۱۶٬۹۱۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←سخن فرعونيان در تكذيب موسى «ع»، و جواب آن حضرت بدانان
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۱۱: | خط ۲۱۱: | ||
در اين جمله، فرعون به موسى كنايه مى زند، كه براى مردم دعوت به حق آورده، و آن دعوت را با معجزاتى تأييد كرده، مى خواهد بگويد: حقيقت و صحت آنچه تو به سوى آن دعوت مى كنى، براى ما ثابت نشده، و همچنين خوارق عاداتى كه آوردى، براى ما ثابت نشده كه از طرف خداى تعالى باشد، و اصلا من، معبودى غير از خودم براى مردم سراغ ندارم. | در اين جمله، فرعون به موسى كنايه مى زند، كه براى مردم دعوت به حق آورده، و آن دعوت را با معجزاتى تأييد كرده، مى خواهد بگويد: حقيقت و صحت آنچه تو به سوى آن دعوت مى كنى، براى ما ثابت نشده، و همچنين خوارق عاداتى كه آوردى، براى ما ثابت نشده كه از طرف خداى تعالى باشد، و اصلا من، معبودى غير از خودم براى مردم سراغ ندارم. | ||
پس اين كه گفت: «من معبودى غير از خودم براى شما سراغ ندارم»، مطلب را در سياق و عبارتى حق به جانب آورده، تا در دل مردم جا باز كند، و مورد قبول قرار گيرد. همچنان كه ظاهر قول ديگرى از وى كه در جاى ديگر حكايت شده، همين است. مى گويد: «مَا | پس اين كه گفت: «من معبودى غير از خودم براى شما سراغ ندارم»، مطلب را در سياق و عبارتى حق به جانب آورده، تا در دل مردم جا باز كند، و مورد قبول قرار گيرد. همچنان كه ظاهر قول ديگرى از وى كه در جاى ديگر حكايت شده، همين است. مى گويد: «مَا أُرِيكُم إلّا مَا أرَى وَ مَا أهدِيكُم إلّا سَبِيلِ الرّشَاد». | ||
پس حاصل معنا اين است كه: فرعون براى بزرگان قوم خود چنين اظهار كرد كه از آيات و معجزات موسى و دعوت او برايش روشن نشده كه معبودى در عالَم هست، كه ربّ همۀ عالَميان باشد، و اصلا اطلاع از معبودى غير از خودش در عالَم ندارد. آنگاه به هامان دستور مى دهد كه برجى بسازد، بلكه از بالاى آن از «إله و معبود موسى» اطلاعى پيدا كند. | پس حاصل معنا اين است كه: فرعون براى بزرگان قوم خود چنين اظهار كرد كه از آيات و معجزات موسى و دعوت او برايش روشن نشده كه معبودى در عالَم هست، كه ربّ همۀ عالَميان باشد، و اصلا اطلاع از معبودى غير از خودش در عالَم ندارد. آنگاه به هامان دستور مى دهد كه برجى بسازد، بلكه از بالاى آن از «إله و معبود موسى» اطلاعى پيدا كند. | ||
| خط ۲۱۷: | خط ۲۱۷: | ||
با اين بيان، روشن مى شود كه جملۀ «مَا عَلِمتُ لَكُم مِن إلَه غَيرِى»، از قبيل قصر قلب است. (يعنى آنچه را كه موسى منحصر در خدا مى كرد، او منحصر در خود كرد). موسى الوهيت را تنها براى خدا اثبات مى كرد، و از غير خدا نفى مى نمود، فرعون درست به عكس، الوهيت را براى خود اثبات، و از خداى تعالى نفى مى كرد. و اما ساير الهه كه او و قومش آن ها را مى پرستيدند، آيه متعرض آن ها نيست. | با اين بيان، روشن مى شود كه جملۀ «مَا عَلِمتُ لَكُم مِن إلَه غَيرِى»، از قبيل قصر قلب است. (يعنى آنچه را كه موسى منحصر در خدا مى كرد، او منحصر در خود كرد). موسى الوهيت را تنها براى خدا اثبات مى كرد، و از غير خدا نفى مى نمود، فرعون درست به عكس، الوهيت را براى خود اثبات، و از خداى تعالى نفى مى كرد. و اما ساير الهه كه او و قومش آن ها را مى پرستيدند، آيه متعرض آن ها نيست. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۲ </center> | ||
«''' | «'''فَأوقِد لِى يَا هَامَانُ عَلَى الطّينِ فَاجعَل لِى صَرحاً'''» - يعنى: اى هامان! آتش بيفروز بر گِل. و مراد از اين عبارت، اين است كه: خشت خام را در آتش بپز و آجر بساز. | ||
كلمۀ «صَرح»، به معناى برجى بلند است، كه از همه جا پيدا باشد، و اين نام، از فعل «صَرَحَ الشّئ» گرفته شده، كه به معناى اين است كه «چيزى ظاهر شد». بنابراين، در جمله مورد بحث دستور داده آجر بسازد، و برایش قصرى بلند بسازد. | |||
==مقصود فرعون از اين كه به «هامان» گفت: برايم برجى بساز== | ==مقصود فرعون از اين كه به «هامان» گفت: برايم برجى بساز== | ||
