۱۶٬۳۰۱
ویرایش
خط ۱۸۴: | خط ۱۸۴: | ||
<span id='link79'><span> | <span id='link79'><span> | ||
==آيات ۲۱ | ==آيات ۷ - ۲۱ سوره يوسف == | ||
لَّقَدْ كانَ فى | لَّقَدْ كانَ فى يُوسُف وَ إِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِّلسائلِينَ(۷) | ||
إِذْ قَالُوا | |||
اقْتُلُوا | إِذْ قَالُوا لَيُوسُف وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلى أَبِينَا مِنَّا وَ نَحْنُ عُصبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِى ضَلَالٍ مُّبِينٍ(۸) | ||
قَالَ قَائلٌ | |||
قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَك لا تَأْمَنَّا عَلى | اقْتُلُوا يُوسُف أَوِ اطرَحُوهُ أَرْضاً يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَ تَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْماً صالِحِينَ(۹) | ||
قَالَ قَائلٌ مِنهُمْ لا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فى غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطهُ بَعْضُ السيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ(۱۰) | |||
قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَك لا تَأْمَنَّا عَلى يُوسُف وَ إِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ(۱۱) | |||
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَب وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظونَ(۱۲) | أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَب وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظونَ(۱۲) | ||
قَالَ | |||
قَالَ إِنّى لَيَحْزُنُنى أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَ أَخَافُ أَن يَأْكلَهُ الذِّئْب وَ أَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ(۱۳) | |||
قَالُوا لَئنْ أَكلَهُ الذِّئْب وَ نَحْنُ عُصبَةٌ إِنَّا إِذاً لَّخَاسِرُونَ(۱۴) | قَالُوا لَئنْ أَكلَهُ الذِّئْب وَ نَحْنُ عُصبَةٌ إِنَّا إِذاً لَّخَاسِرُونَ(۱۴) | ||
فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَن يجْعَلُوهُ فى | |||
فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَن يجْعَلُوهُ فى غَيَابَتِ الجُْبِّ وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَ هُمْ لا يَشعُرُونَ(۱۵) | |||
وَ جَاءُو أَبَاهُمْ عِشاءً يَبْكُونَ(۱۶) | وَ جَاءُو أَبَاهُمْ عِشاءً يَبْكُونَ(۱۶) | ||
قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَستَبِقُ وَ تَرَكنَا | |||
قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَستَبِقُ وَ تَرَكنَا يُوسُف عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكلَهُ الذِّئْب وَ مَا أَنت بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَ لَوْ كنَّا صادِقِينَ(۱۷) | |||
وَ جَاءُو عَلى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سوَّلَت لَكُمْ أَنفُسكُمْ أَمْراً فَصبرٌ جَمِيلٌ وَ اللَّهُ الْمُستَعَانُ عَلى مَا تَصِفُونَ(۱۸) | وَ جَاءُو عَلى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سوَّلَت لَكُمْ أَنفُسكُمْ أَمْراً فَصبرٌ جَمِيلٌ وَ اللَّهُ الْمُستَعَانُ عَلى مَا تَصِفُونَ(۱۸) | ||
وَ جَاءَت سيَّارَةٌ | |||
وَ جَاءَت سيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلى دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشرَى هَذَا غُلَامٌ وَ أَسرُّوهُ بِضاعَةً وَ اللَّهُ عَلِيمُ بِمَا يَعْمَلُونَ(۱۹) | |||
وَ شرَوْهُ بِثَمَنِ بخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَ كانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ(۲۰) | وَ شرَوْهُ بِثَمَنِ بخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَ كانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ(۲۰) | ||
