۱۶٬۲۹۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←نظرات مفسران در معناى آیه «وَ لَذِكرُ الله أكبَر»
| خط ۵: | خط ۵: | ||
<span id='link122'><span> | <span id='link122'><span> | ||
مفسران در معنای «ذكر»، و اين كه كلمه «الله» فاعل آن است و يا مفعول آن، و اين كه مفضل عليه خاص است يا عام، (يعنى ذكر خدا از همه اقسام نهى از فحشاء مهمتر است، يا بعضى از اقسام آن) اقوال و نظريه هايى ديگر دارند. | |||
مفسران در معنای | |||
بعضى گفته اند: | بعضى گفته اند: «معنايش اين است كه: اين كه خدا به ياد بنده اش باشد، مهمتر از آن است كه بنده به ياد خدا باشد. براى اين كه هر چند فرموده: «فَاذكُرُونِى أذكُركُم»، ولى در اين معامله تنها بنده سود مى برد». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۰۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۰۴ </center> | ||
بعضى ديگر گفته اند: | بعضى ديگر گفته اند: «معنايش اين است كه: خدا به ياد بنده اش باشد، مهمتر است از نماز بنده». | ||
بعضى ديگر گفته اند: | بعضى ديگر گفته اند: «معنايش اين است كه: خدا به ياد بنده اش باشد، از هر چيزى مهمتر است». | ||
بعضى ديگر | بعضى ديگر گفته اند: «معنايش اين است كه: ذكر كردن بنده، خدا را در نماز، از ساير اركان نماز مهمتر است». | ||
بعضى ديگر گفته اند: | بعضى ديگر گفته اند: «ذكر كردن بنده، خدا را در نماز، مهمتر است از اين كه او را در خارج نماز ذكر كند». | ||
بعضى ديگر چنين معنا كرده اند كه: «ذكر كردن بنده، خدا را از ساير كارهايش مهمتر است». | |||
«''' | بعضى ديگر چنين گفته اند: «درست است كه نماز از فحشاء و منكرات نهى مى كند، اما اين كه بنده خدا در هنگام رويارويى با گناه به ياد خدا بيفتد كه او را از آن گناه نهى كرده، مهمتر است». | ||
بعضى ديگر گفته اند: كلمۀ «أكبر» از معناى برترى عارى است، و با اين كه براى آن درست شده، در اين جا آن را افاده نمى كند. پس لازم نيست چيزى باشد كه «ذكر الله» از آن مهمتر باشد، و از اين قبيل «أفعل التفضيل ها» در قرآن آمده، كه معناى تفضيل و برترى را نمى دهد. مانند آيه: «مَا عِندَ اللهِ خَيرٌ مِنَ اللَّهوِ: آنچه نزد خدا است، از لهو بهتر است». چون مى دانيم لهو خوب نيست، تا آنچه نزد خدا است، خوبتر باشد». | |||
اين ها، اقوال و نظريه هايى است مختلف، كه ما از بحث پيرامون آن ها خوددارى نموديم. چون اختصار را ترجيح داديم، و دقت در آيه، براى خواننده كافى است از بحث كردن ما. علاوه بر اين، خود خواننده مى داند كه بعضى از اين وجوه، تحكم و بيهوده حرف زدن است. | |||
«'''وَ اللهُ يَعلَمُ مَا تَصنَعُون'''» - يعنى خدا مى داند آنچه را كه شما از خير و شر انجام مى دهيد، و چون مى داند، بر شما لازم است كه مراقب او باشيد، و از او غافل نگرديد. | |||
بنابراين، جمله مورد بحث، مخصوصا بنابر قول اول، مردم را بر مراقبت، تحريك و تشويق مى كند. | |||
<span id='link123'><span> | <span id='link123'><span> | ||
