۱۷٬۰۵۲
ویرایش
خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
«'''اتْلُ مَا أُوحِىَ إِلَيْك مِنَ الْكِتَابِ وَ أَقِمِ الصلَوةَ إِنَّ الصَّلَوةَ تَنهَى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكبرُ...'''»: | «'''اتْلُ مَا أُوحِىَ إِلَيْك مِنَ الْكِتَابِ وَ أَقِمِ الصلَوةَ إِنَّ الصَّلَوةَ تَنهَى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكبرُ...'''»: | ||
بعد از آن كه اجمال داستان هاى امم سابق را بيان كرد، كه شرك و گناهان و منكراتشان، كارشان را به چه شقاوتى كشانيد، شقاوتى ابدى، و خسرانى دائم؛ اينك در اين | بعد از آن كه اجمال داستان هاى امم سابق را بيان كرد، كه شرك و گناهان و منكراتشان، كارشان را به چه شقاوتى كشانيد، شقاوتى ابدى، و خسرانى دائم؛ اينك در اين آیه، از آن مطالب، منتقل شده به | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۹۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۹۸ </center> | ||
اين كه رسول گرامى خود را دستور مى دهد به تلاوت آنچه به وى وحى شده - البته در عين حال، كلام را استينافى گرفت. يعنى به ماقبل عطف نكرد - چون تلاوت قرآن، بهترين رادع است از شرك و ارتكاب فحشاء و منكرات. | |||
زيرا در آن آيات روشنى است كه متضمن حجت هايى نورانى است، كه حق را آن طور كه بايد، روشن مى سازد. و هم مشتمل است بر داستان هاى عبرت آور، و مواعظ و بشارت ها و انذار و وعده و وعيدها، كه شنونده و خواننده را از گناهان باز مى دارد. | زيرا در آن آيات روشنى است كه متضمن حجت هايى نورانى است، كه حق را آن طور كه بايد، روشن مى سازد. و هم مشتمل است بر داستان هاى عبرت آور، و مواعظ و بشارت ها و انذار و وعده و وعيدها، كه شنونده و خواننده را از گناهان باز مى دارد. |
ویرایش