت ۸; ویژگیهاى آخرت ۷; همانندى آخرت با دنیا ۷
• آفرینش: اهمیّت خلقت آفرینش ۴; خالق آفرینش ۸; خلقت آفرینش ۵; ویژگیهاى آفرینش ۵
• بت پرستان: ۲
• بت پرستى: بىمنطقى بت پرستى ۳
• توحید: توحید عبادى ۹
• جاهلیت: بت پرستى در جاهلیت ۲; شرک در جاهلیت ۲
• خدا: اختصاصات خدا ۸، ۹; تعالیم خدا ۱; قدرت خدا ۸
• دنیا: انقراض دنیا ۶
• شرک: بىمنطقى شرک ۳
• محمّد (ص): تعلم محمّد (ص) ۱; محمّد (ص) و مشرکان ۱; معلم محمّد (ص) ۱
• مرگ: حتمیت مرگ ۱۱
• مشرکان: ۲ احتجاج علیه مشرکان ۱
• معاد: قدرت بر معاد ۴; معاد جسمانى ۱۰
• معبودیت: ملاکهاى معبودیت ۴