۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
و ظاهر اين سياق مى رساند كه خاندان يعقوب، بدون داشتن جواز از ناحيه پادشاه، نمى توانسته اند وارد مصر شوند، و به همين جهت بوده كه يوسف، در ابتداى امر، به ايشان امنيت داد. | و ظاهر اين سياق مى رساند كه خاندان يعقوب، بدون داشتن جواز از ناحيه پادشاه، نمى توانسته اند وارد مصر شوند، و به همين جهت بوده كه يوسف، در ابتداى امر، به ايشان امنيت داد. | ||
مطلب ديگرى كه در اين آيه هست، اين است كه: خداوند در آن، كلمۀ «أبَوَيه: پدر و مادرش» به كار | مطلب ديگرى كه در اين آيه هست، اين است كه: خداوند در آن، كلمۀ «أبَوَيه: پدر و مادرش» به كار | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۳۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۳۳۷ </center> | ||
و مفسران، در تفسيرش اختلاف كرده اند، كه آيا پدر و مادر حقيقى يوسف بوده، و يا يعقوب و همسرش بوده، كه خاله يوسف است، و اگر او را مادر خوانده، به اين عنايت است كه مادر يوسف، در دوران خردسالى او از دنيا رفته بود، ولى در خود قرآن كريم، چيزى كه يكى از اين دو احتمال را تأييد كند، نيست، جز اين كه بگویيم كلمه «أبَوَين»، ظاهر است در پدر و مادر حقيقى. | برده، و مفسران، در تفسيرش اختلاف كرده اند، كه آيا پدر و مادر حقيقى يوسف بوده، و يا يعقوب و همسرش بوده، كه خاله يوسف است، و اگر او را مادر خوانده، به اين عنايت است كه مادر يوسف، در دوران خردسالى او از دنيا رفته بود، ولى در خود قرآن كريم، چيزى كه يكى از اين دو احتمال را تأييد كند، نيست، جز اين كه بگویيم كلمه «أبَوَين»، ظاهر است در پدر و مادر حقيقى. | ||
و معناى آيه، اين است كه: «فَلَمّا دَخَلُوا»، بعد از آن كه وارد شدند، يعنى پدر و مادر و برادران و اهل بيت ايشان «عَلى يُوسُفَ»، بر يوسف (و اين همان طور كه گفتيم) در خارج مصر بوده «آوَىَ إلَيهِ» در آغوش | و معناى آيه، اين است كه: | ||
«فَلَمّا دَخَلُوا»، بعد از آن كه وارد شدند، يعنى پدر و مادر و برادران و اهل بيت ايشان «عَلى يُوسُفَ»، بر يوسف (و اين همان طور كه گفتيم) در خارج مصر بوده «آوَىَ إلَيهِ» در آغوش گرفت «أبَوَيه» پدر و مادرش را، «و قَالَ» و گفت: «ادخُلُوا مِصرَ إن شَاءَ اللّهُ آمِنِين»، داخل مصر شويد كه إن شاء اللّه ايمن ايد (و كسى متعرض شما نمى شود)، و بدين وسيله، به ايشان جواز امنيت داد. | |||
«'''وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلى الْعَرْشِ وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّداً وَ قَالَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ ...'''»: | «'''وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلى الْعَرْشِ وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّداً وَ قَالَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ ...'''»: |
ویرایش