آل عمران ٢٥

فَکَيْفَ‌ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ‌ لِيَوْمٍ‌ لاَ رَيْبَ‌ فِيهِ‌ وَ وُفِّيَتْ‌ کُلُ‌ نَفْسٍ‌ مَا کَسَبَتْ‌ وَ هُمْ‌ لاَ يُظْلَمُونَ‌

ترجمه

پس چه گونه خواهند بود هنگامی که آنها را برای روزی که شکّی در آن نیست [= روز رستاخیز] جمع کنیم، و به هر کس، آنچه (از اعمال برای خود) فراهم کرده، بطور کامل داده شود؟ و به آنها ستم نخواهد شد (زیرا محصول اعمال خود را می‌چینند).

پس چگونه خواهد بود آن‌گاه كه آنان را در روزى كه در آن ترديدى نيست گرد آوريم و به هر كس نتيجه دستاوردش به تمامى داده شود و بر آنها ستمى نرود

پس چگونه خواهد بود [حالشان‌] آنگاه كه آنان را در روزى كه هيچ شكى در آن نيست گرد آوريم؛ و به هر كس [پاداش‌] دستاوردش به تمام [و كمال‌] داده شود و به آنان ستم نرسد؟

پس چگونه خواهد بود حال آنها هنگامی که جمع آوریم آنان را در روزی که هیچ شکّی در آن نیست؟ و هر کس به تمام جزای اعمال خود خواهد رسید و به کسی ستم نخواهد شد.

پس چه خواهند کرد، هنگامی که آنان را برای روزی که هیچ شکی در آن نیست گرد آوریم، و به هر کس آنچه [از نیک و بد] به دست آورده، به طور کامل داده شود، و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت.

حالشان چگونه خواهد بود در آن روز بى‌ترديد، وقتى كه همه را گرد آوريم، تا پاداش عمل هر كس داده شود، بى‌آنكه بر كسى ستمى رود؟

تا اینان در روزی که شکی در فرارسیدن آن نیست و گردشان آوریم و به هرکس جزای کردارش به تمامی داده شود و بر هیچ کس ستم نرود، چه خواهند کرد؟

پس چگونه خواهد بود [حال آنان‌] آنگاه كه فراهم آوريمشان براى روزى كه هيچ شكى در آن نيست و هر كسى را آنچه كرده است بتمامى پاداش دهند و بر آنان ستم نرود؟

پس (حال آنان) چگونه خواهد بود (و چه کار خواهند کرد) وقتی که ایشان را در روزی که هیچ شکّی در (وقوع) آن نیست، جمع می‌آوریم و به هر کسی (پاداش و پادافره) آنچه کرده و فراچنگ آورده است به تمام و کمال داده شود و بر آنان ستم نرود.

پس چگونه خواهد بود آن هنگام (و هنگامه) که آنان را - برای روزی که هرگز شکّی مستند در آن نیست - گرد آوریم! به هر کس دستاوردش به تمام (و کمال) داده شود، در حالی که به آنان ستمی نرسد.

پس چگونه است هنگامی که گرد آوریمشان برای روزی که نیست شکی در آن و داده شود به هر کس هر آنچه دست آورده است و ستم نشوند

آل عمران ٢٤	آیه ٢٥	آل عمران ٢٦
سوره : سوره آل عمران نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَیْفَ»: حال آنان چگونه خواهد بود؟ چه وضعی پیدا می‌کنند؟. «وُفِّیَتْ»: به تمام و کمال داده شد.

تفسیر

• آيات ۲۵ - ۱۹ آل عمران
  
• مراد از ((ان الدين عند اللّه الاسلام ))
  
• اختلاف اهل كتاب ناشى از غرور و ستمگرى آنها بود
  
• دين واحد است و بعد از آن هيچ حجتى نيست
  
• چند نكته كه از جمله : ((فان تولوا فانما اليك البلاغ ...)) استفاده مى شود
  
• چگونه اهل كتاب فريب خدعه هاى نفس خويش را خوردند؟
  
• ملكات نفسانى عمل را در نظر انسان زينت مى دهند
  
• بحث روايتى
  

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تهدید اهل کتاب از سوى خداوند، به لحاظ کفرشان به آیات الهى، قتل پیامبران و عدالتخواهان و افترایشان در دین (قالوا لن تمسّنا النار ... فکیف اذا جمعناهم)

۲ - باورهاى خودساخته انسان در زمینه تخفیف عذاب، کیفر عادلانه خداوند را تغییر نمى دهد. (قالوا لن تمسّنا النار الاّ ایّاماً ... فکیف اذا جمعناهم) گر چه اهل کتاب مى گفتند که: لن تمسّنا النار ... ، ولى خداوند مى فرماید این باور نادرست، مجازات آنان را تغییر نخواهد داد.

