۱۶٬۳۰۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از اينكه خداوند داوود «ع» را خليفه در زمين قرار داد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۵۷: | خط ۱۵۷: | ||
بعضى از مفسرين گفته اند: ((مراد از ((خلافت جانشينى (( براى انبياى قبل است ، و اگر جمله ((فاحكم بين الناس بالحق (( را متفرع بر اين خلافت كرده بدان جهت است كه خلافت نعمت عظيمى است كه بايد شكرگزارى شود، و شكر آن ، عدالت در بين مردم است ، و يا به اين جهت است كه حكومت در بين مردم چه به حق و چه به ناحق از آثار خلافت و سلطنت است ، و تقييد آن به كلمه ((حق (( براى اين است كه سداد و موفقيت او در آن بوده (( صحيح نيست و بدون دليل در لفظ آيه تصرف كردن است. | بعضى از مفسرين گفته اند: ((مراد از ((خلافت جانشينى (( براى انبياى قبل است ، و اگر جمله ((فاحكم بين الناس بالحق (( را متفرع بر اين خلافت كرده بدان جهت است كه خلافت نعمت عظيمى است كه بايد شكرگزارى شود، و شكر آن ، عدالت در بين مردم است ، و يا به اين جهت است كه حكومت در بين مردم چه به حق و چه به ناحق از آثار خلافت و سلطنت است ، و تقييد آن به كلمه ((حق (( براى اين است كه سداد و موفقيت او در آن بوده (( صحيح نيست و بدون دليل در لفظ آيه تصرف كردن است. | ||
«'''و لا تتبع الهوى فيضلك عن سبيل اللّه'''» - عطف اين جمله به جمله ما قبل و مقابل آن قرار گرفتن ، اين معنا را به آيه مى دهد كه ، ((در داورى در بين مردم پيروى هواى نفس مكن كه از حق گمراهت كند، حقى كه همان راه خداست (( و در نتيجه مى فهماند كه سبيل خدا حق است . | |||
<span id='link190'><span> | <span id='link190'><span> | ||
==عصمت باعث سلب اختيار نيست و توجه خطاب لا تتبع الهوى به داوود «ع»، بلااشكال است == | ==عصمت باعث سلب اختيار نيست و توجه خطاب لا تتبع الهوى به داوود «ع»، بلااشكال است == | ||
بعضى از مفسرين گفته اند در اينكه داوود (عليه السلام ) را امر كرد به اينكه به حق حكم كند و نهى فرمود از پيروى هواى نفس ، تنبيهى است براى ديگران يعنى هر كسى كه سرپرست امور مردم مى شود، بايد در بين آنان به حق حكم نموده و از پيروى باطل بر حذر باشد، و گر نه آن جناب به خاطر عصمتى كه داشته هرگز جز به حق حكم ننموده ، و پيروى از باطل نمى كرده. | بعضى از مفسرين گفته اند در اينكه داوود (عليه السلام ) را امر كرد به اينكه به حق حكم كند و نهى فرمود از پيروى هواى نفس ، تنبيهى است براى ديگران يعنى هر كسى كه سرپرست امور مردم مى شود، بايد در بين آنان به حق حكم نموده و از پيروى باطل بر حذر باشد، و گر نه آن جناب به خاطر عصمتى كه داشته هرگز جز به حق حكم ننموده ، و پيروى از باطل نمى كرده. | ||
