۱۶٬۲۶۹
ویرایش
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link48 | آيات ۳۹ - ۴۵ سوره فاطر]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link48 | آيات ۳۹ - ۴۵ سوره فاطر]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link50 | استدلال عليه مشركان، در ردّ آلهۀ موهوم آنان]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link50 | استدلال | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link51 | استدلال بر توحيد، با استناد به ابقاء موجودات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۶#link51 | استدلال بر | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link52 | سوگند قريش، كه اگر نذيرى به سويشان بيايد، هدایت یافته ترین امت ها، خواهند شد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link52 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link53 | معناى «مكر سيّئ»، که جز به اهل آن نمى رسد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link53 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link54 | اگر خدا، مردم را براى گناهانشان مؤاخذه كند، جنبنده اى بر زمين نمی ماند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link54 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link55 | بحث روايتى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۷#link55 | روايتى | |||
}} | }} |
ویرایش