تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۷: تفاوت میان نسخه‌ها

==مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است ==

بعضى از كسانى كه معتقدند ايمان فرعون در حين غرق شدن قبول است ، به كلمه ((لعل (( در آيه مذكور بر مدعاى خود استدلال كرده اند، به اين بيان كه اميد و آرزو از ناحيه خداى تعالى واجب الوقوع است ، همچنانكه به ابن عباس و قدماى مفسرين هم نسبت داده اند كه هر چه را خدا درباره اش اميدوار شود آن خواهد شد، پس از آيه بر مى آيد كه يكى از دو امر تذكر و خشيت واقع شد كه هر يك واقع شود نجات را به دنبال دارد، (پس فرعون كه به حكايت قرآن ، در حين غرق شدن ايمان آورد اهل نجات است )

و در الدر المنثور است كه ابن مردويه و خطيب و ابن عساكر، از اسماء بنت عميس روايت آورده اند كه گفت: رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) را ديدم كه در مقابل كوه ثبير ايستاده بود و مى فرمود: ((اى كوه ثبير روشن باش ، اى كوه ثبير روشن باش، بارالها از تو آن مى خواهم كه برادرم موسى خواست و آن اين است كه: سينه ام را گشاده كنى، و كارم را آسان سازى و گره از زبانم باز كنى ، تا سخنانم را بفهمند، و از اهل بيتم برادرم على را وزيرم سازى ، و پشتم را به وسيله او محكم كنى و او را در كار من شريك سازى، تا تو را بسيار تسبيح كنيم ، و بسيار ذكر گوييم ، كه تو به ما بصير هستى ((