گمنام

تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵۸: خط ۵۸:
ودر همان كتاب از علقمة بن قيس روايت آورده كه گفت: از عبداللّه بن مسعود پرسيدم: از شما چه كسانى در شب جن، با رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» بود؟ گفت احدى از ما در آن شب در حضور آن جناب نبود. در شب جن، ما رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» را در مكه گم كرديم، و در به در، به دنبالش گشتيم، و در آخر گفتيم حتما آن جناب را ربوده اند، و يا به معراج رفته.  
ودر همان كتاب از علقمة بن قيس روايت آورده كه گفت: از عبداللّه بن مسعود پرسيدم: از شما چه كسانى در شب جن، با رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» بود؟ گفت احدى از ما در آن شب در حضور آن جناب نبود. در شب جن، ما رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» را در مكه گم كرديم، و در به در، به دنبالش گشتيم، و در آخر گفتيم حتما آن جناب را ربوده اند، و يا به معراج رفته.  


در هنگامى كه در دره ها دنبالش مى گشتيم، ديديم از ناحيه «حراء» مى آيد. پرسيديم: يا رسول اللّه كجا بوديد؟ ما خيلى ناراحت شديم، و بر جان تو ترسيديم؟ و نيز به وى گفتيم: امشب از ساعتى كه شما را گم كرديم تا اين ساعت، شبى را گذرانديم كه هيچ قومى بدتر از آن را به سر نبرده است. حضرت در پاسخ ما فرمود: امشب مبلّغ جنّيان نزدم آمد. رفته بودم تا برايش قرآن بخوانم. آنگاه ما را با خود برد، و جاى پاى جنّيان را و جاى آتش و اجاقشان را به ما نشان داد. و اما اين كه كسى از ما با او بوده نه، احدى نبوده.
در هنگامى كه در دره ها دنبالش مى گشتيم، ديديم از ناحيه «حراء» مى آيد. پرسيديم: يا رسول اللّه كجا بوديد؟ ما خيلى ناراحت شديم، و بر جان تو ترسيديم؟ و نيز به وى گفتيم: امشب از ساعتى كه شما را گم كرديم تا اين ساعت، شبى را گذرانديم كه هيچ قومى بدتر از آن را به سر نبرده است.  
 
حضرت در پاسخ ما فرمود: امشب مبلّغ جنّيان نزدم آمد. رفته بودم تا برايش قرآن بخوانم. آنگاه ما را با خود برد، و جاى پاى جنّيان را و جاى آتش و اجاقشان را به ما نشان داد. و اما اين كه كسى از ما با او بوده نه، احدى نبوده.


و نيز در همان كتاب، از ربيع بن انس روايت آورده كه گفت: خداى تعالى جَد (بهره مندى) ندارد، و جن اين سخن را از نادانى گفته اند، و خداى تعالى هم، عين گفته آنان را حكايت كرده. اين معنا از امام باقر و امام صادق «عليهما السلام» نيز روايت شده.
و نيز در همان كتاب، از ربيع بن انس روايت آورده كه گفت: خداى تعالى جَد (بهره مندى) ندارد، و جن اين سخن را از نادانى گفته اند، و خداى تعالى هم، عين گفته آنان را حكايت كرده. اين معنا از امام باقر و امام صادق «عليهما السلام» نيز روايت شده.
خط ۸۱: خط ۸۳:
==آيات ۱۸ - ۲۸  سوره جّن ==
==آيات ۱۸ - ۲۸  سوره جّن ==
وَ أَنَّ الْمَساجِدَ للَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً(۱۸)
وَ أَنَّ الْمَساجِدَ للَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً(۱۸)
وَ أَنَّهُ لمََّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً(۱۹)
وَ أَنَّهُ لمََّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً(۱۹)
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُوا رَبى وَ لا أُشرِك بِهِ أَحَداً(۲۰)
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُوا رَبى وَ لا أُشرِك بِهِ أَحَداً(۲۰)
قُلْ إِنى لا أَمْلِك لَكمْ ضرًّا وَ لا رَشداً(۲۱)
 
