۱۸٬۴۰۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←سخن مغرضانه «ابن كثير»، در باره حکم برائت به مشرکان مکه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
و اى كاش مى فهميديم از كجا چنين مسلّم گرفته اند كه جملۀ «از تو پيامى نمى برد، مگر خودت و يا مردى از خاندانت»، منحصرا مربوط به برائت و نقض عهد است، و بيش از اين را نمى رساند؟ و حال آن كه هيچ دليلى از عقل و نقل، بر اين انحصار ديده نمى شود، بلكه جمله مذكور، به خودى خود و به تمام معنا ظهور دارد در اين كه هر چه را كه رساندنش وظيفه رسول الله است، جايز نيست كسى آن را برساند، مگر خود آن حضرت و يا مردى از خاندانش. چه اين كه نقض عهدى از جانب خدا باشد، مانند برائت در مسأله مورد بحث و يا حكم الهى ديگرى باشد كه رساندنش وظيفه شخص رسول بوده باشد. | و اى كاش مى فهميديم از كجا چنين مسلّم گرفته اند كه جملۀ «از تو پيامى نمى برد، مگر خودت و يا مردى از خاندانت»، منحصرا مربوط به برائت و نقض عهد است، و بيش از اين را نمى رساند؟ و حال آن كه هيچ دليلى از عقل و نقل، بر اين انحصار ديده نمى شود، بلكه جمله مذكور، به خودى خود و به تمام معنا ظهور دارد در اين كه هر چه را كه رساندنش وظيفه رسول الله است، جايز نيست كسى آن را برساند، مگر خود آن حضرت و يا مردى از خاندانش. چه اين كه نقض عهدى از جانب خدا باشد، مانند برائت در مسأله مورد بحث و يا حكم الهى ديگرى باشد كه رساندنش وظيفه شخص رسول بوده باشد. | ||
در اين جا، مسأله مورد بحث، با مسأله نامه نگارى آن حضرت به كشورهاى همجوار اشتباه نشود. زيرا اين مسأله با ساير اقسام رسالت فرق دارد. در ساير اقسام، از قبيل نامه نوشتن به ملوك و امم و اقوام و يا فرستادن بعضى از مؤمنان به مأموريت ها و به عهده گرفتن حكومت ها و فرماندهى ها، رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، وظيفه خود را انجام داده، چون حكم خدا را به افرادى كه مى توانسته رسانده، و لذا در اين گونه موارد مى فرمايد: | در اين جا، مسأله مورد بحث، با مسأله نامه نگارى آن حضرت به كشورهاى همجوار اشتباه نشود. زيرا اين مسأله با ساير اقسام رسالت فرق دارد. در ساير اقسام، از قبيل نامه نوشتن به ملوك و امم و اقوام و يا فرستادن بعضى از مؤمنان به مأموريت ها و به عهده گرفتن حكومت ها و فرماندهى ها، رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، وظيفه خود را انجام داده، چون حكم خدا را به افرادى كه مى توانسته رسانده، و لذا در اين گونه موارد مى فرمايد: «لِيُبَلِّغَ الشَّاهِدُ مِنكُم الغَائِبَ»: حاضران، به غايبان برسانند، و اگر كسانى بوده اند كه عادتاً اطمينان پيدا نمى كرده كه حكم خدا به گوش آنان خورده باشد، براى اطمينان خاطر، اشخاصى را روانه مى كرده و يا نامه مى فرستاده. | ||
و اين با مسأله برائت فرق دارد. زيرا مسأله برائت و همچنين نهى از طواف با بدن عريان و نهى مشركان از حج كردن در سال بعد، احكام الهيى بودند و ابتدایى و تا آن زمان رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، آن ها را تبليغ نكرده و وظيفه نبوت و رسالت خود را در باره آن ها انجام نداده، و آن ها را به كسانى كه بايد برساند، نرسانيده بود، و لذا جز خودش و يا مردى از خودش، كسى نمى توانست آن ها را به مشركان و زوار مكه برساند. | و اين با مسأله برائت فرق دارد. زيرا مسأله برائت و همچنين نهى از طواف با بدن عريان و نهى مشركان از حج كردن در سال بعد، احكام الهيى بودند و ابتدایى و تا آن زمان رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، آن ها را تبليغ نكرده و وظيفه نبوت و رسالت خود را در باره آن ها انجام نداده، و آن ها را به كسانى كه بايد برساند، نرسانيده بود، و لذا جز خودش و يا مردى از خودش، كسى نمى توانست آن ها را به مشركان و زوار مكه برساند. | ||