وَ قَالَ الَّذِى اشترَاهُ مِن مِّصرَ لامْرَأَتِهِ أَكرِمِى مَثْوَاهُ عَسى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ كذَلِك مَكَّنَّا لِيُوسف فى الاَرْضِ وَ لِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الاَحَادِيثِ وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلى أَمْرِهِ وَ لَكِنَّ أَكثرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ(۲۱) | وَ قَالَ الَّذِى اشترَاهُ مِن مِّصرَ لامْرَأَتِهِ أَكرِمِى مَثْوَاهُ عَسى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ كذَلِك مَكَّنَّا لِيُوسف فى الاَرْضِ وَ لِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الاَحَادِيثِ وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلى أَمْرِهِ وَ لَكِنَّ أَكثرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ(۲۱) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۱۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۱۷ </center> | ||
<center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | ||
به راستى كه در سرگذشت يوسف و برادرانش براى پرسش | به راستى كه در سرگذشت يوسف و برادرانش براى پرسش كنان، عبرت هاست. (۷) | ||
آن دم كه گفتند يوسف و برادرش نزد پدرمان از ما كه دسته اى | آن دم كه گفتند يوسف و برادرش نزد پدرمان از ما كه دسته اى نيرومنديم، محبوب ترند، كه پدر ما، در ضلالتى آشكار است. (۸) | ||
يوسف را بكشيد، يا به سرزمينى دور بيندازيدش كه علاقه پدرتان خاص شما شود، و پس از آن مردمى شايسته شويد. (۹) | يوسف را بكشيد، يا به سرزمينى دور بيندازيدش كه علاقه پدرتان خاص شما شود، و پس از آن مردمى شايسته شويد. (۹) | ||
يكى از ايشان گفت : يوسف را | يكى از ايشان گفت: يوسف را مكشيد، اگر كارى مى كنيد، او را به قعر چاه افكنيد، كه بعضى مسافران او را برگيرند. (۱۰) | ||
گفتند: اى پدر براى چه ما را درباره يوسف امين نمى | گفتند: اى پدر! براى چه ما را درباره يوسف امين نمى شمارى، در صورتى كه ما از خيرخواهان اوييم.(۱۱) | ||
فردا وى را همراه ما بفرست كه بگردد و بازى كند و ما او را حفاظت مى كنيم. (۱۲) | فردا وى را همراه ما بفرست كه بگردد و بازى كند و ما او را حفاظت مى كنيم. (۱۲) | ||
گفت من از | گفت: من از اين كه او را ببريد، غمگين مى شوم و مى ترسم گرگ او را بخورد و شما از او غافل باشيد.(۱۳) | ||
گفتند: اگر با وجود ما كه دسته اى | گفتند: اگر با وجود ما كه دسته اى نيرومنديم، گرگ او را بخورد، به راستى كه ما زيانكار خواهيم بود.(۱۴) | ||
و چون او را بردند و هم سخن شدند كه در قعر چاه قرارش دهند، بدو وحى كرديم كه آنان را از اين كارشان خبردار خواهى كرد، و | و چون او را بردند و هم سخن شدند كه در قعر چاه قرارش دهند، بدو وحى كرديم كه آنان را از اين كارشان خبردار خواهى كرد، و آن ها ادراك نمى كنند. (۱۵) | ||
شبانگاه گريه كنان پيش پدر شدند. (۱۶) | شبانگاه گريه كنان پيش پدر شدند. (۱۶) | ||
گفتند: اى پدر ما به مسابقه رفته بوديم و يوسف را نزد بنه خويش گذاشته | گفتند: اى پدر ما به مسابقه رفته بوديم و يوسف را نزد بنه خويش گذاشته بوديم، پس گرگ او را بخورد، ولى تو سخن ما را گرچه راستگو باشيم، باور ندارى. (۱۷) | ||
و پيراهن وى را با خون دروغين بياوردند، گفت (چنين نيست) بلكه | و پيراهن وى را با خون دروغين بياوردند، گفت: (چنين نيست) بلكه دل هاى شما كارى بزرگ را به نظرتان نيكو نموده، صبرى نيكو بايد و خداست كه در اين باب از او كمك بايد خواست.(۱۸) | ||
و كاروانى بيامد و | و كاروانى بيامد و مأمور آب خويش را بفرستادند، او دلوش در چاه افكند و صدا زد: مژده! اين غلامی است. و او را بضاعتى پنهانى قرار دادند و خدا مى دانست چه مى كردند.(۱۹) | ||
و وى را به بهايى ناچيز، درهم هايى چند فروختند كه به فروش وى بى اعتنا بودند.(۲۰) | و وى را به بهايى ناچيز، درهم هايى چند فروختند كه به فروش وى بى اعتنا بودند.(۲۰) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۱۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۱۸ </center> | ||
آن كس از مردم مصر كه وى را خريده | آن كس از مردم مصر كه وى را خريده بود، به زن خود گفت: منزلت وى را گرامى بدار، شايد ما را سود دهد، يا به فرزندی اش گيريم. اين چنين يوسف را در آن سرزمين جا داديم، تا تعبير حوادث رؤيا را تعليمش دهيم، كه خدا به كار خويش مسلّط است، ولى بيشتر مردم نمى دانند.(۲۱) | ||
ویرایش