قُلْ إِنى لَن يجِيرَنى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَداً(۲۲)
قُلْ إِنّى لا أَمْلِك لَكمْ ضرًّا وَ لا رَشداً(۲۱)
 
قُلْ إِنّى لَن يجِيرَنى مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَداً(۲۲)
 
إِلا بَلَاغاً مِّنَ اللَّهِ وَ رِسلَاتِهِ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً(۲۳)
إِلا بَلَاغاً مِّنَ اللَّهِ وَ رِسلَاتِهِ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً(۲۳)
حَتى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسيَعْلَمُونَ مَنْ أَضعَف نَاصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً(۲۴)
حَتى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسيَعْلَمُونَ مَنْ أَضعَف نَاصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً(۲۴)
قُلْ إِنْ أَدْرِى أَ قَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يجْعَلُ لَهُ رَبى أَمَداً(۲۵)
قُلْ إِنْ أَدْرِى أَ قَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يجْعَلُ لَهُ رَبى أَمَداً(۲۵)
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً(۲۶)
عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً(۲۶)
إِلا مَنِ ارْتَضى مِن رَّسولٍ فَإِنَّهُ يَسلُك مِن بَينِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصداً(۲۷)
إِلا مَنِ ارْتَضى مِن رَّسولٍ فَإِنَّهُ يَسلُك مِن بَينِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصداً(۲۷)
لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسلَاتِ رَبهِمْ وَ أَحَاط بِمَا لَدَيهِمْ وَ أَحْصى كلَّ شىْءٍ عَدَدَا(۲۸)
لِّيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسلَاتِ رَبهِمْ وَ أَحَاط بِمَا لَدَيهِمْ وَ أَحْصى كلَّ شىْءٍ عَدَدَا(۲۸)


خط ۱۲۲: خط ۱۳۴:
«'''وَ أَنَّ الْمَساجِدَ للَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً'''»:
«'''وَ أَنَّ الْمَساجِدَ للَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً'''»:


اين آيه عطف است بر آيه «أنّه استَمَعَ»، و جمله «أنّ المَسَاجِدَ لله» به منزله تعليل براى جمله بعد است كه مى فرمايد: «پس با خدا احدى را نپرستيد و نخوانيد». پس در حقيقت، تقدير آيه چنين است: «لا تَدعُوا مَعَ اللّه أحداً غَيرَهُ لِأنّ المَسَاجِدَ لله: با خدا احدى غير او را مخوانيد، براى اين كه مساجد تنها مالِ اوست». و مراد از «دعا»، عبادت و پرستش است. در جاى ديگر هم، عبادت را دعا و دعا را عبادت خوانده و فرموده: «وَ قَالَ رَبّكُمُ ادعُونِى أستَجِب لَكُم إنّ الّذِينَ يَستَكبِرُونَ عَن عِبَادَتِى سَيَدخُلُونَ جَهَنّم دَاخِرِين».
اين آيه عطف است بر آيه «أنّه استَمَعَ»، و جمله «أنّ المَسَاجِدَ لله» به منزله تعليل براى جمله بعد است كه مى فرمايد: «پس با خدا احدى را نپرستيد و نخوانيد». پس در حقيقت، تقدير آيه چنين است: «لا تَدعُوا مَعَ اللّه أحداً غَيرَهُ لِأنّ المَسَاجِدَ لله: با خدا احدى غير او را مخوانيد، براى اين كه مساجد تنها مالِ اوست».  
 
و مراد از «دعا»، عبادت و پرستش است. در جاى ديگر هم، عبادت را دعا و دعا را عبادت خوانده و فرموده: «وَ قَالَ رَبّكُمُ ادعُونِى أستَجِب لَكُم إنّ الّذِينَ يَستَكبِرُونَ عَن عِبَادَتِى سَيَدخُلُونَ جَهَنّم دَاخِرِين».
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۷۷ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۷۷ </center>
<span id='link52'><span>
<span id='link52'><span>
۱۷٬۰۴۳

ویرایش