۳ - نقش یادآورى قیامت، در واداشتن انسان به تصحیح عقاید و اعمال خویش (فکیف اذا جمعناهم لیوم لا ریب فیه)

۴ - قیامت، یوم الجمع است. (فکیف اذا جمعناهم لیوم لا ریب فیه)

۵ - قیامت، روزى تردیدناپذیر (لیوم لا ریب فیه) بنابراینکه «لا ریب فیه»، به معناى «لا ریب فى وقوعه» باشد.

۶ - قیامت، روز رسیدن همگان به یقین و برچیده شدن هر گونه تردید (لیوم لا ریب فیه) مراد از جمله «لا ریب فیه» مى تواند این معنا باشد که در آن روز شکى وجود ندارد و آن روز، روز یقین است; نه اینکه در وقوع و تحقق روز قیامت شکى نیست، چنانچه در برداشت قبل آمده است.

۷ - همه حقایق در قیامت، مکشوف و یقینى است. (لیوم لا ریب فیه)

۸ - قیامت، روزى که هر کس اندوخته هاى خود را به تمام و کمال دریافت مى کند. (و وفّیت کل نفس ما کسبت)

۹ - دنیا، محل اندوختن و کسب سرمایه; و آخرت روز دریافت اندوخته هاست. (و وفّیت کل نفس ما کسبت)

۱۰ - حضور و نمود اعمال دنیوى انسان در قیامت (و وفّیت کل نفس ما کسبت) زیرا «وفّیت» به «ما کسبت» نسبت داده شده ; نه به نتیجه آن.

۱۱ - محو نشدن کردار آدمى در دنیا و محفوظ ماندن آن (و وفّیت کل نفس ما کسبت) دریافت آنچه را انسان کسب کرده، مستلزم این است که این شىء، یعنى «ما کسبت»، وجود داشته باشد.

۱۲ - پندار غلط برخى از اهل کتاب، نسبت به محو اعمال ناشایست آنان در قیامت (لن تمسّنا النار ... و وفّیت کل نفس ما کسبت) به نظر مى رسد جمله «وفّیت کل ... »، اشاره به علّت پندارى است که اهل کتاب داشتند: لن تمسّنا النار.

۱۳ - قیامت روزى که به انسان ظلم نخواهد شد. (و هم لا یظلمون)

موضوعات مرتبط

• آخرت: آثار ایمان به آخرت ۳
• آیات خدا: کفر به آیات خدا ۱
• انبیا: قتل انبیا ۱
• انگیزش: عوامل انگیزش ۳
• اهل کتاب: تهدید اهل کتاب ۱ ; عقاید اهل کتاب ۱۲ ; کفر اهل کتاب ۱ ; تحریفگرى اهل کتاب ۱
• ایمان: آثار ایمان ۳
• خدا: تهدیدهاى خدا ۱، سنّتهاى خدا ۲
• دنیا و آخرت: ۹
• دین: افترا به دین ۱
• عدالتخواهان: قتل عدالتخواهان ۱
• عقیده: عقیده باطل ۲، ۱۲
• عمل: بقاى عمل ۸، ۱۰، ۱۱ ; پاداش عمل ۹، ۱۲ ; تجسم عمل ۱۰
• قیامت: پاداش در قیامت ۹، ۱۲ ; حتمیّت قیامت ۵ ; حساب در قیامت ۸ ; عدالت در قیامت ۱۳ ; نامهاى قیامت ۴ ; ظهور حقایق در ۶، ۷ ; ویژگیهاى قیامت ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۳
• کیفر و پاداش: ۲، ۸
• نظام جزایى: ۲
• یوم الجمع: ۴