۱۶٬۸۸۹
ویرایش
خط ۲۳۰: | خط ۲۳۰: | ||
«إنّ رَبّكَ يَقضِى بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُون». و نيز مى فرمايد: «فَاللّهُ يَحكُمُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُون». و مى فرمايد: «إنّ رَبّكَ هُوَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُونَ»، كه همه اين آيات، اشاره دارند به اين كه جمع شدن مردم در قيامت، به منظور فصل القضاء و داورى است. | «إنّ رَبّكَ يَقضِى بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُون». و نيز مى فرمايد: «فَاللّهُ يَحكُمُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُون». و مى فرمايد: «إنّ رَبّكَ هُوَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَختَلِفُونَ»، كه همه اين آيات، اشاره دارند به اين كه جمع شدن مردم در قيامت، به منظور فصل القضاء و داورى است. | ||
«'''ذَلِكَ يَومُ التّغَابُن'''» - راغب مى گويد: كلمه «غبن» (كه تغابن، مصدر باب تفاعل آن است)، به معناى اين است كه: وقتى با كسى معامله مى كنى، از راهى كه او متوجه نشود، كلاه سر او بگذارى، | «'''ذَلِكَ يَومُ التّغَابُن'''» - راغب مى گويد: كلمه «غبن» (كه تغابن، مصدر باب تفاعل آن است)، به معناى اين است كه: وقتى با كسى معامله مى كنى، از راهى كه او متوجه نشود، كلاه سر او بگذارى، (اگر مى خرى، پول كمترى بدهى، و اگر مى فروشى، پول بيشترى بگيرى). | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۰۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۰۵ </center> | ||
آنگاه مى گويد: منظور از «يَومُ التّغَابُن» كه در قرآن آمده، روز قيامت است. چون در آن روز، براى همه مردم كشف مى شود كه در معامله اى كه آيات زير بدان اشاره نموده، مغبون شده اند، و اينك آن آيات: | آنگاه مى گويد: منظور از «يَومُ التّغَابُن» كه در قرآن آمده، روز قيامت است. چون در آن روز، براى همه مردم كشف مى شود كه در معامله اى كه آيات زير بدان اشاره نموده، مغبون شده اند، و اينك آن آيات: | ||
«وَ مِنَ النّاسِ مَن يَشرِى نَفسَهُ ابتِغَاءَ مَرضَاتِ اللّه - بعضى از مردمند كه جان خود را در برابر خشنودی هاى خدا، مى فروشند». | |||
«إنّ اللّهَ اشتَرَى مِنَ المُؤمِنِينَ أنفُسَهُم ... - خدا از مؤمنان، جان هايشان را خريدارى كرده...». | |||
«وَ الّذِينَ يَشتَرُونَ بِعَهدِ اللّه وَ أيمَانِهِم ثَمَناً قَلِيلاً - آن هايى كه با عهد خدا و سوگندهاشان، بهاى اندكى به دست مى آورند». | |||
در روز قيامت، براى همۀ اين معامله گران كشف مى شود كه مغبون شده اند. آن كس كه معامله نكرده، مى فهمد كه از معامله نكردن مغبون شده، و آن كس كه در معامله اش بهاى اندك دنيا به دست آورده، مى فهمد كه از معامله كردنش، مغبون شده. پس همۀ مردم، در آن روز، مغبون خواهند بود. | در روز قيامت، براى همۀ اين معامله گران كشف مى شود كه مغبون شده اند. آن كس كه معامله نكرده، مى فهمد كه از معامله نكردن مغبون شده، و آن كس كه در معامله اش بهاى اندك دنيا به دست آورده، مى فهمد كه از معامله كردنش، مغبون شده. پس همۀ مردم، در آن روز، مغبون خواهند بود. | ||
خط ۲۶۶: | خط ۲۶۵: | ||
وجه چهارمى هم هست، كه طبق آن، روايت هم وارد شده و آن، اين است كه بگوييم: تمامى بندگان خدا، چه خوب و چه بد، در بهشت سهم و منزلى، و در دوزخ هم منزلى دارند. بنده، اگر اطاعت خدا كند، به منزلى كه در بهشت برايش فراهم شده، داخل مى شود، و اگر نافرمانى خدا را بكند، داخل منزلى كه در آتش دارد، مى شود. و روز قيامت، منزل هاى بهشتى اهل دوزخ را به اهل بهشت مى دهند، و منزل دوزخى اهل بهشت را به اهل دوزخ مى دهند. پس در قيامت، اهل بهشت، دوزخيان را مغبون نموده، مؤمنان، «غابن» و كفّار، «مغبون» مى شوند. | وجه چهارمى هم هست، كه طبق آن، روايت هم وارد شده و آن، اين است كه بگوييم: تمامى بندگان خدا، چه خوب و چه بد، در بهشت سهم و منزلى، و در دوزخ هم منزلى دارند. بنده، اگر اطاعت خدا كند، به منزلى كه در بهشت برايش فراهم شده، داخل مى شود، و اگر نافرمانى خدا را بكند، داخل منزلى كه در آتش دارد، مى شود. و روز قيامت، منزل هاى بهشتى اهل دوزخ را به اهل بهشت مى دهند، و منزل دوزخى اهل بهشت را به اهل دوزخ مى دهند. پس در قيامت، اهل بهشت، دوزخيان را مغبون نموده، مؤمنان، «غابن» و كفّار، «مغبون» مى شوند. | ||
بعضى از مفسران، بعد از ايراد اين وجه گفته اند: «تغابن» در خود آيه، با جملۀ «وَ مَن يُؤمِن بِاللّه ... وَ بِئسَ المَصِير» تفسير شده، ولى ما آن طور كه بايد، ظهورى در آيه نديديم، كه چگونه آيه تغابن را تفسير نموده است. | بعضى از مفسران، بعد از ايراد اين وجه گفته اند: «تغابن» در خود آيه، با جملۀ «وَ مَن يُؤمِن بِاللّه... وَ بِئسَ المَصِير» تفسير شده، ولى ما آن طور كه بايد، ظهورى در آيه نديديم، كه چگونه آيه تغابن را تفسير نموده است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۰۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۰۷ </center> | ||
و اما جملۀ «وَ مَن يُؤمِن بِاللّه وَ يَعمَل صَالِحاً... وَ بِئسَ المَصِير»، از آن جا كه در طول اين تفسير مكرر معنا شده، ديگر به معنايش نمى پردازيم. | و اما جملۀ «وَ مَن يُؤمِن بِاللّه وَ يَعمَل صَالِحاً... وَ بِئسَ المَصِير»، از آن جا كه در طول اين تفسير مكرر معنا شده، ديگر به معنايش نمى پردازيم. |
ویرایش